Z TRZEBIECHOWA
Eleonora Katarzyna Reuss-Köstritz
urodzona w Trzebiechowie (obecne zielonogórskie) 22 sierpnia 1860,
jako córka księcia Henryka IV Reussa oraz jego żony Luizy Karoliny Reuss.
Urodziwa nie była ,więc w staropanieństwie dotrwała do 48 roku życia.
Tymczasem na Bałkanach, trwało poszukiwanie nowej,
starszej kobiety dla Ferdynanda I Koburga.
Maria Luiza Burbon-Parma,żona cara
zmarła 30 stycznia 1899 ,przy porodzie córki Nadziei.
Nadzieja i Ewdokia,
córki cara Borysa i Marii – Luizy Burbon, w letniej rezydencji w Euxinogradzie.
Nadzieja 1899-1958.
Nowa żona,miała zastąpić Marię-Luizę podczas uroczystości reprezentacyjnych ,
oraz podjąć opiekę nad czwórką ich dzieci.
Ferdynand był gejem,
i spełnił obowiązek dla dynastii już czterokrotnie.
Nie krył swego związku z Borysem.
Zdesperowana Eleonora , przystała na to białe małżeństwo.
Car nie grzeszył urodą,
jego słynny ,wydatny nos pojawiał się jako pierwszy 😀
Bułgarzy do dziś wielkonosych nazywają ferdynand 😀
Chłop był wysoki i masywny.
Wszechstronnie wykształcony dziwak,
wielbiący nauki tajemne,
czyniący obrzędy, przebrany w powiewne stroje.
Interesowały go dzikie zwierzęta.
Wydzielił teren,który dziś jest sofijskim ZOO.
Ekscentryk,bez brylantów w kieszeni(na szczęście),
nie ruszał się z domu.
Pracowity i wymagający, nie liczył się z nikim.
Był postrachem służby i otoczenia.
W Europie nazywany „bałkańskim lisem”
I tak,brzydka ona brzydki on, pobrali się się 28 lutego 1908.
Małżeństwo nie zostało skonsumowane.
Niemiecka kartka pocztowa
Z mężem w Carewcu,twierdzy carskiej w Wielkim Tyrnowie.
Carewec współcześnie .
Nie mając wsparcia męża ,który ją publicznie lekceważył,
czuła się bardzo samotna i wyizolowana.
Opiekowała się dziećmi,a podczas I wojny światowej,
spełniała się jako pielęgniarka.
Mówili o niej Biały anioł z czerwonym krzyżem.
Odnowiła XIII wieczną cerkiew Bojana (obrzeża Sofii),
zbudowała w okolicach Warny sanatorium dla dzieci,
wspomagała szpitale i biednych.
Poświęcała się bez reszty .
Bułgarzy mówią o niej z wielkim szacunkiem.
Euxinograd 1903
Euxinograd obecnie
Najlepiej czuła się w rezydencji letniej w Euxinogradzie,
nieopodal Warny,z dala od tłumu Sofii.
Letnia rezydencja.
Siedzą :księżna Matka Klementyna i Car Ferdynand I z córką.
Eleonora na krótko przed śmiercią,
tuż przed swoimi urodzinami poleciła,
aby środki przeznaczone na tę uroczystość,
przekazać na pomoc powracającym z wojny żołnierzom i ich rodzinom.
Wykonano wtedy model żaglowca z herbem Warny
i sprzedawano złote i srebrne gwoździe,
na cel wyznaczony przez Eleonorę
(Caryca oddała większość swojej biżuterii).
Po jej śmierci,nadano mu imię ELEONORA.
Obecnie łódeczkę można oglądać w Muzeum Morskim w Warnie.
Caryca Eleonora zmarła 12 września 1917 w wieku 57 lat,zmożona chorobą ,
po czterech nieskutecznych operacjach.
Transport trumny z Euxinogradu do Warny.
Pierwszy po prawej Car Ferdynand I.
Pochowana zgodnie z życzeniem obok cerkwi Bojana,
która zawdzięcza jej dzisiejszą świetność.
Ale to nie koniec smutnej historii carycy.
W czasie jedynie słusznego ustroju ,
jej grób zrównano z ziemią,
zrabowano wszystkie klejnoty w których była pochowana.
Obecnie, wszystko odnowiono,z czcią i godnością,
należnej kobiecie która zostawiła tak piękną kartę
w historii obcej sobie ojczyzny.
http://morskimusey-bg.com/publikacii/ivalex2.html
Trzebiechów
