Plac Nikoli Pasicia 13. Zgromadzenie Narodowe Republiki Serbii.
Obecnie w ławach zasiada 250 posłów wybieranych na 4 lata.
Budowany od 1907 do 1936 , wówczas odbyła się pierwsza sesja.
Zaprojektowany w roku 1891 przez serbskiego architekta Konstantina Jovanovica.
Trg Nikole Pašića 11. Muzeum Historyczne Serbii,(Istorijski muzej Srbije, Историјски музеј Србије)
założone w 1963 roku,posiada 35.000 eksponatów zgrupowanych w 25 kolekcjach.
Budynek powstał w latach 1932-1934,według projektu braci Kristic,
na zlecenie Banku Agrarnego.
Muzeum wielokrotnie nagradzane za wybitne osiągnięcia wystawiennicze.
Włosy księżnej Ljubicy Obrenovic, żony Miłosza (1785-1843).
Płaszcz kniazia Miłosza.
Insygnia królewskie.
Cerkiew świętego Saba.
Od zawsze chciałam zobaczyć tę największą na świecie świątynię.
Przygotowania do budowy rozpoczęto w 1894, kamień węgielny położono w 1935.
Cerkiew zaprojektowało dwóch architektów,Bogdan Nestorowic i Aleksander Deroka.
Dwie wojny,światowa i bałkańska oraz komunizm,zatrzymały budowę.
Dopiero w roku 1985 prace ruszyły i trwają nieprzerwanie do dziś.
Wysokość wewnętrzna – 65 m ,zewnętrzna z krzyżem – 79 m.
Świątynia mieści 10 tysięcy wiernych,
a w trzech nawach w chórach, może jednocześnie śpiewać 700 artystów.
Jego Świątobliwość Patriarcha Serbskiego Kościoła Ortodoksyjnego,
a od 2010 metropolita Belgradu . IRINEJ (od staro greckiego Ireneusz )
Znany z kontrowersyjnych wypowiedzi na temat muzułmanów i Kosowa.
Remont,a właściwie budowa ciągle trwa.
(ci co mieli szczęście 🙂 ) Foto Globtroper.
Foto Szkiełkiem okiem sercem.
Milena i Aleksander – wyjątkowo piękna para
za chwilę będą ślubować w cerkwi.
Weselni goście pary.
Stana, lat 80.
Przed pół wiekiem przyjechała ze wsi do Belgradu za chlebem .
Tu wyszła za mąż, urodziła trzy córki ,tu przeszła na emeryturę.
A że od zawsze dzierga, teraz tworzy takie cuda i sprzedaje pod cerkwią.
Dla wnucząt 🙂
Stare Miasto.Brama wejściowa do Parku Akademickiego.
Najstarszy Naukowy Park w Belgradzie budowany w latach 1886-1889.
Apel do współobywateli o dbałość obiektu.
Zamykany od północy do 5 rano.
Zafascynowało mnie to drzewo !
Moją uwagę przykuły strąki, które wyglądały jak wielkie skórzane węże. Honey locust,szarańcza miodowa wyrasta do 30 metrów.
Toleruje warunki miejskie, ubitą ziemię,
sól drogową, ziemie alkaliczne, upał i suszę.
Piękne 🙂
Glediczja trójcierniowa, iglicznia trójcierniowa to inne nazwy.
a strąki są jadalne ! długość od 15-40 cm.
Słodki przysmak dla rdzennych Amerykanów,ziarna służą do wypieków.
Przydatne również w medycynie a nawet do przygotowania herbaty :).
Mogą też czarować urodą w wazonie 🙂
Dositej Obradović (1739-1811,)
pisarz, filozof, pedagog i luminarz narodowy.
Pomnik powstał w 1911,a na obecne miejsce w Parku Akademickim został przeniesiony w 1930.
Pierwszy minister edukacji w Serbii.
Należy do najważniejszych i najbardziej wpływowych osób w swoim kraju
w XVIII i na początku XIX wieku.
Josif Pančić 1814-1888 serbski botanik,
odkrył świerk serbski który rośnie tylko w okolicach Sarajewa.
Polenta <3 Długo się wahałam ,bo smażona w głębokim tłuszczu.
Ale uległam namowom kelnera i nie żałuję !była wspaniała.
Do tego wielki talerz szopskiej.
Dania ze zdjęć plus pyszne serbskie piwo to koszt 610 Dinarów Serbskich.
610 DS -22,16 zł.
I jak to się ma do mojego posiłku w Kotorze ? (Spagetti za 21 € 😀 )
Zabór austriacki – secesja.
Ulica Uzun Mirkova 14 Muzeum Edukacji.
założone przez Stowarzyszenie Nauczycieli Serbii w roku 1896,
jest najstarszym muzeum w tym kraju.
Zniszczone przez dwie wojny jak pozostałe obiekty,odbudowane,
eksponuje historię nauki Serbii.
Posiada 50.000 eksponatów.
Kolejny cudowny Park Kelemegan. Art Pavilon o nazwie Cvijeta Zuzoric ,został zbudowany w roku 1928 w.g projektu Bronislava Kojica,
i był pierwszym obiektem wystawienniczym w Belgradzie.
Zadedykowany wielkiej poetce okresu renesansu która tworzyła
po włosku,łacinie i chorwacku na terenach Republiki Weneckiej i Ragusy.
Obecnie siedziba Stowarzyszenia Artystów Plastyków Serbii.
Fontanna Przebudzenie przed pawilonem,
autorstwa Dragomira Abrambasica z 1936,
poświęcona poetce i najpiękniejszej kobiecie swego czasu
Cvijecie Zuzoric (1552 – 1648)
Cvijeta Zuzoric
Pawilon wystawienniczy i pomnik piękności w kółeczku.
Zdjęcie nieznanego autora znalezione na Pinterest,
symbolizuje siłę ludzi którzy podnoszą się po klęsce.
Zarówno Sarajewo jak i Mostar to w mojej głowie wojna.
Bo przecież te dwa miasta najbardziej ucierpiały
niszczone przez Chorwatów i Serbów.
Choć minęły 23 lata od jej zakończenia ,wiele miejsc pozostaje nietkniętych.
Podobnie jak kościół pamięci Cesarza Wilhelma w Berlinie ,
zburzony w roku 1943,
czy również w Berlinie , mur który był symbolem podziału Niemiec.
I Klasztor Dominikanów w Lizbonie pozostawiony po trzęsieniu ziemi i tsunami w 1755 roku.
Ku przestrodze ,że w życiu nie ma nic stałego.
Mostar położony jest ok 60 m n.p.m,na równinie zwanej Mostarsko Polje .
Po drodze aquadukty ,ślad po starożytnych mieszkańcach .
Franjevačka crkva i samostan sv. Petra i Pavla u Mostaru
Kościół św.św.Piotra i Pawła i klasztor Franciszkanów w Mostarze.
W przeciwieństwie do Sarajewa,w Mostarze większość wyznaniowa to katolicy.
Właśnie trwa jeszcze odbudowa wnętrza kościoła Piotra i Pawła.
Powstawał przez pięć lat, od 7 marca 1866,
według projektu Matteo Lorenzoni Vicenza z Włoch.
Oddany do użytkowania w 1902 wraz z klasztorem Franciszkanów
i budynkiem parafialnym.
Uszkodzony dwukrotnie przez dwie wojny : światową i bałkańską.
W 1995 został zrównany z ziemią i zbudowany od nowa.
Dzwonnica jest najwyższą budowlą w mieście ma 107 m
i na pierwszy rzut oka wydaje się być minaretem.
Dervish-pashe dżamija
Meczet derwiszów
Turcy po 500 letniej okupacji wrócili do siebie.
Zostawili słynne bazary,kuchnię i islam.
(Ten meczet stoi naprzeciwko kościoła Piotra i Pawła )
Europejskość próbowali przywrócić Austriacy .
Wybudowali nowe mosty,kolej i kościoły katolickie.
Wprowadzili w budownictwie rodzącą się w Wiedniu secesję.
(Najpiękniejszą art nouveau na Bałkanach,widziałam w Belgradzie)
Poddani Franciszka Józefa,opuścili Bałkany po zamachu na księcia Ferdynanda.
Nowa ,kształcąca się twarz Mostaru,mówiąca biegle po angielsku 🙂
W tle budynek klasztoru Franciszkanów.
Tuż przed wejściem na bazar widoczne ruiny domu,
z pięknego wapiennego kamienia.
Nikt nie wiedział co było tu przed wojną.
Aż nadszedł on- Brishko.
Pogadaliśmy sobie po niemiecku 😀
Mój rozmówca od niedawna mieszka ponownie w rodzinnym mieście.
Wrócił z Niemiec kiedy doczekał emerytury.
Znowu aktywny zawodowo,znany przez wszystkich.
W ciągu 10 minut rozmowy ,pozdrowiło go około 20 osób !
Ruina to zbombardowany dom opieki ,który nie będzie odbudowany.
Bishko skierował mnie do lokalu z najlepszą (podobno)
sirenicą.
To smakołyk, którego nie odpuszczę 😀 w żadnym mieście na Bałkanach.
Byłam jedyną osoba spożywającą posiłek na miejscu.
Wszyscy goście brali na „wynos „
Toaleta w restauracji
nie mogłam sobie odmówić zdjęcia 🙂
Kamienny most,główna atrakcja Mostaru.
Zbudowany nad szmaragdem Neretwy w 1566 przez
mistrzów kamieniarstwa z Dalmacji ,według wzorów osmańskich.
Zanim Turcy nie wzięli miasta w posiadanie,
dwa brzegi rzeki łączył most drewniany.
Budowla o niezwykłym, ostrym łuku była jednym z największych
architektonicznych osiągnięć imperium osmańskiego
i największym łukowym mostem na świecie.
Kamienny most w roku 1993 zniszczyli barbarzyńsko Chorwaci,
który po bombardowaniu runął w przepaść,oburzając świat.
Uderzyli w serce Bośni,ale naród znowu się zjednoczył i odbudował symbol miasta i regionu.
Odtwarzany skrupulatnie przez pięć lat i otwarty ponownie w roku 2004.
Jasny budynek po prawej , to medresa -teologiczna szkoła muzułmańska.
Neretwa – rzeka płynąca przez Bośnię , Hercegowinę i Chorwację uchodzi do Adriatyku.
Największa i najdłuższa rzeka po wschodniej stronie basenu ;
225 km z czego tylko 22 km w Chorwacji.
Wokół mostu rozpoczął się handel
i stopniowo powstawało stare miasto zwane Charshija (Čaršija)
Obecnie, największą atrakcją mostu są skoki do wody przez zawodowych śmiałków,
którzy wykonują spektakularny wyczyn o pełnych godzinach.
Do pokonania mają 19 metrów ( w różnych źródłach podają od 20-27 metrów)
A rzeka ma w tym miejscu 3-4 m głębokości.
Nie za darmo!
Nachalni zbieracze (stojący tyłem ) kilkakrotnie przechodzą
po krawędzi mostu z przysłowiowym kapeluszem.
Moment kulminacyjny-opalony przystojniak szykuje się do skoku.
Tradycja znana od 1664 ,miała wykazać męstwo młodzieńców.
Dziś to nie dowód na męstwo,ale interes kilku mężczyzn ,
którzy ryzykując życie (zdarzały się śmiertelne wypadki)
zarabiają całkiem grube pieniądze !
W tym roku to już 452 edycja skoków.
Poszedł !
Bohater 🙂
Kostium do spektaklu zawisł już na rurze,
będzie się suszył na słońcu do następnego skoku.
Piękna Hercegovka ( po bośniacku) od wisiorków 😀
Ma męża z którym prowadzi handel.
Ale z raportu na temat populacji wynika,
że na przykład w Banja Luce mieszka 20 tysięcy samotnych młodych kobiet.
Kolejna urodziwa ,miła właścicielka trafiku.
Jak widać na kalendarzach jest tylko Hercegowina ,bez Bośni.
Bez słów…
Muzułmańskie szaty i bezruch w handlu.
Zwierzyła się ,że od rana sprzedała jedną poszewkę ,turystce z Niemiec.
Ciekawostka motoryzacyjno – czystościowa 😀
Na parkingu,mobilna szczota do pucowania autobusów.
Podobno zawsze stoi kolejka, bo kierowcy którzy tu wracają
nie mogą się nachwalić tempa i jakości usługi.
Maszyna jedzie wolno na kółkach i zostawia błysk za bodaj 6 €.
Byłam zachwycona 😀
Wyjazd z miasta zieloną dolinką.
Kilka kilometrów za Mostarem,miejscowość Jablanica.
Kelnerki Ermina i Fatima z miejscowej restauracji.
Tak, to ta Jablanica z bitwy nad Neretwą.
Może zainteresowani sięgną do historii,leniwi do filmu pod tym tytułem 😀 ?
Obraz „Bitwa nad Neretwą „w roku 1969 został nominowany do Oskara.
W obsadzie M.inn :Yul Brynner,czy uwaga :Orson Welles !
MOST,ten z zamachu na Księcia Ferdynanda, biedę,kobiety w chustkach i islam.
I te wzgórza białe od nagrobków,w większości młodych mężczyzn i dzieci,
tragiczny ślad po konflikcie bałkańskim.
cityhopper
Sarajewo – stolica Bośni i Hercegowiny właściwie muzułmańskiej Bośni,
bo Hercegowińczycy * uważają za swoją stolicę Mostar
i optują za Chorwatami.
Było to widoczne w czasie wyborów 7.10.2018-
-w Hercegowinie wisiały chorwackie flagi.
Mieszkaniec *Sarajewa to Sarajewianin po bośniacku Sarajlija 🙂 Trudne,ale to początek
językowych dylematów 😀
Bośnia ma 3,8 ml mieszkańców z czego 45 % to muzułmanie.
Sarajewo posiada niecałe 400 tys ludności :ale wśród nich błyszczą diamenty :
artyści : Goran Bregović (syn Chorwata i Serbki) – wiadomo Emir Kusturica – wiadomo Danis Tanovic – Oskar za film Ziemia niczyja
pisarz noblista – Ivo Andric Most na Drinie
politycy – Alija Izetbegovic,– -kontrowersyjny prezydent Bośni,
i przyczynek do wstydu :
zbrodniarz wojenny – Radovan Karadzić -który unicestwił Srebrenicę- 8.373 ofiar.
Gradska Vijecnica pałac w którym obecnie znajduje się ratusz,
siedziba władz Bośni i Hercegowiny ( kiedyś Biblioteka Narodowa-spłonęła w czasie wojny)
Z wyraźnym efektem mauretańskim .
Jasny,widoczny z daleka najpopularniejszy budynek Sarajewa.
Architekt to Austriak Alexander Wittek ,który w roku 1892 ,
oddał swoje dzieło do użytku.
Jednak obecny wygląd to poprawka Cyryla Ivekovica,
który po przebudowie nadał mu styl muzułmański.
Ten charakterystyczny budynek stoi nad rzeką Miljacka,
która ma zaledwie 36 km i wpada do rzeki Bosni.
Wiele historycznych zdarzeń miało miejsce w okolicy tego miejsca.
Efekt walk podczas oblężenia Sarajewa
w latach 1992-1996.
Rok 2015, policja przed ratuszem po udaremnieniu zamachu islamistów.
Ale największym wydarzeniem w historii Sarajewa związanym z ratuszem,
były odwiedziny pary książęcej z Wiednia w roku 1914.
Konsekwencją zdarzeń w tym mieście ,było rozpętanie Pierwszej Wojny Światowej.
A za nią Rewolucji Październikowej,komunizmu,socjalizmu i co tam jeszcze…
To stąd po złożeniu wizyty w ówczesnym habsburskim urzędzie
wychodzą : następca tronu Austro-Węgier arcyksiążę Franciszek Ferdynand z żoną Zofią von Chotek.
Niedziela 28 czerwca 1914,około godziny 10,15, Dzień Świętego Wita ,serbskie święto narodowe.
Para wsiada do auta i w kolumnie sześciu samochodów
ruszają ulicąObala Kulina bana w stronę przeznaczenia.
Witani przez oczekujących przy bulwarze zwolenników,
podążają w kierunku Mostu Łacińskiego.
O godzinie 10,50 zaczyna się atak.
Najpierw po postrzeleniu w brzuch, osuwa się Zofia,
po niej Ferdynand, postrzelony w szyję.
Oboje umierają świadomie że to koniec ich życia .
Zofia nie dowierza,Ferdynand prosi żeby nie umierała dla ich trójki dzieci.
Ochrona przespała moment ataku.
Gavrilo Princip
Muzeum Historii Wojska Wiedeń
oddaje strzały z Browninga M1910 kalibru 7,65.
24 -letni nacjonalista bośniacki (1894-1918 ),
kształcący się w Belgradzie,najpierw próbuje się zastrzelić
następnie otruć.Zażywa cyjanek,który zwietrzały-nie działa.
Pojmany,skazany na 20 lat,
umiera po czterech w więzieniu z powodu choroby.
Foto A.Barabasz
Oryginalny samochód, Graf &Stift Double Phaeton
przechowywany jako eksponat w muzeum Historii Wojska w Wiedniu.
( Heeresgeschichtliches Museum Wien Arsenal 1 )
Uroczystości pogrzebowe pary książęcej w Wiedniu.
Pochowani w Artstetten, 80 km na zachód od Wiednia,
z powodu mezaliansu ,jakiego dopuścił się książę.
Jedna z gablot z historią zamachu na budynku Muzeum.
Tablica pamiątkowa na Muzeum.
Tu ,na zakręcie rozegrał się dramat.
Kierowca ,którego nie poinformowano o zmianie trasy
po wcześniejszych próbach zamachu,
przejechał drogę w którą miał skręcić (moja strona)
Został zatrzymany i próbował zawrócić.
Na poprzednim zdjęciu stoję tam gdzie kropka.
Odcisk stóp Gavrilo Principa, zdjęcie z roku 1955.
*********************************
Wiele miejsca poświęciłam temu tematowi,
a to dlatego że
ok. 9,5 mln żołnierzy poległo w boju,
zmarło w wyniku odniesionych ran lub zaginęło na polach bitew I Wojny Światowej.
W konsekwencji ostatecznej ,zmienił historię świata .
Przez Serbów Bośniackich uważany za bohatera.
Emir Kusturica odsłania popiersie zamachowca.
W roku 2014 odsłonięto 2-metrowy pomnik w Sarajewie.
****************
Moje odkrycie :
Wydawnictwo Napoleon V z Oświęcimia wydało w roku 2014
książkę którą prezentuję.
Dla spostrzegawczych : dlaczego
zdjęcie na okładce nie przedstawia tego wydarzenia ,które sugeruje tytuł ?
To wielki błąd edytorski !
Na starej karce targu Bascarsija ,
widoczny minaret meczetu Gazi Husrev-bega,zwanego Begovą dżmiją.
Wejście główne do meczetu z mihrabem i widocznymi szafkami na obuwie.
Ja wchodziłam wejściem bocznym.
Jak widać sznurkowa zapora i pilnujący pan,
który nie pozwolił się sfotografować,przypominają,
że świątynia jest czynna i dostępna w tym miejscu
tylko dla wiernych.
Źródła podają że należy do najlepszych architektonicznie
obiektów muzułmańskich na Bałkanach.
Ładny ,choć niewielki mihrab wskazujący wiernym kierunek na Mekkę.
Nawet nie jest najstarszy ,bo powstał w 1532,
a na przykład meczet w Płovdivie w roku 1363.
Słyszałam zachwyty,ale ja po obejrzeniu na Bałkanach
prawie wszystkich dostępnych świątyń muzułmańskich- nie podzielam tego zdania.
Ten meczet ( dla mnie ) jest przeciętny.
A jeśli ma się w głowie urodę Błękitnego Meczetu w Stambule
lub zagarnięty przez hiszpański kościół katolicki ,cudowny,ogromny meczet w Cordobie,trudno się pocieszyć.
Sądząc po mikrofonie – to minbar.
Pierwszy raz widzę takie położenie-w dotychczasowych moich wędrówkach po meczetach ,
ta część świątyni położona jest w równiej linii z mihrabem.
Zatem dla mnie nowość.
Sahan,czyli dziedziniec, a na środku
tradycyjnie ustawiona studnia z tryskającą wodą do rytualnego mycia ,
czyli oblucji przed modlitwą.
W wielu świątyniach zaniechano już korzystania z tej formy
przed modlitewnej,tak jest i tutaj.
Znalazłam
wybudowaną znacznie później współczesną łazienkę
w której mężczyźni rytualnie obmywają nogi.
Groby dostojników muzułmańskich przed bocznym wejście do świątyni.
Sarajewo spotkanie z kulturą-na płytkach w Bascarsija.
Walczą jak mogą , jak wszędzie 😀
Wybory w Bośni odbyły się 7.10.2018 ,w dniu mojego pobytu w Sarajewie.
Pozujące chłopaki z serbskiej TV PTC
szykują grunt do wywiadu wyborczego.
Katedra katolicka Serca Jezusowego,
wybudowana w latach 1884-1889.
Jedyna rzymskokatolicka świątynia w mieście.
SARAJEWSKIE RÓŻE
Dziury w podłożu po wojennych eksplozjach.
Te, znajdują się na placu przed przed katolicką katedrą Serca Jezusowego.
Pierwsza wersja ekspozycji; miały być wszędzie tam – gdzie ślady,
gdzie ginęli ludzie.
Zalewano je czerwoną masą żywiczną,która pozorowała krew.
Na wzór niemieckich kostek o nazwie STOLPERSTEINE.
Ale wiele zostało zniszczonych,pozostałe mają być objęte opieką ratusza.
Widziałam że ludzie nie szanują tych miejsc,jakby chcieli zapomnieć. A to hołd dla tych, którzy oddali życie w najbardziej głupiej z głupich wojen.
Na placu Bascarsija
zaczyna się (lub kończy ) zwiedzanie starówki
Powielana na wielu zdjęciach ażurowa drewniana fontanna zwana Sebilj ,
nie jest wyjątkowa i w tłumie można ja przeoczyć.
Jednak jest symbolem Sarajewa i nikt nie pozwali na to,
aby aby jej nie zauważyć 😀
Fotowiki de
Urody nabiera, jak wszystko 😀 nocą…
Mehmed Pasza Kukavica – autor, w 1753 roku stworzył ją w stylu osmańskim.
W obecne miejsce przeniósł ją ten sam architekt,który zaprojektował budynek ratusza.
Jako ciekawostkę dodam ,że społeczność muzułmańska Sarajewa
podarowało kilka replik w różne strony świata.Cieszą oko
w Belgradzie ,St.Louis w stanie Missouri,oraz w Serbskim Novim Pazarze.
Sądząc po odzieży i stylu- lata 60-70 ubiegłego wieku.
Tylko dlaczego nie widać muzułmanów ?
Zdjęcie znalazłam bez opisu i takie śledztwa mnie fascynują.
Ale tutaj-zagadka na razie pozostanie nierozwiązana.
Setki ,jak nie tysiące gołębi..
Jak na mój gust za mało owoców,za zwykłe 😀 jak na były osmański bazar i klimat 😀
Handel w czasach w których jeszcze nie było turystów.
Gospodynie w dni targowe robiły tu zakupy.
Dzisiaj kupcy ukierunkowani są na zyski,stąd taki rodzaj asortymentu.
Sireinica,czyli pyszności bałkańskie z cudownym białym serem zbliżonym do fety,ale to nie jest feta.
W Bułgarii nazwana banicą (piekłam!)
Tutaj sirenica, zaś z farszem mięsnym zwie się burek
( ktoś oświadczył że nie przełknie czegoś, co nosi taką nazwę 😀 )
1944
2018
Moje leży na ladzie 😀
a tak prezentuje się z bliska 🙂
Jako pasjonatka starej fotografii nie mogę sobie odmówić 😀
Jak widać fotografowali Austriacy ,
i uliczka (bo nie ulica) Franca-Józefa (mojego idola 😀 )
Muzeum Brytyjskie:
ilustracja japońskiego artysty,którego wyobrażenie o Kopenhadze dało popis fantazji,
bo trudno uwierzyć ,by na początku XX wieku tak wyglądali duńscy mieszkańcy stolicy 😀
Kopenhaga- miasto ponad pół milionowe,
położone malowniczo na dwóch wyspach Zelandia i Amager ,
nad cieśniną Sund,
połączone podwodnym mostem ze szwedzkim Malmo.
Początek wzięło od targowiska założonego przez Wikingów.
Langelinie, wejście do portu.
Mała syrenka zwana Den Lille Havfrue, której twórcą jest Edvard Eriksen,
jest hołdem złożonym Andersenowi dla upamiętnia jego bajki pod tym tytułem.
Oczarowany baletem na kanwie baśni,Carl Jacobsen,wnuk założyciela browaru Calsberg
zamówił i zafundował posąg.
23 sierpnia 1913 oficjalnie odsłonięto figurę mierzącą 1,25 m,o wadze 175 kg.
W brązie zaczarowana została żona rzeźbiarza,tancerka Ellen Price.
Wielokroć dewastowana ,malowana ,bez głowy,bez ramienia,
po naprawach ,nadal pozostaje symbolem miasta.
Obok ratusza siedzi on ,towar eksportowy Danii :Hans Chrystian Andersen,
ze wzrokiem skierowanym na drugą stronę ulicy.
Patrzy na Ogrody Tivoli,jeden z pierwszych Parków Rozrywki na świecie- 1843,
oraz „Pałac Andersena”
Andersen urodził się 1805 w Odense w rodzinie biednej alkoholiczki,która rychło zmarła.
Wychowaniem chłopca zajęła się babcia,która swoimi opowiadaniami,dała podkłady fantazjom Christiana.
Zapragnął być artystą,ale ani szkoła baletowa,ani aktorska,ani śpiewu w Kopenhadze
nie rekompensowały braku talentu.
Ambicje go nie opuszczały-zaczął pisać sztuki teatralne.
Jednak brak wykształcenia przejawiał się w ilości błędów,które go również dyskwalifikowały jak pisarza.
Kiedy jednak dostał stypendium królewskie ,nie zmarnował dnia.
Piął się po szczeblach nauki aż do osiągnięcia tytułu profesora.
Ciekawy świata,podróżnik z trudnym charakterem,napadami szału,depresjami zmarł w roku 1875.
Bezpotomnie, bo z korespondencji wynika że był gejem lub biseksualistą. Piękna, krwista postać z wielką wyobraźnią.
Drzwi do Pałacu H.C.Andersena zbudowanego w roku 1893
(dla mnie rok wspaniały z powodów osobistych !)
przy Bulwarze Andersena 22.
Powstał z inicjatywy spadkobiercy browaru Carlsberga,
jako Muzeum Sztuki.
W szybie odbija się bok Ratusza Miejskiego.
Hale studia filmowego w Kopenhadze, gdzie kręcono Gang Olsena.
W Danii uwielbiany,kultowy,jak u nas Rejs.
Wiele powiedzonek i przekleństw 😀 przedostało się na ulicę.
Powstał w roku 1968 ,reżyseria Erik Balling.
Po wielkim sukcesie powstał cykl 14 filmów.
Dobro narodowe Danii.
Nyhavn,Nowy Port
Kanał portowy, miejsce bardzo urokliwe,
kolorowe,ulubione lokalsów i turystów.
Plac Otto Monsteds 11 Centrum Finansowe w Kopenhadze.
Financial Center Copenhagen Andelsboliger.
BØRSEN ,
budowana w 1619-1625,na polecenie króla Christiana IV
(tego od spłodzenia 24 dzieci z prawego i nieprawego łoża,
udokumentowanych,plus tych urodzonych w cichości 😀
-ilość nieznana 😀 )
Była kopenhaska giełda,przykład niderlandzkiego manieryzmu.
Wieża ,skręcone ogony smocze,
to najbardziej rozpoznawalny zabytek Kopenhagi.
Obecnie mieści się tutaj Duńska Izba Handlowa
wiec podziwiać można tylko z zewnątrz.
Luterańsko-Narodowy Kościół Marmurowy,zwany kościołem Fryderyka,
mający status państwowego.
Uznany za największy w Skandynawii z racji kopuły wzorowanej na watykańskiej ,
wspieranej na 31 metrowych kolumnach.
Całość ma 79 metrów.
Barokowy,eklektyczny obiekt,projekt Nicolai Eigtveda z roku 1740.
Z braku środków, budowę przerwano na sto lat,
ostatecznie kościół otwarto w roku 1894.
Głową kościoła jest Małgorzata II wraz z Ministrem Spraw Kościelnych.
Najwyższą władzą ustawodawczą dla kościoła jest Parlament.
Przynależność jest dobrowolna -na początku roku 2018 notowano 4 352 507 wiernych.
Każda parafia ma swoją radę, która decyduje choćby o wyborze księdza
czy innych kwestiach istotnych dla kościoła.
Ponieważ w Danii rejestruje się związki jednopłciowe,
od lat trwa dyskusja ,czy takie pary mogą być sobie poślubione w kościele.
Ale -księża homoseksualni są akceptowani – uznane za sprawę prywatną.
Fryderyk V Oldenburg ,król Danii i Norwegii zodiakalny baran,
znawca i miłośnik kobiet,dobrych alkoholi i sztuki .
To jemu Dania zawdzięcza powstanie Duńskiej Akademii Sztuk i Królewskiego Szpitala.
Dwukrotnie żonaty miał 6 dzieci.
Zmarł w wieku lat 42.
Pomnik stoi w centralnym miejscu na ośmiobocznym placu Amalianborg.
Jest najstarszy w Skandynawii, uchodzi za najpiękniejszy ale i najdroższy,
bo rzeźbiarz Jacquesa Saly,Francuz sprowadzony przez króla
przymierzał się do dzieła prawie 20 lat.
Samo studiowanie koni w biegu zajęło mu pięć 😀
W ostateczności 22 tonowy pomnik odsłonięto w roku 1768,
podczas wielkiej uroczystości z udziałem 300 osób.
Niestety ,sam zainteresowany już nie doczekał, bo nie żył.
Pod cokołem , grupa turystów z Argentyny.
Amalienborg, zespół pałacowy lub Pałac Zimowy,
(monarchowie mieszkają tu zimą) .
Nazwa pochodzi od królowej Zofii-Amelii która była inicjatorką budowy w tym miejscu
drewnianego letniego pałacu.
W roku 1698 zajął się podczas pożaru od pobliskiej opery i spłonął,
pochłaniając 200 ofiar,w w większości dzieci.
Na balkonie,każdego 16 kwietnia, w dniu swoich urodzin
monarchini wraz z rodziną pozdrawia podwładnych.
Widoczny fragment budynku należy do zespołu
czterech identycznych pałaców,położonych wokół placu .
Czapy z futra niedźwiedziego, ciemne mundury codzienne i
o 12,00 każdego dnia, maszerują na swój posterunek.
W dni świąteczne,żołnierze mundury zamieniają na na czerwone.
Super Express-czasami człek aż pada przed obliczem dostojeństwa królowej 😀
Jeśli zmiana warty odbywa się bez asysty Pałacowej Orkiestry ,
znaczy to ,że głów koronowanych w pałacu nie ma.
Formację powołał Fryderyk II w roku 1658,
a służy w niej dziś, ok 1000 gwardzistów.
Straż paradna składa się z orkiestry, korpusu werblistów i 36 strażaków.
Byli ,chętni żołnierze przystępują do zrzeszenia, a jest ich ok 15.000.
mieszkających na całym świecie.
Wydają nawet własna gazetę i w szczególnych okolicznościach spotykają się na zjazdach.
Koniec zabawy i dla nich i dla nas 😀
Smocza Fontanna Dragespringvandeta i Plac przed Ratuszem,
inspirowane architekturą Sieny,według projektu Skovgaarda.
Postawiona na pochyłym Placu Ratuszowym ,
w tym kształcie, w roku 1923 roku.
Ratusz, Plac Radhuspladsen,ucięta przeze mnie wieża ratusza
jest najwyższa w kraju ma 106 metrów, a budowano w latach 1892-1905.
Architekt Martin Nyrop.
Złocona figura biskupa Absalona, założyciela Kopenhagi.
Ponad nim widnieje herb miasta przedstawiający
trzy wieże nad symbolicznymi falami Sundu
oraz gwiazdę i półksiężyc.
Sześć figur ustawionych na wysokości dachu to miejscy strażnicy (zdjęcie wyżej)
Absalon pozłacany 😀 biskup i polityk który z wolna ,
w XII wieku przejął rządy w Danii , prowadził krucjatę przeciw Słowianom .
Oj nie lubili nas sąsiedzi zza morza,nie lubili.
Państwowe Muzeum Sztuki ,budowane w stylu włoskiego renesansu w latach 1889-1896.
Ogromna kolekcja sztuki która była w posiadaniu monarchów.
Zakupy i dary, między innymi podarunek wielu szkiców od Durera.
W roku 1787 wybudowano magazyny z przeznaczeniem na spichlerze
(Podkreślam to ,bo wiele osób zapewne bezmyślnie odpisując,podaję że to są więzienie Olsena.
Otóż nie,te znajdują się pod Kopenhagą w Albertslund ).
dla firmy handlowej Pingel, Meyer, Prætorius & Co.,
i dzięki tej budowie widać ogrom i jakość handu duńskiego ,
w czasach kiedy statki były pod żaglami.
W czasie wojen był schronieniem dla chorych i uciekających.
W roku 1978 otwarto po gruntownej renowacji Hotel Admiral z 4 **** i 366 pokojami.
Wówczas był największym hotelem w Kopenhadze.
Dziś wysocy goście narzekają ,że oryginalne magazynowe belki w pokojach
są uciążliwością dla ich głów 😀
Ważne :
Tylko pół godziny drogi koleją od Kopenhagi.
W Rungsted,
znajduje się dom słynnej Dunki Karen Blixen autorki „Pożegnania z Afryką” .
Dom którym spędziła ostatnie lata aż do śmierci, jest udostępniony turystom.
A w parku za nim,można położyć kwiatek na jej grobie.
Stąd już tylko pół godziny drogi również koleją do Helsingor,zamku Hamleta.
I to na tyle z Kopenhagi.
Aha ! Pyszne śledzie w żółtej mazi z carry-ale pycha !
Ale mieszkać bym nie chciała ,
choć Kopenhaga przypomina mój ukochany Amsterdam (ci sami projektanci).
Øresundsbron -oficjalna nazwa skandynawskiego cudu.
Most i tunel jednoczy Szwecję z Danią i resztą Europy.
Biegnie od szwedzkiego Malmo do duńskiego półwyspu Kastrup a stamtąd do stolicy Kopenhagi.
Jak twierdzą znawcy,hybryda pół tunelu-pół mostu jest cudem inżynierii.
Laicy stoją z otwartymi ustami. Na całość składają się :
Most 7,845 metrów – w granicach Danii i Szwecji
Sztuczna wyspa Peberholm 4,050 metrów- w granicach Danii.
Tunel Drogdentunnelen 3,510 m – w granicach Danii.
Po dodaniu to -15,405 km ,
co czyni go najdłuższym mostem na świecie, łączącym dwa państwa.
Bo najdłuższy most w Europie,to ten nad Tagiem w Lizbonie – ma 17,3 km.
Tu mieszają się wody Morza Bałtyckiego,Morza Północnego i dalej Oceanu Atlantyckiego.
Komunikacja promami stawała się coraz bardziej uciążliwa.
Wyliczono że koszty mostu byłyby ogromne i nie zwróciły się nigdy.
Tunelu również.
Postanowiono stworzyć kombinację mostu i tunelu.
I tak w roku 2006, londyńskie biuro architektoniczne
ARUP group założone w roku 1947,
powołało gigantów : skandynawskich architektów i budowniczych.
Elita elit to:
Klaus Falbe Hansen, Jorgen Nissen, Niels Jorgen Gimsning Georg Rotne
Dyrektorem projektu mianowano fachowca o znanym nazwisku i zasługach : Klaus Falbe-Hansen,obecnie pracujący emeryt,inżynier budownictwa lądowego,
specjalizującym się w projektowaniu mostów.
Jorgen Nissen legendarny duński projektant.
Niels Jorgen Gimsning
Profesor Inżynierii Cywilnej,Wydz. Budownictwa,Duńczyk.
Georg K.S Rotne duński architekt,generalny konsultant budowy mostu,
człowiek o którym mówią że jego kreatywność jest nadprzyrodzona.
Wjeżdżamy razem z pociągiem,ale on teraz jedzie pod nami.
Rysunek niżej jest bardziej czytelny 😀
Granica szwedzko-duńska,którą codziennie przemieszczają się oprócz zachwyconych turystów,
mieszkańcy obu państw.
W Danii-tańsze mieszkania i życie -w Szwecji praca.
Most ma 7,845 metrów,najwyższy filar 204 metry,
waga- 82 tysiące ton.
Słupy,podpory mają swoje lustrzane odbicie po przekroczeniu połowy mostu.
Centralne wieże zostały osadzone przez największy na świecie
pływający dźwig .
Rysunek porównawczy wielkości mostu i tankowca .
Cieśnina jest strategiczna dla statków,most musi być bezpieczny dla kontenerowców.
Bezpieczny również dla pobliskiego lotniska Kopenhaga – Kastru,
dlatego tam, przebiega tunel podwodny.
Most jest zaprojektowany tak,że nie zniszczy go nawet uderzający w niego samolot.
Sztuczna wyspa Peberholm wygląda jak wielki, morski, szpiczasty jęzor podwodnego potwora 😀
1 lipca 2000.
Duńska królowa Margethe II ze śp.mężem Henrickiem (l)
i Król Karol XVI z żoną Silvią na sztucznej wyspie Peberholm
oficjalnie otwierają genialne dzieło dwóch państw.
Czeluść, dalej już nic,morze pochłonęło resztę mostu.
Tak to złowieszczo wygląda z góry.
A tymczasem,cały ruch już znajduje się pod wodą.
Wjazd ( wyjazd ) ze sztucznej wyspy do tunelu ,który ma 4.050 metrów.
Otwarte gardło tunelu.
Jest !
Śmigają tylko plamy światła…
Jeszcze ….i
Ląd ! Wyłączam wyobraźnię 😀
(ilości wody nad głową, contra wytrzymałość dachu tunelu 😀 😀 😀 )
Magazyny SAS-u skandynawskich linii lotniczych.
Ziemia Hamleta.Dania.
Powrót, zachód słońca który daje pierwsze kolory.
Nie dziwię się wielkiemu procentowi depresji
w krajach naszych sąsiadów za Bałtykiem.
Po lewej widać ząb wyspy.
Mimo że od otwarcia minęło 18 lat ,projekt i wykonanie ciągle budzi zachwyt !
Jak multimilionerka została agentką nr F 7124 o pseudonimie „Westminster”?
W roku 1970 jej znak firmowy wynosił równowartość 19 miliardów $ netto,
co dawało jej status najbogatszej kobiety w historii.
Wpisana na listę 100 najbardziej wpływowych osób XX w przez magazyn Time.
Kim była Gabrielle Bonheur Chanel ?
Rewolucjonistka która zostawiła światu perfumy,
perły
małą czarną
********************
Chanel urodziła się 19 sierpnia 1883 w szpitalu dla ubogich,
prowadzonym przez siostry zakonne
w Saumur,w Dolinie Loary.
Gabrielle Bonhuer,zakonnica odbierająca poród,
została matką chrzestną,darując jej dwa swoje imiona.
Horoskop Chanel jest dla znawców wyjątkowy ,niezwykły.
Wpisana jest samotność dzieciństwa w klasztorze ,
splendor, bogactwo i sława w życiu dorosłym.
Ale przede wszystkim,kontakty z wpływowymi i bogatymi mężczyznami.
Urodziła się w bardzo silnym lwie.
Patron całe życie ją rozpieszczał, a i ona go kochała.
Matka Jeanne Eugenie Devolle,niezamężna praczka ,zapamiętana przez córkę jako chuda inwalidka,
poślubiona została przez ojca rok po urodzeniu Gabrielle,
ich drugiego dziecka.
Na świat przyszło jeszcze trójka rodzeństwa.
Cała rodzina gniotła się w jednej izbie
w miasteczku Brive-la Gaillarde , 380 km od Saumur.
Zmarła mając 32 lata z ubóstwa,kolejnej ciąży ,zapalenia płuc.
Gabriella kończyła wówczas 11 lat.
Ojciec Albert Chanel ,wędrowny handlarz uliczny
sprzedawał ubrania i bieliznę.
Żył koczowniczym życiem, podróżując do i z miast targowych.
Rodzina podążała za nim mieszkając w tanich,obskurnych warunkach.
Po śmierci żony wywiózł dzieci
do oddalonego o 14 km Aubazine i tam porzucił.
Braci przyjęła rodzina chłopska,
trzy dziewczynki przekazano zakonnicom,
które prowadziły sierociniec w murach XII-to wiecznego klasztoru.
Opactwo cystersów Aubazine,kolos w środku pustkowia.
Małe kręte uliczki w dół do wioski, mającej niewiele ponad 800 mieszkańców.
W sierocińcu Gabriela spędziła siedem lat, do 18 roku życia,
ucząc się fachu krawiectwa.
Zapamiętuje detale;
wzory na oknach,kamiennych podłogach,układ schodów,
klasztorną paletą kolorów czerni i bieli.
Wiele elementów wplata w późniejsze projekty.
Okno klasztorne: gotowe opakowanie perfum,
pierwszych „piątek ” z 1921 roku.
A piątka-bo miała być jej szczęśliwą liczbą,
jak gwarantowała wróżka.
Miłośniczka piękna..
Opuszcza klasztor,nie decydując się na przywdzianie habitu.
(Choć wraca kilkakrotnie do sióstr już jako osoba znana,
w Aubazine nie ma najmniejszej informacji na jej temat)
Przeorysza kieruje ją do szkoły Notre Dame
w mieście Moulins ,religijnej instytucji prowadzonej przez kanoników,
gdzie przebywa już jej ciotka Adrianna,równolatka.
Podejmują wspólnie pracę na rue de l’Horloge w widocznym na zdjęciu
sklepie po lewej z koronkami i draperiami.( (Dentelles-koronka)
Obie zamieszkują na poddaszu nad sklepem.
Stan obecny.
W wolnych chwilach pracują dla pobliskiego krawca,
szyjąc spodnie dla kawalerii.
Panowie po przymiarkach 😀 zapraszają dziewczyny
do pobliskiej La Rotonnde w której mieści się Le Grand Cafe.
Stan obecny
Gabrielle nie szycie widziała jako przyszłość ,ale śpiewanie.
Po pracy,wieczorami w Le Grand Cafe,
pragnie zostać szansonistką.
Dostaje angaż jako „pauseuse”,
wypełniając czas pomiędzy występami artystów zawodowych.
Oficerowie z pobliskich koszarów,
gorąco dopingują Gabrielle.
Piosenka o dziewczynie ,która straciła psa.
Tytuł :Qui qua Coco ?(Czy ktoś widział Coco?)
Skandowany tytuł,przywarł jak przydomek.
Gabrielle przedzierzgnęła się w COCO.
Koszary w Moulin.
Stan obecny.
Narodowe Centrum Kostiumów Scenicznych
zaprojektowanych przez wielu znanych dizajnerów,w tym Coco Chanel.
Kawalerzysta Etienne Balsan zobaczył Coco w La Rottonde,
i zakochał się od pierwszego wejrzenia.
Bogaty spadkobierca firmy zaopatrującej armie w mundury,
zasiedziały w zamku
Chateau de Royallieu,
prowadził hodowlę koni ,które wystawiał na wyścigach.
Kochał je,rozumiał,był trenerem ,jeźdźcem,najlepszym hodowcą we Francji.
Przygarnął Coco, dziewczynę o czarnych kędzierzawych włosach,
niewykształconą szwaczkę, pełną uroku i aspiracji .
Mieszkała z nim w zamku kilka lat,nauczył jazdy konnej,
jedzenia ostryg ,wprowadził na salony.
Czuła się przy nim bezpieczna.
Jednak,dwukrotnie odrzuciła prośbę o rękę.
To on sfinansował pierwszy sklep w Deauville.
W 1909 Chanel przeniosła się do Paryża,on odstąpił jej swoje mieszkanie.
Balsan pozostał kawalerem , okazywał dożywotnią lojalność wobec Chanel.
Nigdy nie zdradził sekretów swojej kochanki.
Pozostali w przyjaźni do końca jego życia w 1953.
Ciotka Adrianne i Coco przed pierwszym
swoim sklepem w modnym nadmorskim kurorcie
Deauville w Normandii.
Stan obecny
Artur Boy Capel, bogaty Anglik ,przyjaciel Balsana,
w którym bez pamięci zakochała się Coco.
Finansista,polityk i armator, miłośnik gry w polo,
wielbiciel koni i pięknych kobiet.
Urodzony w 1881 roku w East Sussex,
był starszy od Chanel o 2 lata.
Capel został przedstawiony Coco w 1909 roku
przez przyjaciela, jej chłopaka Etienne Balsana.
Gabrielle wkrótce została kochanką Capela, a ten w roku 1910 sfinansował jej pierwszy butik w Paryżu,
przy słynnej 31 Rue Cambon.
Wówczas powstał znak firmowy: odwrócone,lecz splecione dwa C: Capel-Chanel. A splot liter,jak na witrażu w sierocińcu.
Arthur Capel w roku 1918 ożenił się z Dianą Wyndham ,arystokratką z którą miał dwie córki.
Nigdy jednak nie zerwał kontaktu z Coco.
Ich romantyczny związek trwał 9 lat, aż do śmierci Capela,
w wypadku drogowym 22 grudnia 1919,
w Cuers w Prowansji.Miał wówczas 38 lat.
Jechał rzekomo na spotkanie świąteczne z Chanel.
Pochowany z honorami wojskowymi w Frejus
na Lazurowym Wybrzeżu, 24 grudnia tegoż roku.
W miejscu wypadku stoi pomnik z epitafium : Pamięci kapitana Arthur Capela, członka Legii Honorowej Armii Brytyjskiej, który zmarł w tym miejscu w wypadku 22 grudnia 1919.
Pęknięta opona Rolls-Royca , odrzuciła samochód do rowu.
Arthur Capel zginął na miejscu,kierowca został ciężko ranny.
Coco dostaje wiadomość w nocy.
Dojazd po 18 godzinach, nie pozwala jej zobaczyć go po raz ostatni.
Trumna jest zamknięta.
Nie chce uczestniczyć w pogrzebie ,jedzie na miejsce kraksy ,
gdzie wciąż leżą powyginane części samochodu.
Tam oddaje się rozpaczy.
Funduje pomnik-krzyż i odwiedza go latami.
Obecnie pomnik jest w złym stanie ,
dziennikarze nawołują do zachowania spuścizny Chanel.
Do końca życia twierdziła ,że Arthur Boy Capel ,był miłością jej życia
Lata dwudzieste ,to początek prosperity.
Coco kupuje kamienicę przy Rue Cambon 31,
na drugim piętrze urządza apartament prywatny.
W początkowym okresie zatrudnia 300 szwaczek,docelowo 4.000.
Cambon 31 w roku 1890,przed dotknięciem czarodziejskiej różdżki Chanel
i po
Z czasem przejmuje sąsiednie kamienice,obecnie jest ich pięć .
***************************
Mężczyźni
Jeana Cocteau zaprzyjaźniony z artystką powiedział: Chanel była „pederastą”; jej seksualny apetyt był męski; wyruszała na podboje miłosne jak mężczyzna.
1920 Igor Strawiński
Strawiński pracował gościnnie w Operze Paryskiej nad Balletes Russes,
Coco projektowała kostiumy .
Maestro poszukiwał lokum dla rodziny,
Chanel odstąpiła swoją willę na obrzeżach miasta.
Sama oczekiwała go w Ritzu.
Igorze, jesteś żonaty, mówiłam mu. Kiedy twoja żona Catherine się dowie…
A on, bardzo po rosyjsku: Ona wie, że cię kocham. Niby komu, jeżeli nie jej, mógłbym się zwierzyć z czegoś tak wielkiego.
1921Pablo Picasso
W środowisku byłam zainteresowana tylko Picassem,
ale on był zajęty.
Czekała. Byłam ogarnięta namiętnością.Był podły.
Fascynował mnie jak jastrząb, przepełniał mnie strachem.
Czułam, kiedy zjawiał się w pobliżu:
coś się we mnie kuliło.
Nie wiedziałam jeszcze, że już jest,
ale czułam, że wszedł do pokoju.
I wtedy go zauważałam.
patrzył na mnie w taki sposób … że drżałam – pisała projektantka.
1921 poeta Pierre Reverdy
Był dla niej bardziej mentorem ,niż kochankiem.
Trwał przy niej za plecami innych mężczyzn.
Każde słowo głoszone i pisane przez Chanel,
było jego autorstwa.Szybko wycofał się z życia publicznego.
1921/22 Książę Dymitri Pawłowicz Romanow
Niezwykle przystojny i popularny w Rosji.
Przewidziany na cara w wypadku śmierci
chorującego na hemofilię carewicz Aleksego.
Brał udział w spisku i morderstwie Rasputina.
Związek był prestiżowy,ale wymagał jej finansowego wsparcia.
Książę szalał za Chanel,podarował jej sznur pereł ze skarbca ostatniego cara Rosji.
Kiedy jednak na horyzoncie pojawił się inny adorator z grubym portfelem ,
Chanel powiedziała: Wybrałam tego,który mnie lepiej chronił 😀
1923. Hugh Richard Arthur Grosvenor, 2nd Duke of Westminster zwany Bendorem,
najbogatszy człowiek w Anglii.
ciekawostka :pierwszą żoną księcia była siostra naszej Daisy von Pless z Pszczyny.
Na jachcie księcia 1928.
Na wyścigach.
Księcia poznała w Monte Carlo w 1923, miała czterdziestką na karku,
i zjawiskowy wygląd.
Jego wyrafinowane uwodzenie obejmowało wysyłanie łososia,
którego złowił w Szkocji, samolotem,
dostarczanym do Coco w Paryżu,
wraz z naręczami kwiatów i owocami ,uprawianymi w jego ogrodach.
Pierwsza notatka w księdze wydarzeń dworu, oprawiona w skórę
w której pojawia się jej imię
to 27 maja 1925,
z informacją,że złowiła 9 kg łososia w wodach księcia.
Dwa lata później była już autorką większych sukcesów w fishingu,
czego nie omieszkał zauważyć ktoś bardzo ważny.
Dołączył do nich na tydzień, początkiem 1927.
Churchill pisał do żony: Coco jest tu zamiast Violet ( Nelson,druga żona księcia )
Łowi od rana do wieczora,a za dwa miesiące zabiła 50 łososi.
Jest bardzo miła,naprawdę jest silna i zdolna
do władania mężczyzną lub imperium.
20.01.1929 z synem premiera Randolphem.
To zdjęcie było przedmiotem kpin Brytyjczyków,
bo premier prezentuje się jak Benny Hill 😀
Romans Coco z księciem Westminster trwał 6 lat,
bo w roku 1930, kolejny kochanek ożenił się.
Po raz trzeci.
Z zupełnie inną, śliczną panią.
Loelia Ponsonby
ciekawostka :Nowa żona została przedstawiona Coco,
po czym w swoim pamiętniku zanotowała: W drodze do paryskiego mieszkania Bendor zatrzymał się , by kupić coś w Van Cleef &Arpels (Dom jubilerski przy placu Vendome) Kiedy wyszedł ,poklepał się po kieszeni i powiedział Nie dla ciebie.
1931 Paul Iribe
Po lewej,w grubych okularach,
podparty na wprost to Igor Strawiński.
Ilustrator ,dekorator i projektant,również mebli i biżuterii .
Romans trwał cztery lata ,w tym czasie Iribe próbował dociec
przyczyny rozbuchanego stylu życia Gabrielle.
Mówił bez ogródek że jest prosta.
Dopytywał po co gromadzi tyle przedmiotów,po co jej tyle pokoi i służby.
Zarzucał ,ze nie potrafi cieszyć się naturalnie,bez podniet ekonomicznych.
Mówił wprost :Nie znoszę ludzi bezużytecznych, nierozsądnych wydatków i skomplikowanych istot.
Ale trwał z nią z miłości ,aż do owego pechowego dnia
21 września 1935,kiedy to padł martwy podczas gry w tenisa.
Zdarzyło się to w willi Chanel La Pausa ,
wybudowanej przez księcia Westminster dla Coco-na jej oczach.
Długo nie mogła otrząsnąć się z tego przeżycia.
Ciekawostka :willa jak podaje NYT w roku 2013
została wystawiona do sprzedaży za 52 miliony $.
1937 Serge Lifar (Siergiej Michajłowicz Lifar )
Ukrainiec ur.1905 w Kijowie,
profesor ,artysta tancerz ,choreograf,
przywrócił Francji zainteresowanie baletem.
Dla Opery Paryskiej stworzył 45 przedstawień.
1938 Salvator Dali
Chanel rozbiła małżeństwo malarza,
przez kilkumiesięczny romans.
Po latach,lekceważąc sprawę
stwierdziła że uwiodła Salvatore na złość Gali,
której nie znosiła.
Z listów Dalego do Coco wynika ,
że był w niej zakochany i ją uwielbiał.
Dali w książce Ukryte twarze z 1944
W mało zawoalowany sposób charakteryzuje słynne postaci.
O Chanel pisze ,że jej kochankami były między innymi:
Księżna Antoinetta d’Harcuort,
Misia Godebska
Maria – Helena Arnaud.
Luchino Visconti
Zauroczony hrabia- reżyser-gej
powiedział że jej obiady ,
jedno z najbardziej pożądanych zaproszeń w Paryżu,
były pełne najbardziej błyskotliwych,
sławnych i interesujących osób i spostrzeżeń. Ale to co naprawdę interesowało Chanel, to wpływy.
Christian Berard zwany Bebe.
Znakomity projektant mody,rysownik.
Jego autorstwa były kostiumy do filmu Piękna i bestia Jeana Cocteau .
Reżyser po jego śmierci zadedykował mu następny swój film Orfeusz.
Cecil Beaton
Postać wybitna w świecie mody.
Genialny kostiumograf,scenograf ,fotograf,
pracował głównie dla redakcji Vouge i Life.
Laureat trzech Oskarów za kostiumy i scenografię My Fair Lady i Gigi.
Wylansował Twiggy,został oficjalnym fotografem rodziny królewskiej.
Jego znane zdjęcia to Audrey Hepburn w Śniadaniu u Tiffaniego ,
Marlena i wiele, wiele znanych gwiazd.
Zdjęcie Coco Chanel najbardziej klasyczne z klasycznych Cecila Beatona.
Zrobiłam je podczas wernisażu wystawy Obrazy mody .Arcydzieła na przestrzeni 100 lat
w Muzeum Sztuki w Hamburgu.
Cecil nie był zainteresowany awansami Coco,
jego serce skradła Greta Garbo <3
1939 Apel les Fenosa i Florensa.
Kataloński rzeźbiarz urodzony i wykształcony w Barcelonie,
przyjaciel Picassa,uciekinier z Hiszpanii przed Wojną Domową.
Zmarł w roku 1988, pozostawiając bardzo wiele
dzieł w różnych miejscach Europy.
Wielokrotnie nagradzany.
Romans krótki,ale bardzo intensywny.
W roku 1937, Chanel wynajęła 188 m² apartament na trzecim piętrze,
z widokiem na plac Vendome w Hotelu Ritz.
Do pracy miała 5 minut 😀
Dziś apartament Chanel w Ritzu do wynajęcia :18.000 € za noc …
1940 Hans Gunther von Dincklage (lub Dinklage) pseudonim Spatz, (Wróbel 😀 )
Piękny mężczyzna o cechach aryjskich,
dżentelmen z tytułem barona,gestapowiec,
w najlepszym wieku dla mężczyzny- 45 lat,
zawładnął zmysłami 58-letniej Gabrielle Chanel.
Dincklage, (po prawej) attache niemieckiej ambasady (wersja oficjalna )
zamieszkał z Chanel w jej apartamencie w Ritzu.
Hotel był zajęty przez Niemców.
Drugie piętro zajmował Goering,pozostałe inni niemieccy dygnitarze.
Kwitła miłość francusko-niemiecka ,
a damy prowadzające się z Niemcami
nazywano horyzontalnymi kolaborantkami (od pozycji).
W Paryżu wybuchł skandal,potępiający projektantkę.
Coco zamknęła swój dom mody, (jak się podejrzewa z powodów ekonomicznych
nie patriotycznych ),
ale nie zaprzestała sprzedaży Chanel 5,niemieckim żołnierzom.
Goebels wychodzący z Ritza 1940.
Wiosną 1943 ,bezinteresowny, zakochany von Dincklage,
zaproponował szefom atrakcyjną ofertę;
zgłosił kochankę do szpiegowania.
Dokładnie z dokumentu wyczytać można: proponuję usługi Coco Chanel (lesbijki) ze sławnej firmy perfumeryjnej, które pozwolą wykorzystać jej anglosaskie kontakty dla dobra niemieckich służb wywiadowczych.
Mocodawcy skorzystali z propozycji,bo Coco otrzymała i numer i pseudonim;
Agent Nr F 7124 pseudonim Westminster (od dawnego kochanka).
Walter Friedrich Schellenberg
(w obiegu to zdjęcie funkcjonuje fałszywie jako Dincklaga),
wyższy funkcjonariusz SS,szef wywiadu,zaprzyjaźniony z Coco
na tyle,że uczestniczyła ze swoim baronem,
w jego pogrzebie w Turynie w roku 1952.
Po wojnie ,tak jak inni kolaboranci i układający się z wrogiem,
została zatrzymana.
Aresztowali ją Amerykanie,którym rozdawała flakony Chanel 5,tuż po ich wkroczeniu do Paryża 😀
Jednak uwięzienie nie trwało długo,zaledwie kilka godzin.
Interweniował dawny przyjaciel sir Churchill,
na prośbę księcia Westminster.
Kochankowie,Coco i Dincklage uciekają do Szwajcarii i pozostają parą do 1950.
Lozanna Chanel i Dincklage 1949
Villars sur Ollon, Canton de Vaud, Szwajcaria (źródło Paris Mach)
stan obecny
W 1954, Chanel wraca
do apartamentu w Ritzu.
Dincklage jedzie do Hiszpanii,
umiera na Majorce w roku 1974.
Gabrielle ponownie otwiera swój dom mody,
który zamknęła na początku wojny,
ale wszytko się już jest inne…
Nie godziła się ze zmianami,ani w modzie ,ani w swoim otoczeniu.
Pomstowała na spódniczkę mini i styl prezentacji odzieży.
Coraz bardziej odizolowana……
Coco Chanel pozostała niezamężna.
Zmarła w wieku 87 lat, 10 stycznia 1971 roku w paryskim Ritzu.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św Magdaleny w Paryżu.
Pochowana w Lozannie na cmentarzu Bois-de-Vaux Cemetery.Strzeże ją pięć lwów.
W jej szafie znaleziono tylko trzy sukienki..
i kolekcję sztucznej biżuterii.
Na temat Coco Chanel,fenomenu XX wieku napisano wiele książek.
Ale od kilku lat mówi się o ciemnej stronie Gabrielle.
Wiadomo że była morfinistką , heroinistką i nałogową palaczką
(żółte palce,znak firmowy gwiazdy)
były pracownik CIA,dziennikarz,Hal Vaughan
po wielu latach poszukiwań w archiwach francuskich,angielskich i niemieckich,
wydał książkę Sypiając z wrogiem.
Udowadnia,że Chanel była amoralną,zimną oportunistką,
etycznie bezwzględną,która tymi metodami wywalczyła sobie drogę na szczyt.
Jeśli dla własnego interesu należało przespać się z nazistą,
wrogiem,to czemu nie ?
Dzięki temu całą okupację miała samochód,kierowcę i benzynę,co było niecodzienne.
Aby zachować swoją fortunę, godzi się szpiegować,
denuncjować zaprzyjaźnionych Żydów-współudziałowców.
Słynna historia:
zgłosiła Niemcom, że 90% praw do perfum Chanel nr 5 mają jej żydowscy wspólnicy,
rodzina Wertheimerów, którzy wyjechali do Stanów Zjednoczonych.
Jednak Wertheimerowie czujnie przekazali swoje udziały wcześniej Félixowi Amiotowi,
który je oddał właścicielom po wojnie.
Dlatego zabiegi prawnika Chanel Renégo de Chambruna,
by pozbawić Wertheimerów dochodów z perfum Chanel nr 5, spełzły na niczym.
Poszła dalej i finansowała antyżydowski periodyk Le Temoin.
Mimo wielu kochanków, liczył się u niej ,jak mówił Paul Iribe poryw portfela nie poryw serca.
Jean-Paul Sartre miał powiedzieć ,że Chanel jako człowiek byłanędzną kreaturą.
Marlena w kostiumie Coco Chanel.
Jej biografia przypomina życiorys Marleny Dietrich.
Obie szły jak burza,raniąc inne kobiety ,sypiając z ich mężami.
Kochankowie kochali,ale żenili się z innymi paniami.
Nawet pogrzeb miały w tym samym kościele Św.Magdaleny w Paryżu.
Na obu pogrzebach była garstka ludzi.
Obie mieszkały w Paryżu a pochowano je poza Francją.
Jedną w Lozannie ,drugą w Berlinie.
Obie,mając najwspanialszych mężczyzn XX wieku,
umarły zapomniane w samotności.
pięknych dzieci,turystów,knajp,oliwek,
Ronaldo,muzyki,zabytków i pomników.
Jeśli jednak miałabym wybór, gdzie zamieszkać w Hiszpanii,
na pewno nie byłby to Madryt.
Na pierwszym planie :
och,gdyby je zobaczył Diego ! ( Velaquez 😀 )
Na planie drugim:
Królewski Ogród Botaniczny założony w roku 1755, przy Plaza da Murillo .
Kolekcja 30.000 roślin ,wszystkie opisane po łacinie i hiszpańsku.
Przyszłość Hiszpanii 🙂
Tak jest wszędzie.Zwyciężają łokcie.
Portuguese man in Madrid 😉
Oczekiwanie na VIP-a.
Calle Alvarez Gato 5
Na czarnej tablicy :nie nadaje się dla dzieci ibłogosławionych 😀
W latach czterdziestych Don Jesus Cerezal ,
hotelarz i restaurator,po powrocie z Włoch
postanowił otworzyć tawernę o nazwie miejsca
które zrobiło na nim wielkie wrażenie.
Mimo zachwalanej kuchni i bogatego repertuaru karty ,
uciekałam stamtąd:
kości ,trupie czaszki,nieudolne „freski” o tematyce seksu.
Szaro-bure wnętrze.
Zrobiło mi się ..niesmacznie..
A lokal ma ogromne powodzenie !
Hiszpanie (?) umiłowali ten temat 🙂
W centrum miasta inscenizacja: Skamieniałe Pompeje; odtworzona rzeczywistość z roku 79.
Na drugiej kartce: Praca moich rąk.
Faktycznie 🙂
Najsłynniejsza w Madrycie :Villa-Rosa
Puerta de Alcala
przy Plaza de la Independencia.
Carlos III zburzył poprzednią z 1599,aby nową bogatszą,oddać w 1778.
Nazwa pochodzi od miejscowości do której zmierza
najstarsza aleja w Madrycie o tej samej nazwie.
Biegnie od Bramy Słonecznej do rogatek miasta.
Palacio de Fomento
Obecnie Ministerstwo Rolnictwa Hiszpanii.
Projekt Ricardo Velaqueza Bosco.
Obiekt oddany do użytku w 1890,
jako Szkoła Główna Sztuki Rzemiosła i Handlu.
Na fasadzie dzieło Augustina Querola z brązu :Gloria i Pegaz.
Budynek znajduje się w kwartale Atocha-Ogród Botaniczny-Prado.
Grand Hotel Raina Victoria zwany przez miejscowych Symeon,
od imienia pierwszego właściciela.
Powstał w 1919,nazwany na cześć żony Alfonsa XIII.
Przez lata funkcjonował jako hotel dla torreadorów,
bo wielu z nich korzystało z noclegów w okresie walk.
Najsłynniejszym z nich był matador Luis Miguel Dominguin
i jego ognisty romans z Avą Gardner,
która w Madrycie przebywała wielokrotnie w latach 1954-55.
Zawsze wynajmowali pokój : 406.
W hotelu przyjmują zwierzęta,a następnie je dopieszczają 🙂
W pierwszej dziesiątce najbardziej luksusowych hoteli Hiszpanii.
Na złotej liście najlepszych hoteli świata według Conde Nast Traveler 2013.
Las Ventas główna arena do walki byków [z bykami 🙁 ] .
Trzecia pod względem wielkości na świecie ,po Meksyku i Wenezueli,
Największa w Hiszpanii 25.000 miejsc.
Postawiona na miejscu starej,mniejszej z 1874.
Ukończona w 1929,ale inauguracja nastąpiła w 1931.
Pochłonęła trzykrotnie więcej pieniędzy ,niż zakładano.
Zamknięta w czasie wojny domowej ( 1936-1939).
Dziś ma się świetnie,sezon trwa od maja,przez ponad miesiąc,
codziennie.
W tym czasie ginie ok 186 byków.
Bilet kosztuje od 10-150 €.
Trwa walka obrońców zwierząt o zakaz tego procederu,ale będzie trudno
bo gorącym zwolennikiem tego barbarzyństwa jest Juan Carlos I.
Torreador jest półbogiem,matador [pol.zabójca] bogiem…
Hotel Westin Palace Plaza de las Cortes 7
Rok oddania 1912 .
Był wówczas najnowocześniejszym hotelem w Europie.
W każdym pokoju był telefon,domofon i toaleta.
Podczas budowy, zastosowano po raz pierwszy nowość : beton zbrojony.
Znajduje się w pierwszej dziesiątce najbardziej luksusowych hoteli Hiszpanii.
Jaki hotel,tacy goście 🙂
Najstarsza część Madrytu,Plaza de la Villa.
Na lewo Casa de Cisneros z roku 1537,w przeszłości również więzienie.
Obok z flagami, Casa de la Villa z roku 1644,madrycki Ratusz.
Na pomniku z 1891, Markiz de Santa Cruz,Alvaro de Bazan. Pierwszy Admirał Kastylii.
Plaza Mayor 124 ˣ 94 m
najsłynniejszy plac w Madrycie funkcjonuje od 1617.
powstał po przeniesieniu stolicy z Toledo.
Prowadzi doń 9 bram,a okalające budynki posiadają 237 balkonów.
Pomnik króla Hiszpanii i Portugalii Filipa III Habsburga z roku 1616.
Choć królem był kiepskim i nieudolnie zarządzał
największym imperium na świecie, ciągnącym się od Półwyspu Iberyjskiego,
przez Niderlandy,Burgundię,aż po Sycylię,
to jako miłośnik literatury przyczynił się do rozwoju
pisarstwa i dramaturgii,
pozostawiając po sobie tzw.złoty okres w literaturze hiszpańskiej.
[Na tym placu polegli nasi politycy w słynnej aferze madryckiej] 😀
Catedral de la Almudena,
jedyna katedra w Madrycie,umiejscowiona naprzeciwko Pałacu Królewskiego.
Świątynia stosunkowo młoda,budowę rozpoczęto w XIX w ,a zakończono w roku 1993.
Pałac Królewski ,zbudowany przez Filipa V Burbona w XVIII w.
Obecnie,władcy Hiszpanii oddali obiekt we władanie turystom,
sami mieszkają w znacznie mniejszym pałacu na obrzeżach Madrytu.
No bo co może robić współczesna rodzina,nawet królewska na 280 pokojach ? 😀
Zwiedzający mają wstęp do 50 komnat.
Kino Callao otwarto 11 grudnia 1926.
Uroczystości zwieńczone zostały pokazem niemego filmu Luis Candelas, el bandido de Madrid
(Luis Candelas, madrycki bandyta) w reżyserii Armand Guerra.
Postarałam się i znalazłam :
plakat, i
fotos z filmu !
Plaza de Cibeles
Palacio de Comunicaciones,przepiękny budynek Poczty Głównej z roku 1919 .
Na banerze :Witamy uchodźców.
Torre de Madrid – wieżowiec , zaprojektowany przez architekta Julio Otamendiego.
Oddany do użytku w roku 1957.
Wysokość 165 m ,36 pięter.
Ze względu na centralne położenie jest symbolem miasta.
Mieszczą się się tutaj zarówno biura jak i mieszkania.
Obecnie właścicielem jest francuska firma ,która odkupiła budynek za 400 mln €.
POMNIKI
Paseo del Prado ,wejście główne do muzeum.
Diego Velazquez 1599-1660
urodzony w Sevilli,
proj.Aniceto Marinas 1866-1953
powstał i odsłonięty w roku 1899.
Plaza da Murillo.
Bartolomeo Murillo 1617-1682.
Urodzony również w Sewilli,tam też dokonał żywota (spadł z rusztowania w kościele).
W Madrycie przebywał krótko,doskonaląc warsztat na dworze królewskim.
Replika rzeźby z Sevilli (Plac Muzealny)
Zostawił ponad 500 prac,
proj.Sabino de Medina 1812 -1888,
odsłonięcie 1871.
Józef i żona Potifara.
Intryga kobiety która pragnie uwieść młodego Józefa.
Bardziej dramatyczny niż Rembrandta o tej samej tematyce.
Moje skojarzenie na hasło : Murillo 🙂
Paseo del Prado.
Francisco Goya 1746-1828.
urodzony we wsi oddalonej o 40 km od Saragossy.
Od 1887 mieszkał w Madrycie.
W Prado,znajduje się ogromna kolekcja jego dzieł,
A że był płodnym artystą,
to jego prace można znaleźć w wielu galeriach na świecie.
pomnik,usytuowany na środku schodów,
przeznaczony został do innej lokalizacji w roku 1902.
Zmian adresu nastąpiła w 1945.
Proj.Mariano Benlliure 1862-1947.
Plaza de Santa Ana.
Federico Garcia Lorka 1898-1936
Urodzony nieopodal Grenady.
Wszechstronnie uzdolniony artysta:
pisarz,malarz,poeta,barwna postać.
Jeden z najważniejszy dramaturgów XX w.
W 1919 przyjechał do Madrytu na studia.
Zaprzyjaźnił się z Luisem Bunuelem i Salvadorem Dali (przyjaźń przerodziła się w miłość )
Zamordowany przez skrajnie prawicową bojówkę z powodów obyczajowych.
Pochowany w nieoznakowanym grobie w okolicach Grenady.
Poszukiwania szczątków podjęte w roku 2009 roku w miejscu,
gdzie rzekomo miał spoczywać poeta, nie dały rezultatu.
Niewielki pomnik,postać z symbolicznym gołębiem.
I tylko : Madryt dla…
Odczytuję tu wszystkie emocje,szczególnie pokorę.
Ten minimalizm zrobił na mnie ogromne wrażenie…
Proj.Julio Lopez.
Odsłonięcie 1986.
Plaza de Santa Ana.
Calderon de la Barca 1600-1681.
Ukochany hiszpański poeta i dramaturg ( Życie jest snem)
urodzony i zmarły w Madrycie.
Odsłonięcie 1880.
Proj.Joan Vila Figueras 1829-1881.
Claudio Moyano 1809-1890 prawnik, filozof,polityk.
stoi na wzgórzu o tej samej nazwie,obok uniwersytetu.
W 1853 zasiadł w rządzie z teką ministra Robót Publicznych.
Funkcję senatora piastował do końca życia.
Reformował wydziały nauk na Uniwersytecie w Madrycie.
Wielce zasłużony zarówno dla stolicy jak i Zamory, z której pochodził.
Plaza de la Cortez
Miguel de Servantes ,1547-1616 duma narodowa Hiszpanów !
Urodził się 30 km od Madrytu.
W 2005 roku rzeźbę z powodu zmian urbanistycznych
postanowiono przesunąć na środek placu.
Wówczas,pod cokołem odkryto ołowianą skrzynkę
a w niej
cztery tomy Don Kichota z 1819,
księgę -życiorys Cervantesa,monety i inne dokumenty.
Była to prawdziwa sensacja !
Rzeźbiarz :Antonio Sola 1780-1861.
Odsłonięcie 1835.
Repliki pomnika znajdują się w Moskwie,La Pas,NY i Pekinie.
W tle Congreso de los Diputados,Kongres Deputowanych
dwuizbowy parlament hiszpański. .
Wejście główne do Prado.
Bilet z wizerunkiem,a jakże Velazquza.
Wejście dla zwiedzających.To tyle na tema Prado 🙂
Życie jak w Madrycie 😀 !
Brama Alcala,to znak,że opuszczam Madryt.
Kilkadziesiąt kilometrów za Madrytem, z gór Guadarrama ,
wyłania się
kamienny krzyż usytuowany w Dolinie Poległych.
Ma 152,4 m wysokości,
46 m rozpiętości i 6 m szerokości,
waży 201 tysięcy ton i jest widoczny z odległości
prawie 50 kilometrów.
zdjęcie net
Krzyż góruje nad katedrą i mauzoleum ,które zbudował Generał Franco
i sam spoczął tam w roku 1975.
W kryptach katedry znajduje się 40 tysięcy urn
z prochami żołnierzy frankistowskich i republikańskich.
Hiszpanie już nie chcą tam dyktatora ,
ciało będzie ekshumowane i przeniesione w inne miejsce.
zdjęcie net
Generał odwiedza miejsce pracy 20 tysięcy więźniów ,
w tym wielu politycznych.
************************************************
Polecam: o zamachu i pięknym dworcu Atocha w Madrycie :
A ja tym mostem śmigałam 😀 ponad 10 minut!
Z Lizbony jadą autobusy o numerach 431,562,565 ,które przejeżdżają przez most,
w kierunku drugiego brzegu.
Flicker
Most Vasco da Gama ,jest najdłuższym w Europie- 17,3 km,
z czego 10 km, znajduje się na ujściach rzeki Tag.
Na miejscu dziewiątym w świecie.
Łączy dzielnicę Lizbony Oriente, z Montijo, miejscowością po drugiej stronie wody.
ARCHITEKT
Autorem projektu jest światowej sławy architekt,
lizbończyk, ARMANDO RITE.
Właściciel firmy konsultingowej i projektowej,
założonej w Lizbonie w roku 1982 .
Pracownia ma na koncie projekty 600 mostów
i zatrudnia w zależności od potrzeb, od 11- 50 najwyższej jakości pracowników.
Jedna z nagród, z 2015 przyznana przez
Francuskie Stowarzyszenie Inżynierii Lądowej.
RZEKA TAG
Rzeka Tag ( port. Tejo ,hiszp. Tajo),
Najdłuższa- 1007 km, rzeka Półwyspu Iberyjskiego (Wisła 1047 km).
wypływa po stronie hiszpańskiej z Gór Iberyjskich.
Po dotarciu do Portugalii, formuje naturalną granicę z Hiszpanią na odcinku 40 km.
W Lizbonie,wpada do Oceanu Atlantyckiego,tworząc ogromne rozlewisko,
i jak w Hamburgu Łaba (niem.Elbe) ,
rzeka przyczyniła się do powstania portu ,
który odwiedzają największe statki świata.
Rzeka Tag ,jest w sercu każdego Lizbończyka symbolem.
To stąd, z dzielnicy Belem wyruszali wszyscy znani odkrywcy.
To oni ,przybliżyli nam wiedzę o świecie.
To wielkie okno Portugalii.
PARK NARODOWY
Most położony jest na terenie Parku Narodowego,
w skład którego wchodzą między innymi: Sintra , Cabo da Roca i oceanarium.
Teren obfituje w wiele unikatowych gatunków fauny i flory.
Budowa mostu wymagała ogromnych działań logistycznych,
podporządkowanych rytmom przyrody.
Konieczne było również przesiedlenie 300 rodzin.
DANE TECHNICZNE
Rozpiętość centralnego wiaduktu wynosi 420 metry.
Na moście znajduje się sześć torów drogi,
które przy dużym nasileniu ruchu,mogą być przemienione w osiem.
Brak komunikacji pieszej.
Limit prędkości to 120 km/godz,a przy złej pogodzie
ograniczenie do 90 km /godz.
Wytrzymuje napór wichury o prędkości 250 km/godz.
Fundamenty o grubości 2,2 metra ,
znajdują się 98 metrów poniżej lustra wody.
Po moście przebiega autostrada A 12,płatna tylko przy wjeździe.
Most może również wytrzymać trzęsienie ziemi, 4,5 krotnie silniejsze
od tego,które nawiedziło Lizbonę w 1755 roku,
o wartości 8,7 w skali Richtera.
(pisałam szczegółowo przy okazji relacji z Lizbony )
Most ma gwarancję żywotności 120 lat.
Podzielony na cztery panele,każdą część wykonywała inna firma ,
całość nadzorowało niezależne międzynarodowe konsorcjum Lusoponte.
Budowano w latach 1995- 1998.
Prace nad wodą trwały 18 miesięcy.
Brało w nich udział 3.300 pracowników. Koszt to 897 ml €.
OTWARCIE
Uroczysta inauguracja nastąpiła 29 marca 1998, w pięćsetną rocznicę
odkrycia przez Vasco Da Gama drogi do Indii,
oraz otwarcia wystawy EXPO ’98 w Lizbonie.
Druga strona mostu, kierunek Montijo.Lizbona coraz dalej….Smutny widok 🙁
W Lizbonie jest jeszcze jeden most na Tagu.
Wiszący-Ponte de 25 Abril,oddany do użytku w 1966.
W roku 1999 dobudowano poziom kolejowy.
Podobny do Golden Gate.
Ma 2.227 m. i jest 27 na świecie pod względem długości.
Po zjeździe z mostu,zaczynają się widoki ,
kilometrami ciągnących się plantacji dębu korkowego.
To złoto Portugalii.
Uprawia się tutaj POŁOWĘ całej produkcji światowej korka.
Dąb ma żywotność 200 lat.
Korę zbiera się ręcznie,tylko na wiosnę,wówczas drzewo ratuje się wytwarzając swoisty plaster.
Korowanie jest przestrzegane bardzo restrykcyjnie -pierwsze u 25-latka,
następne dopiero po 10 kolejnych latach.
Jedno drzewo 15-18 w ciągu życia.
Czyli opowieść o tym,jak poświęcić 4.000 zł, pokonać 4.000 km (w jedną stronę ) i doznać spełnienia: zobaczyć na własne oczy 4 małpy !
GIBRALTAR moja idee fixe od wielu lat,
z powodów prywatnych,rodzinnych,historycznych,geograficznych i muzycznych.
Gibraltar ostatnia kolonia brytyjska na świecie.
Gibraltar ostatni europejski ląd,graniczący przez wodę z Afryką.
Styk dwóch kontynentów.
Gibraltar,jedyna skała która odegrała tak wielką rolę
w kształtowaniu systemu geopolitycznego w Europie.
Odwiedzana rocznie przez 8 milionów turystów.
Gibraltar moje marzenie,oczekiwanie.
Sztych z roku 1880.
Ludzkość zawsze sobie radziła;
jak nie było zdjęć satelitarnych,funkcjonowała TAKA informacja 🙂
Wiek XIX
Herb Gibraltaru,
nadany w 1502 przez Izabelę Kastylijską,zwaną Katolicką.
Pierwsze zdjęcie zrobione przy Skale Gibraltarskiej 12 października o godz 8,57.
Stanęłam w idealnym miejscu; ( intuicja! )
w tym samym,
co fotograf zatrzymujący w czasie Johna Lennona i Yoko Ono w roku 1969.
Lennon stał w okolicy białego samochodu,
po lewej stronie na górnym zdjęciu.
Charakterystyczna faktura skał pozwala zidentyfikować to miejsce.
Obok łokcia artysty, widoczny owal,
który na górnym zdjęciu przecina lampa.
to kolejne miejsce ,tak ważne w biografii tego wielkiego artysty.
20 marca 1969 o godz 9,00 przed urzędniczką Cecile Wheeler
wzięli ślub w Brytyjskim Konsulacie na Gibraltarze.
Przylecieli z Paryża,a po ceremonii
odlecieli z powrotem do stolicy Francji.
Wcześniej pozowali do zdjęć przed Skałą,
fotografowi Davidowi Nutterowi.
W 30 rocznicę ich ślubu,Poczta Gibraltar
wydała okolicznościowe znaczki,korzystając z tych zdjęć.
Tu ślubowali Yoko i Lennon.
Zdjęcie wykonane przez szybę busa,w trakcie powrotu do autokaru.
dlatego muszę się wesprzeć,
obrazami z netu.
Bardzo ważne miejsce dla historii Gibraltaru.
W roku 1531 Franciszkanie zbudowali tu kościół i klasztor.
W 1728 klasztor został przejęty przez okupantów, jako rezydencja brytyjskich gubernatorów.
I tak jest do dziś.
Ale zamurowana żywcem zakonnica (podaje się różne powody)
nie daje im spokoju 😀
Podobno tam naprawdę straszy !
Nowo panująca ,od 28 września 2015,
Z-ca Gubernatora Lady Alison MacMillan (ale życiorys…! )
Na Gibraltarze żenił się też agent 007. Sean Connery i Diane Cilento pobrali się w roku 1962.
Ale Sir Connery ,jak to przystało na dobrego agenta,tłukł żonę ,
więc małżeństwo przetrwało tylko 11 lat.
Rozwiedli się w 1973.
Jak wyżej : przybyliśmy na Gibraltar o 8,57.
do busika,podstawionego przez miejscową firmę wsiedliśmy o godzinie; o 9,32 .
Z angielska : PARODIA WYCIECZKI 😀 😀 😀
Zapakowano nas do kilku takich pojazdów (58 osób )
i krętą drogą ruszyliśmy w górę.
Kierowca i przewodnik jednocześnie, Marokańczyk miał nas gdzieś.
Puścił taśmę z polską mową-trawą,ale informacje z niej płynące
były sprzeczne z obrazem.
Wyłączył i objaśniał po angielsku,czego 90% osób nie rozumiało.
Wszystkie zdjęcia robione z samochodu.
Fragment fortyfikacji.
Brama powstała w 1736 jako jedna z kilku,do kontroli ludności
zmierzającej do miasta,oraz kontroli celnej. Obszarpany pracownik;
choć nie powinno się tłumaczyć nazw własnych,
….brzmi śmieszne 😀
Rzuciłam się na szybę aby to sfotografować:
Z tego miejsca,podczas wizyty 10 /11 maja 1954 , Królowa Elżbieta II wraz z mężem podziwiała widoki Gibraltaru.
Kiedy po II Wojnie Światowej,na fali upadających imperiów gen.Franco
postanowił odzyskać Gibraltar utracony w 1704,
-podróżująca po świecie Królowa Elżbieta,
natychmiast zjawiła się tutaj z pierwszą w historii wizytą.
Hiszpanów rozgrzała do czerwoności data – okrągła rocznica okupacji.
Ale tą wizytą,Królowa umocniła swoją pozycję na Gibraltarze. Porwała wówczas mieszkańców,którzy zdeklarowali chęć pozostania pod okupacją brytyjską. Dzisiejszy obraz Gibraltaru,to między innymi efekt tamtej wizyty.
Tu wysiedliśmy,na wys ok 300 m npm ,jeden,jedyny raz
aby zrealizować punkt programu: spotkanie z miejscowymi małpami 😀 😀
Magoty( makaki ),małpy które żyją na Gibraltarze w Algierii i Maroku.
Opiekuje się nimi Gibraltar Ornithological & Natural History Society.
Dostają wszystko czego potrzeba im do życia.
(Dlatego;mandat za dokarmianie wynosi 500 ₤.)
Jest ich 230,skupionych w sześciu rodzinach liczących od 25-70 osobników.
Wszystkie mają chipy identyfikacyjne.
Rozpoznawane również po cechach osobniczych,bliznach,znamionach itd.
WSZYSTKIE SĄ SFOTOGRAFOWANE !
Przy pracach naukowych zaangażowane są:
Uniwersytety z
Indiana USA, Wiednia i Zurychu.
bilet do jaskini, 9,48
Zwierzęta rezydują przy wejściu do Lower St. Michael’s Cave.
Zamieszkiwał tu Neandertalczyk i człowiek neolitu ok 40 tys lat temu.
Jaskinia Saint Michael’s Cave– zamieniona na salę koncertową dla 1000 osób.
Największa spośród jaskiń Gibraltaru, głęboka na 62 m.
Na przestrzeni wieków pełniła różne funkcje;
Była minn. szpitalem w czasie II Wojny Światowej.
Obecnie można wziąć w jej czeluściach ślub.
W Skale odkryto dotąd 143 jaskinie. .
Wracamy. Drogą w dół.Być może to Zamek Maurów? (Moorish Castle)-tego się nie dowiem.
Bo ten ,jest dziś największą atrakcją dla turystów.
(mimo,że część pomieszczeń przeznaczono na więzienie )
Uhonorowany wizerunkiem na rewersie banknotu.
Funt Gibraltarski. NIE HONOROWANY W ANGLII !
1 ₤ Gibraltarski = 1,40 €.
Niestety,nie dano nam możliwości skorzystania z handlu bezcłowego. Na Gibraltarze za bezcen można kupić perfumy,luksusowe trunki,i inne produkty. Wprawdzie wywóz ograniczony,ale dla własnych potrzeb; bez problemu.
Na lewo, AFRYKA,80 km do Maroko,tam gdzie tęcza, Hiszpania.
Wody Zatoki Gibraltarskiej.
Cieśnina,łączy ze sobą Ocean Atlantycki i Morze Śródziemne.
Dzieli dwa kontynenty:Europę i Afrykę.
Głęboka na 300 m.
Starałam się fotografować jak najwięcej napisów,aby czegoś się później dowiedzieć.
Fragment fortyfikacji z czasów Karola V.
Pomnik Horatio Nelsona wzniesiony dla upamiętnienia
200 rocznicy jego zwycięstwa i śmierci w bitwie pod Trafalgar.
Pierwotnie brama wjazdowa do miasta Maurów.
Przekształcona przez Hiszpanów w platformę San Lorenzo.
Kamień węgielny położył w roku 1773 gen.Sir Robert Boyd.
Wewnątrz kazamaty dla 800 mężczyzn.
W 1782 miejsce dowodzenia w bitwie z Hiszpanami i Francuzami:
Pożegnaliśmy PARODIĘ WYCIECZKI,w przekonaniu,
że udajemy się na zwiedzanie miasta.
Tymczasem,był to koniec.KONIEC !
Godzina 11,22 :34.
Też mam ochotę,jak na tym znaku – kierunek Hiszpania ,a nogi na Gibraltar. Bo byłam tylko na Skale :
przypomnę przyjazd : 8,57
początek „zwiedzania” 9,32
wyjście z Gibraltaru 11,22:34
Przejechałam ok CZTERY TYSIĄCE KILOMETRÓW dla 1 godz 45 min !
Byłam na Skale,ale Gibraltaru nie widziałam!
********************************************************************************************
Na zakończenie o czymś ważnym:
temat który nam ,Polakom jednoznacznie kojarzącym się ze słowem Gibraltar.
Skała Gibraltarska skrywa …55 kilometrów tuneli,więcej niż jest sieci dróg w kolonii.
Pierwsze wydrążono pod koniec 18 w,później podczas kolejnych wojen
w zależności od potrzeb.
We wnętrzach skały mieściło się …16.000 ludzi wraz z amunicją,
sprzętem,dającym możliwość przetrwania.. 16 miesięcy.
Bo był tam szpital,piekarnia,centrala telefoniczna,stacja wytwarzania energii.
Drążenia zaprzestano w roku 1968.
Obecnie,część tuneli udostępniono zwiedzającym,ale część nadal należy do armii.
I właśnie w jednym z takich tuneli,znajduje się tablica,do której NIE dotarliśmy.
Czy ktoś o tym interesującym temacie wspomniał ? NIE !
Net:miejsce katastrofy samolotu z gen. Władysławem Sikorskim na pokładzie.
11,37.Ostatnie zdjęcie zrobione przy wyjeździe z Gibraltaru,przez szybę.
Bardzo intrygująca forma oświetlenia;
ale co oświetla i gdzie się znajduje …już nigdy się nie dowiem..
..budynek Secesji.
Pomysł budowy Pawilonu to zbiorowe dzieło wiedeńskich artystów
na czele z Gustavem Klimtem.
Powstał w roku 1898/99 pod czujną kontrolą projektanta Josepha Olbricha.
Nazwany zgodnie z powstającym wówczas ruchem : SECESJA.
Mój ulubiony.
Wejście na Naschmarkt.
Od 1786 na 2,3 h handlowano tutaj owocami i warzywami.
Od 1820 nosi obecną nazwę a kształt, od 1920.
Targ jest wąski ale bardzo długi.
W tej chwili rządzą tutaj ludzie z Bałkanów.
Od 1977 działa Flohmarkt jako przedłużenie Naschmarktu-
OGROMNY i cudowny (soboty i święta).
Okrągła budka przy wejściu-
stoi w tym samym miejscu od 1900,
Wówczas handlowano mięsem, dziś rybkami.
Zdjęcie net.
Temat wielki.
Tu możesz namieszać
swoją autorską smakową kawę.
WIEDEŃSKA KAWA !!och !
…………
Wiedeński specjał :kiszone parówki z cebulką.
Włoskie klimaty.
Ravioli z farszami:
z prawdziwków,ostrym serem z bazylią,
Prosciutto,szparagami,truflami,szpinakiem z ostrym serem,
z kurkami (to pod gust wiedeńczyków,którzy rozkochani są w tych grzybach)
Kuchnia austriacka ?
Nie!
………..
Serki ,a jakże włoskie 🙂
Nawet przejścia mają nazwy:
Oliwkowa,Chlebowa,Orientalna.
Porządek austriacki.
I elegancja.
Knajpy ze wszystkich stron świata.
Ten miglanc w okularach chciał mnie skubnąć 😀
Mała awanturka zadziałała rozejmem
i zwrotem zagarniętego 😀
A wystarczy podnieść głowę znad markiz.
Wiedeńska secesja w całej krasie.
…………..
……………………………
………………….
Sied
Siedziba zarządu austriackich
kolei żelaznych.
Opera wiedeńska.Wszyscy znają więc bez komentarza.
Najdroższa, najelegantsza ulica Wiednia Kartner Strasse.
No i jej wizytówka:Hotel Sacher.
I ten słynny torcik ,który cioci Jadzi wychodzi lepiej 😉
Ale kawa,brak słów, NAJLEPSZA na świecie !
W Zakątku Sachera można zjeść specjał;
marynowane szparagi
Nie dla mnie,szparagom mówię nie.
Kartner Strasse 26.
Czwarte pokolenie Lobmeyrów
od 1823 ,handluje w tym miejscu ekskluzywnym szkłem.
Kartner Strasse to również deptak,
dla ludzi z całego świata.
………………….
……………………….
…………………….
Plac św Szczepana,główny w Wiedniu.
Błyszczący budynek to Dom Towarowy Haas-Haus z roku 1990,
architekta Hansa Holleina , powstał po kolejnych awanturach i protestach,
z powodu lokalizacji, sąsiedztwa katedry.
Katedry Świętego Szczepana Męczennika.
Katedra św Szczepana.
…………….
Kościół barokowy KarolaBoromeusza z roku 1713,
ufundowany przez Karola VI, po epidemii dżumy.
Mój ukochany,dla mnie najpiękniejszy.
***********************
Dzisiejsza notka z Wiednia,to pretekst.
To wyjątek,bo nie opisuję miejsc do których przyjeżdżam z kluczem.
Ale chodzi o sir ANTHONY HOPKINSA.
Historia jest niezwykła; ANDRE RIEU ,założyciel orkiestry Johanna Straussa,
znakomity holenderski muzyk i dyrygent (pisałam o nim dwa wpisy temu )
w swoim nowojorskim biurze otrzymał informację że pewna persona prosi
o wykonanie tajemniczego utworu ,przez jego orkiestrę.
Bo Rieu został WYBRANY przez tajemniczego kompozytora,
tajemniczego utworu po koncercie obejrzanym w TV 🙂
Sir Anthony Hopkins napisał walca ale NIGDY, przez 50 lat go nie słyszał.
Prapremiera odbyła się w Wiedniu , gdzie artysta przyleciał z żoną z LA .
Reakcja kompozytora bezcenna.
Nie gra roli ,jego emocje prywatne, osobiste,fascynujące.
</
