Tag: Velazquez

Zapatos flamenco,buty,najlepsze i najdroższe to szyte ręcznie  z twardej skóry.
Najznakomitsze pochodzą z pracowni w Sevilli.
W przeciwieństwie do butów do stepu,które mają ruchome blaszki,
buciki do flamenco podbija się gwoździami,
które oprócz efektu akustycznego,
pełnią funkcję zabezpieczenia przed szybkim zniszczeniem.

Wachlarz – notował Łukasz Gołębiowski w 1861 roku – jest to
„damskie narzędzie do robienia sobie chłodu, powiewając nim”  😀

Wachlarz pochodzi z Japonii,a Chińczycy przejęli go jako element ich kultury.
Portugalscy żeglarze przywozili je stamtąd hurtowo,bo zachwycały europejskie damy.
(wielką miłośniczką ich piękna i propagatorką  była Katarzyna Medyceyska)
A od granicy z Portugalią do Sevilli,to rzut beretem.
I taką drogą,wachlarz,zwany kobiecym berłem,trafił do rąk tancerek flamenco,
nadając gracji ,szyku i elegancji każdemu ruchowi.

Flores,kwiat,powód oczywisty…

Traje de flamenca suknia do flamenco,to przede wszystkim falbany,
im obfitsze tym lepiej,bo one też są elementem tańca.
Barwy siarczyste,soczyste,jaskrawe,często czerwone.
Dół dla efektu płomienia ,wykańcza się kolorem żółtym.
Reszta to już zdolności tancerek.

Wszystko jasne 🙂

Dzielnica żydowska Santa Cruz i słynne Patio de Banderas.

Patio de Banderas 1441 m ²,to otoczony murem  i zabudowaniami,
plac przy twierdzy Alcazar.
Kształtował się między III-V w.
Od XIX zamieszkują tu wybitne osobowości Sevilli:
artyści,pisarze,architekci, którzy mieli lub mają wpływ na rozwój miasta.

Dzielnica żydowska Santa Cruz,samo centrum Plaza de los Venerables,
Szpital stworzony w XVII, dla schorowanych,starszych duchownych.
W 1991 przekształcony i otwarty przez królową Sofię
w Centrum Wystawowe i Badawcze Velazqueza.
Z okresu początków twórczości w rodzinnym mieście ,
zachowało się 20 płócien i 2 rysunki geniusza portretu.
O dziwo.Moim zdaniem miasto nie wykorzystuje potencjału,
jakim jest miejsce urodzenia Velazqueza.
Nawet pomnik ma ładniejszy w Madrycie przy Prado.
W Toledo,od przekroczenia bram grodu, WIDAĆ ,że to miasto El Greco !

Zauważyłam że w Hiszpanii galerie sztuki sytuowane są w starych obiektach medycznych.
Leczą duszę….   🙂

Wszystkie dzieła mistrza:
http://www.diegovelazquez.org/

Typowe dla dzielnicy żydowskiej ciasne uliczki,
tak aby zmieścił się jeden wóz.

Wąskie,zapewniają chłód podczas upałów.
Ta nazywa się Ulicą pocałunków,
bo można się cmoknąć z sąsiadką z naprzeciwka 🙂

Katedra Najświętszej Marii Panny w Sevilli.

Największa na świecie gotycka świątynia,powstała w miejscu meczetu.
Budowę rozpoczęto w 1515 roku.
Minaret przekształcono w wieżę (97,5 m) o nazwie Giralda zachowując elementy zdobień arabskich.
Dziś dzwonnica i punkt widokowy.

Kolos robi wrażenie już z zewnątrz.
Wymiary ołtarza to: 18,2 m szerokości i 27,8 m wysokości.
Do jego wykonania zużyto…. 2,5 tony złota,
przywiezionego przez zdobywców ,zza Wielkiej Wody.

Link do wirtualnego zwiedzania katedry:

http://www.catedraldesevilla.es/

I tylko koni żal…..

Grobowiec Krzysztofa Kolumba.

Niesiony przez królów: Kastylii, Aragonii, Leonu i Navarry.
Ale…..czy aby prochy Kolumba na pewno tu spoczywają ?

Bartolome Esteban Perez Murillo ,
wielki barokowy malarz,pochodzący z Sevilli
ur.31.12.1617 w Sevilli zm 3.04 1682 również w Sevilli .

Murillo, autoportret.
powstał prawdopodobnie między rokiem 1670 a 1673.

Juan Martinez Montanes,zwany hiszpańskim Michałem Aniołem.

W katedrze znajduje się uznany za arcydzieło sztuki rzeźbiarskiej, krucyfiks z roku 1603.
W dokumentach archiwalnych znajduje się zapis,w którym dostojnicy kościelni wymagają,
aby Montanes, tak wyrzeźbił twarz Chrystusa,
by jego spojrzenie powodowało u widza poczucie grzechu i potrzebę spowiedzi świętej.

Portret Montanesa z roku 1619,
pędzla Francisco Varela.

Torre del Oro,obecnie Muzeum Morskie.
Złota Wieża, to jeden z najbardziej charakterystycznych zabytków Sewilli.
Nazwa nawiązuje nie tylko do zdobiącej ją w czasach mauretańskich złocistej okładziny,
ale także do faktu, że w czasach wielkich odkryć
przechowywano w niej złupione w koloniach złoto .

Tawerna “El Rinconcillo”ul.Gerona 40 (hiszpańska nazwa Girony)
najsłynniejszy,najstarszy lokal w Sevilli.
Od 1858,pozostaje w rękach rodziny De Rueda .
Wielka drewniana sala, z klimatem dworca węzłowego z czasów minionych 🙂 lub  z westernu.
Gwar,przekrzykiwanie,spacery z lampką wina od stolika do stolika.
W karcie, 70 rodzajów przekąsek .Specjalizacja:  szpinak z grochem włoskim.
Mały kawałek jedzenia;sera,szynki,ryby,podawany jako dodatek do wina lub piwa,
wymaszerował stąd z Sevilli,jako TAPAS i uszczęśliwił cały Półwysep Iberyjski.
Mam nadzieję że uda mu się przekroczyć inne granice…

Krzyż majowy,obrzęd ludowy podobny do majówki.

Buenas noches Sevilla…..

****************

W roku 1992 ,wybitny reżyser,Aragończyk,Carlos Saura,(Goya,Carmen,Nakarmić kruki)
nakręcił film dokumentalny Sevillanas.
Reżyser zaprosił do projektu najwybitniejszych artystów:
tancerzy,wokalistów i gitarzystów.
Powstało dziewięć etiud,które w formie stylistyki flamenco,opowiadają fabułę.
Oto fragment:
a muzyka…… <3

Flamenco,w roku 2010 wpisane zostało na listę dziedzictwa ludzkości UNESCO.