fotoelzbieta3 – Strona 3 – Moja pierwsza strona

8 listopada 2017

KRÓL EDWARD VII …NIENASYCONY

Na fali upadających mężczyzn z imperium
filmowego,polityki,sportu i innych,
sięgnęłam na najwyższą półkę:
po arystokrację.
Zatem,jak to onegdaj miały się sprawy damsko-męskie ?

VOILA 😀 :

Obraz pędzla X.Winterhaltera

Królowa Victoria (Alxandrina Victoria ) urodzona 24 maja 1819 ,
zmarła 22 stycznia 1901.
Królestwem rządziła 63 lata 7 miesięcy i dwa dni.
Okres ten nazywany jest w historii wiktoriańskim,
na cześć 149 centymetrowej ,okrąglutkiej monarchini 😀

W roku 1837, 18 letnia Victoria,zostaje Królową Anglii.
Prosi o rękę 😀 księcia Alberta i zostaje przyjęta.

Ślub Victorii i Alberta odbył się 10 lutego 1840.

Victoria była bardzo temperamentna i niepruderyjna 😀
Doczekali się z Albertem dziewięcioro dzieci .

Ku rozczarowaniu królowej ,pierworodna to dziewczynka,
też Victoria, ukochana córka ojca.

Edward przyszedł na świat 9 listopada 1841, jako drugie dziecko królewskie,
a pierwszy syn.
Victorii się nie podobał,bo był brzydki
(po olśniewająco pięknej ,starszej siostrze Victorii )
i duży- miał 4 stopy 11 cali 😀
Matka miała depresję poporodową i odrzuciła syna .
W konsekwencji wykarmiła go mamka.

Nigdy nie znaleźli porozumienia,Victoria mu nie ufała.
Pogardzany, mimo pokładanych w nim nadziei że godnie powieli klasę ojca,

Bertie,jak nazywała go rodzina,
był leniwy i nie wykazywał zainteresowania nauką .
Nigdy nie ukończył studiów.

Jako zodiakalny, kochliwy skorpion,
interesował się poznaukową sferą życia 😀
Zachwycił go Paryż,który zwiedzał z rodzicami.
Postanowił wrócić tam bez opiekunów.

Pierwszą znaną kobietą w bursie Cambridge, była aktorka Nellie Clifden,
i jak wynika z jego notatek, miał w swoim pokoju 3 schadzki:
6 ,9 i 11 września 1861.
Historycy podejrzewają,że była to inicjacja 19-letniego księcia Walii.
Bertie zaczął palić,grać,pić ,jednym słowem prowadził się źle 😀

Do marnotrawnego przybył ojciec,aby się z nim rozmówić.
Kiedy wyruszyli na spacer,spadł obfity deszcz,
po którym przemoczony Albert zapadł na zdrowiu i po
komplikacjach, zmarł 14 grudnia 1861.
Matka do końca życia obwiniała o to Edwarda.

W roku 1863,dwa lata po śmierci męża, królowa Victoria aranżuje małżeństwo
następcy tronu.
Bertie odrzuca kilka propozycji ostatecznie wybiera najładniejszą z kandydatek
Aleksandrę,córkę króla Danii.

Na świat przychodzi szóstka dzieci,
trzy dziewczynki i trzech chłopców,
ale rodzina nie daje ukojenia Edwardowi.
W roli playboya i bawidamka czuje się lepiej niż w roli głowy rodziny.

Jego rozbuchany temperament potrzebuje nowych podniet.
Aleksandra wie że mąż ją zdradza,
ale toleruje niewierność seksoholika.

Edward,jak powiedział tak zrobił.

Elegancki dżentelmen wraca do Paryża i
w burdelu La Chabanais wije sobie gniazdko (rozpusty).

Wymieniony Dom Publiczny wywarł taki wpływ na Belle Epoque,
że zasłużył na wzmiankę w siedmiotomowej Encyklopedii Larousse z 1910.

W eleganckich wnętrzach znajdowały się pokoje : mauretański
(ulubiony Guy de Maupassanta,zrobił jego replikę
w swoim letnim domu nad morzem 😀 ),
hinduski, japoński ,w stylu Ludwika XVI.
Odtworzono nawet Pompeje.
Barokowe meble i oryginalne złocenia.Przepych i bogactwo.
Pokój japoński zdobył nagrodę za wzornictwo na Światowych Targach 1900 w Paryżu.
(Ciekawe kto go zgłosił ? 😀 )

Najbardziej luksusowy dom rozrywki w Europie XX wieku, założyła
kilka kroków od Luwru, madame Kelly
(Alexandrine Joannet) z Irlandii w 1878 roku (zmarła w 1899)

Zatrudniała 30 pań.

Dirty Bertie,jak nazywano króla na dworach,
powiesił nad łóżkiem własny herb i wyposażył pokój w dwa dodatkowe meble.

Pierwszym, była mosiężna wielka wanna z figurą pół -kobiety-pół -łabędzia,
którą lubił napełniać szampanem,
i zapraszać do kąpieli panie.

Kupił ją w roku 1972 Salvador Dali,
płacąc 112 tysięcy franków,po czy ustawił w swoim pokoju
w hotelu Meurice w Paryżu.

Drugim,owianym legendą jest fotel (szezlong,krzesło) miłości
wykonany na zlecenie króla Edwarda VII w pracowni stolarskiej przy Rue du Fauburg
przez mistrza Louisa Soubriera.

Fauteuil d’amour wygląda jak tapicerowane sanki ze strzemionami,

co dla otyłego Tum-Tuma jak nazywano króla
w siedzibie rozpusty, było wielkim udogodnieniem.

Krzesło odkupił od kolejnych właścicieli,

antykwariusz

Louis Soubrier potomek mistrza, szóste pokolenie rodzinnej tradycji.
Obecnie antykwariusz,ekspert i renowator antyków,
w prestiżowej na rynku firmie SOUBRIER

Karykatura Edwarda VII w Le Chabanais,
opublikowana w 1903 r. W L’indiscret.

Nie tylko Edward VII .
Bez wstydu przekraczali próg siedziby grzechu 😀

Książę Walii ,
Carlos I Portugalski (zwany Męczennikiem 😀 ),
Toulouse -Lautrec (podarował madame, 16 obrazów o tematyce erotycznej),
Guy de Maupassant,
Cary Grand,
Humhrey Bogart,
Erich Maria Remarque,
i w co może trudno uwierzyć,dyskretnie,zagraniczni goście
rządu francuskiego.

****************************************

Bertie bardzo długo pozostał następcą tronu-aż do 1901.
Najdłużej w czasie trwania monarchii.
Tak jak jego praprawnuk Karol,syn Elżbiety II.

Edward VII będąc już łysym i otyłym ,otaczał się wianuszkiem pań.

Na koronację w roku 1901, zaprosił swoje kochanki,

wśród nich babkę Camilli Parker,obecnej żony Karola.
.

Zabiły go w końcu mocne cygara,przejedzenie ,alkohol i seksoholizm.

Zmarł 6 maja 1910.

Okres jego krótkiego, dziewięcioletniego panowania , nazwany został edwardiańskim.
Charakteryzuje go elegancja i szyk z jaką nosił się Edward VII.

Jak podają Gordon Winter i Wendy Kochman,autorzy
książki Secrets of the Royals
król mógł mieć od 15-18 ……tysięcy partnerek !
Policzone:od 19-63 roku życia,od czterech do siedmiu partnerek tygodniowo.

Żona rekordzisty,królowa Aleksandra powiedziała na pogrzebie:
Teraz wiem przynajmniej,gdzie go szukać .

W roku 1951 drugą ,francuską siedzibę 😀
króla Edwarda VII zwanego przez bliskich Bertie,
przez arystokrację Dirty Bertie,
a przez kurtyzany Tum-Tum,

działającą 68 lat ( 1878-1946 )
sprzedano przez Dom Aukcyjny w Paryżu , za 1,7 miliona franków.
W aukcji udział wzięły 😀 stylowe meble,klamki,popielniczki,kaloryfery (!) 😀
i całe wyposażenie najsłynniejszego domu rozpusty.

Dziś w tym miejscu mieszczą się biura i mieszkania.

Firma mini LAND z Victorii (!) w Kanadzie ,oferuje taki gadżecik 😀

http://www.soubrier.com/en/about
http://www.express.co.uk/news/royal/610974/Prince-Bertie-three-way-love-seat-Paris-lust-Royal-Prin
http://www.roguesgalleryonline.com/edward-the-caresser-does-paris/
https://en.wikipedia.org/wiki/Le_Chabanais
https://www.atlasobscura.com/places/le-chabanais-2

4 listopada 2017

GODECH Bułgaria

Zacznę od mapy na której widać pasmo górskie w kształcie banana.
Ciągnie się od miasta Vidyn przy granicy serbskiej i rumuńskiej
przez całą Bułgarię ,aż po Neseber.

Net

Stara Płanina,ukochane górki Bułgarów.
U ich podnóża rozłożyła się kiedyś społeczność Traków
(plemię Treri, oznacza Ludzi z gór ) i Rzymian.

Dziś w dolinie Starej Płaniny,45 km od Sofii i 20 km do granicy z Serbią ,
ukryta w zieleni, malowniczo położona w kotlinie rzeki Niszava

żyje swoim prowincjonalnym życiem

GODECH
Prawa miejskie otrzymała w 1956 roku,ale to niczego nie zmieniło
ani w mentalności,ani obyczajach ani w postrzeganiu otoczenia.

Piękna Viktoria studiuje w Sofii,
ale chętnie przebywa w swojej rodzinnej miejscowości.
Pomaga rodzicom przy stoisku gastronomicznym w trakcie kiermaszu.

Ilekroć odwiedzałam Godech,zawsze miałam szczęście uczestniczyć w ludowych
jarmarkach,kiermaszach ,odpustach.
To zżyta społeczność pomagająca sobie w trudnych chwilach.
Bardzo aktywne stowarzyszenie charytatywne,często organizuje takie imprezy.

Kolorowe cuda to łukum.
Pozostałość po 500 letniej niewoli tureckiej.

Posiada różne formy i kolory,ale łącze je jedno :
wykonane są z mąki ziemniaczanej i cukru.

Gotuje się z różnymi dodatkami

owocowymi lub orzechami aż do zredukowania płynu,

następnie wylewa na drewniane rynienki,do wystygnięcia .Kiedyś miodem,dziś wykańcza się dzieło wiórkami kokosowymi.

Wszędzie na takich imprezach podobnie: wata cukrowa i naleśniki.

Największa atrakcja dla dzieci,na którą czekają od kiermaszu do kiermaszu.

Kuchnia letnia.Każdy ją ma.
Kiedy kończy się zima,większość czasu spędza się na zewnątrz.
Idący górą przechodzień widzi co sąsiadka serwuje na obiad 😀

Nie ma zdziwienia, bo na talerzach bułgarskich prawie zawsze to samo :
Sirene-to białe,po grecku feta,
kaszkawał- to kremowe ,po polsku ser żółty.
peczeni zeleni czuszki, papryczki pieczone na blasze, aż do pozornego spalenia
w zalewie olejowej z dodatkiem czosnku i dużej ilości pietruchy.

Obejście cygana .I tutaj ,wśród bałaganu jest kuchnia letnia .
Za gospodarstwem widoczne boisko FK KOM ’98.
Ci co grają w nogę,to miejscowi idole 😀

net

Kartonowe domy z elementami mieszanki słomy i gliny.
Tak się kiedyś budowało.
Widziałam formy na gliniane cegły które wyszły z użycia ;
mozolna,ciężka praca.
Teraz niektórzy mieszkańcy wolą betonowe bunkry,

europejskie…
Tylko po świeży magdanos -pietruszkę wracają na ojcowiznę.
Bo ku mojemu zdziwieniu, nikt tych ogrodów nie zaniedbuje.

OOO !Jak piękna katastrofa !

Magistrat.Zarządzają tu gminą ,ale wiem
że podejmują mnóstwo bardzo potrzebnych inicjatyw sąsiedzkich.
Mieszkańców informuje się o narodzinach dzieci (zdjęcia rodziców ,a jakże) ślubach it.
Wszyscy się znają : 4,5 tysiąca sąsiadów 🙂

Przed urzędem : jest ślub jest i muza jest i horo 😀

Horo,taniec korowodowy którego nazwa pochodzi od greckiego koła.
Wspaniała forma jedności .
Grupa osób chwyta się za dłonie,tworząc okrąg.
Następnie, ustalonym krokiem w rytm muzyki ,przesuwają się do przodu.
Popularny taniec na Bałkanach od Słowenii po Grecję.

Haft krzyżykowy.
Wszystkie dziewczynki zaczynają naukę prac ręcznych od takich makatek i obrusików.
Przygotowują w hurtowych ilościach przez wiele lat, aż do własnego ślubu,
bo każdy z gości na zakończenie wesela jest obdarowany takim prezentem.
Mam kilka 😀

Prace ręczne w czasach minionych,bez TV, internetu.
We wsiach bułgarskich powstawały małe dzieła.
Tę koronkę tworzy się tylko igłą, na drewnianych kołeczkach.

Popularny wzór tkanego kilimu.

Czorapy.Każdy Bułgar ma wyplatane czarno-kolorowe skarpety.
Babcie obdzielają całą rodzinę,bo to już wymierające rzemiosło.

Widoczne ręce należą do emerytowanego lekarza,
który jest pasjonatem bułgarskiego rzemiosła.
Jedwabną tkaninę wykonała jego matka.

Cerkiew – kaplica św Dymitra.

Imieniny patrona świętuje się mszą, święci chleb.
Jako ciekawostkę podam,że w miastecku mieszka 140 mężczyzn o tym imieniu.

Kilka kilometrów od centrum,na skale Starej Płaniny
znajduje się inny symbol duchowości i wiary.
Maleńki monastyr,odrestaurowany kilka lat temu.
Dotrzeć do niego nie trudno,ale takie zdjęcie
można wykonać z innej górki. 😀
Wspomagam się zatem ilustracją ze strony kmectva.

Tych którzy odeszli,wspomina się długo i często,rozwieszając klepsydry.
Przez trzy miesiące ,co tydzień odbywa się msza (panahida)
w cerkwi i wizyta przy grobie.
Zanosi się dary w postaci ulubionych potraw zmarłego i zostawia na mogile.
Również papierosy.
W pierwszą rocznicę tego smutnego wydarzenia,
piecze się okazjonalne ciasto
wkłada się doń świece i z zaproszonymi gości pije
przy grobie rakiję i spożywa wypiek.

Bułeczki na kiermasz charytatywny.
Społeczność dba o potrzebujących.
Bułgarskie kobiety to znakomite gospodynie.
Ale mając w ogrodzie figi,winogrona,paprykę czy arbuzy,
mogą dać upust fantazji kulinarnej w letnich kuchniach !

Luksusy z przydomowego ogródka.
Dżemy ze śliw i malin.
Ale dla mnie najwspanialszym dobrem bułgarskiego słońca jest ljutenica.
Pasta z bakłażana i papryki łagodnej lub ostrej.
Wspaniała!

Zawijaniec kupiony na ulicznym starganie w Sofii
Niżej wypiek domowy.

Bez niej nie istnieje bułgarska kuchnia:
BANICA
Ciasto znane u nas jako filo,wałkuje się do stanu przeźroczystości.
Następnie,krusząc w dłoniach umiarkowaną ilość sirene,
posypuje się placek.
Zwija się rulonik i formuje w kształt ślimaka.
Wałeczki dokleja się do końcówki poprzedniego i tak
do uzyskania tego co wyżej.
Teraz należy rozbić 3 jajeczka od kury z podwórka 😀
z kilkoma łyżkami kisiało mliako ,czyli jogurtu zwanego u nas greckim
i dopełnić szklanką wody gazowanej,wstrząśniętej 😀
-zamieszać.
Miksturą polać całość i do pieca….och….

Bardzo smutny temat.
Brak szacunku do zwierząt.
Ten bezdomny psiak w poszukiwaniu pożywienia
przywędrował do ludzi,na kiermasz.
Nachalnością zdenerwował sprzedawcę butów i został kopnięty.
Zrobiłam straszny raban,patrzyli na mnie jak na roroga .
Po chwili poszłam do pana i powiedziałam
że w życiu wszystko wraca.
Kazałam mu przysiąc ,ze nie skrzywdzi żadnego zwierzęcia.
Zrobił to !

PAPIEROSY

Czytałam amerykański raport o ilości wypalanych na świecie papierosów.
W Europie,to mieszkańcy Bałkanów z przodującą Czarnogórą.
Choć Bułgaria nie była wymieniona,palą wszyscy.
Nawet ci co nie palą 😀
W zakładzie fryzjerskim w Sofii,pani myjąca mi głowę,
trzymała w kąciku ust peta z niestrzepywanym od zapalenia popiołem.
Gdybym się nie wyrwała,wpadłby mi do oka 🙁

Godech nie odstaje od reszty kraju pod względem ilości wypalanych papierosów.
Palą na zewnątrz więc nad kilkuosobowym towarzystwem
roztacza się woal dymu, przysłaniający Starą Płaninę .
Mówią że przesadzam. 😀
Czyżby ?

Na koniec sztuka :

Dyplom uczestnictwa w Festiwalu Folklorystycznym we Włoszech.
Solistka-wokalistka zespołu Ludo-Młado z Godech , zdobyła pierwsze miejsce. Gratulacje !

Niżej próbka umiejętności w trzech grupach wiekowych

Najstarsza robi wrażenie !

Szopski naniz-szopski sznur:

http://anjelin.net/%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B4%D1%83%D0%BA%D1%82/%D0%B3%D0%BE
%D0%B4%D0%B5%D1%87/
http://www.godech.bg/
http://www.aktualenglas.info/

1 października 2017

PLOVDIV BUŁGARIA stolica europejska 2019

Płowdiw to starożytne miasto ,na ziemi którego rezydowali :
Trakowie,Rzymianie ,Osmanie.
Eumolpias ,od roku 46 n.e.
przemianowane przez Rzymian na
Trimontium -Miasto Trzech Wzgórz.
Słowianie nazwali miasto
Pyłdin.
Od 1363 po podbiciu przez Osmanów ,którzy okupowali je przez 500 lat
miasto nosiło nazwę
Filibe.

Płowdiw to najpiękniejsze miasto Bułgarii,
pełne uroku ukrytego w zwisających winogronach,
starych,czasami sypiących się elewacjach,zapachach.

Byłam tu kiedyś,spotkałam nawet Hektora 😀
bębniarza z rockowej miejscowej kapeli 😀
( piękny był 😀 i imię miał takie piękne 😀 ….. )

Płowdiw ,to miasto życzliwych,miłych osób.

To jest Tonia z Adelin.Tonia pochodzi z Płowdiwu i kocha je całym sercem.
Miłość zawiodła ją do Salonik w Grecji,gdzie obecnie mieszka.

Poznałyśmy się w autobusie Sofia – Saloniki 😀
i od tej pory Tonia pomaga mi we wszystkich historycznych dylematach.
To dzięki niej ,opisy pod zdjęciami są szczegółowe i mam gwarancję że prawdziwe.
Dziękuję Toniu,błagodaria !

Po wyborze przez Unię Europejską,
miasto w roku 2019 dostąpi zaszczytu prezentacji swoich dokonań,

jako Europejska Stolica Kultury.

Pomysłodawczynią tytułu była Melina Mercouri.

Stare miasto ,to rozłożone na wzgórzach świątynie,
starożytne ruiny,szkoły wyższe artystyczne i restauracje.

Wdrapuję się 😀 się na wysokie wzgórze,
( po hiszpańskich Gironie i Avili,
to trzecie miasto do którego należy przyjeżdżać z rakami 😀 )

Dom Balabonowa zbudowany w XIX w,
bardzo ważny na mapie kulturalnej Płowdiw.
Tu odbywają się spektakle teatralne,spotkania z pisarzami i wystawy.

Muzeum Etnograficzne zwane domem Argira Kuyumdjioglu.
Sądząc po nazwisku turecki kupiec ,wybudował dom o ekstrawaganckich kształtach i kubaturze prawie 600 m 2.
Salon półokrągły,ma wymiary 18,5 * 11 m i fascynujący sufit.
W pięknym otoczeniu ogrodu i fontanny,
odbywają się tu coroczne koncerty kameralne .

Na każdym kroku znajduję pozostałości potęgi rzymskiej.

HISAR KAPYA to symbol Płowdiwu
Data budowy bramy obronnej nie jest znana,
ale jeśli się doda,że pod poziomem bruku
znajduje się baza założona w czasach rzymskich, to wskazuje na II wiek nowej ery.
Ustalono że przebudowy to wiek XII i XIV,
a łączenie cegieł w specyficzny sposób dało
dowód na budownictwo bułgarskie.

Plac Hisar Kapiya

znajduję prawosławną cerkiew Konstantyna i Heleny,
usytuowaną na pierwszej świątyni chrześcijańskiej z IV w.

Ikony autorstwa Zacharego Zografa,
ikonostas również .

Moja ulubiona forma kontaktu z ciszą i duchowością.

Marmurowa płyta niewiadomego pochodzenia.
Dwa groby ? Epitafium w postaci nożyczek i centymetra krawieckiego ?
Kluczyki do szufladek ?

Zasiadam na patio Restauracji Carskiej,
podziwiając dachówkę,którą pokryte są domy w Bułgarii.
Drewniana konstrukcja, to stelaż do suszenia tytoniu.

Grillowane jarzyny i

Śnieżynka,bałkańska wersja mizerii ,w gęstym jogurcie,
z czubrycą i koniecznie orzechami.
Bułgarzy w swojej prostej kuchni, nie szczędzą zielonej pietruszki
(na targach stoiska tylko z pietruchą ,wielkości miotły )
i orzechów.Pasują do wszystkiego .

(znalazłam zdjęcie pietruchy !)

Pod górę do katedry Świętego Wniebowstąpienia i
Wyższej Szkoły Muzyczno-Tanecznej.

Katedra Święte Wniebowstąpienie ,wybudowana w roku 1844.
Główna świątynia miejska i parafia dla centralnej części miasta.
Ta sama droga w odwrotną stronę.

Przepiękne żyrandole z wizerunkami świętych.

Starożytny teatr Philipoppol jest jednym z najlepiej zachowanych teatrów na świecie.
Odkryty przez archeologów z Płowdiwu w latach 80 XX w.
Jest jednym z najbardziej znaczących odkryć z okresu rzymskiego.
Napis na cokole informuje o dacie budowy.
Lata 90 I. w ne.,w czasie panowania Tytusa Flawiusza Cotisa.
Widownia to 28 rzędów marmurowych półokrągłych schodów,
scena w kształcie podkowy ma 26,64 m.
Miejsca dla 6.000 widzów.
Współcześnie, w teatrze odbywają się spektakle teatralne,operowe i koncerty muzyczne.

Nieodzowne kable,cała Bułgaria jest tak okablowana.

***

Meczet Dzhumaya Mosque.
Został zbudowany za czasów sułtana Murada II 1421-1451.
Układ cegieł nazwany budową komórkową ,
świadczy o wpływie bizantyjskiej średniowiecznej techniki budowlanej.
Na dachu znajduje się 9 sklepień pokrytych ołowiem.

Współczesność wdziera się nawet do leciwego meczetu.
Nawoływanie do Ramadanu odbywa się elektronicznie 🙂

Sala modlitewna ma 37 *27 m

I już myślałam ,że to pierwszy meczet ,
w którym dominującym nie jest turkus ,ale

dostrzegłam nakrycia-galabije dla kobiet .
Rysunek informuje w jakim stroju nie jesteśmy mile widziani.
Nałożyli mi na głowę chustę ,mimo moich protestów 😀 ale sukni nie !

Czeszma, tureckie określenie studni,wodopoju.
W języku bułgarskim jest wiele wyrazów przejętych od Turków w czasie 500-letniej okupacji.

W północnej części masywu Trzech Wzgórz Nebepette (wzgórz Nebet) rozciąga się
widok na ruiny rzymskiego miasta
z murami obronnymi
z czasów Justyniana Wielkiego.
Płowdiw posiada przepiękne parki i okwiecone skwery, hipsterskie kawiarnie i kluby.
A mieszkańcy to potomkowie wszystkich, wymienionych na początku nacji.
Wspaniała mieszanka !

https://opoznai.bg/view/pametnik-na-s asho-sladura-plovdiv
http://www.ethnograph.info/front/index.php

Обекти

26 września 2017

FRANCISCO GOYA Zaragoza ( Saragossa ) Spain MUZEUM

Museo Goya – Coleccion Ibercaja – Museo Camon Aznar.

Muzeum Goyy-Zbiory Iberyjskie im Camon Anzara
Saragossa ,ulica Espoz y Mina 23.

Fundacja Ibercaja (Fundacion Bancaria Ibercaja) jest prywatną organizacją non-profit.

Wąska uliczka wiedzie z placu Matki Bożej Na Palu,
na ulicę Espoz y Mina .

Brama wejściowa do pałacu,
którego budowę rozpoczęto w roku 1535,
i po trzech latach, mógł się do niego wprowadzić pierwszy właściciel ,
szlachcic Jeronimo Cosida.
To najpiękniejszy przykład budynku renesansu cywilnego w Saragossie.

Kopia obrazu Widok Saragossy pędzla Juan Bautisty Martíneza del Mazo 1647.
Wymiary : 181 * 331.Oryginał -Muzeum Prado.
Eksponowany w holu muzeum,idealnie objaśnia położenie obiektów ,dziś już zabytków.

Juaon Bautista Martínez del Mazo ok.1611 – 1667.
Hiszpański barokowy malarz portrecista,pejzażysta i perfekcyjny kopista.
Jego prace według znawców, były nie do odróżnienia z dziełami mistrzów.
Zięć Diego Velazqueza.

Pałac przez stulecia wielokrotnie zmieniał właścicieli.
Zostawiali swoje ślady w postaci mniej lub bardziej udanych remontów.

W roku 1931 dom zakupił jako ostatni właściciel Moriner Artal.
W latach 1976 – 79 pałac oddano w ręce architekta z Saragossy
Regino Borobio Navarro,
który doprowadził go do stanu pierwotnego.To obecny wygląd budynku.

Pałac Jeronimo Cosida przed zasadniczym remontem w latach 1976-79.
Jego część ,spełniała rolę sklepu meblowego.

Muzeum otwarto 30 listopada 1979,aby wyeksponować kolekcję -dar
wielkiej osobowości

aragońskiego profesora sztuki
José Camón Aznara i jego żony.

Kolekcja iberyjska nosi jego imię.

Hol z kasą

biletową.

Muzeum posiada trzy kondygnacje i 26 sal.

Na pierwszym piętrze umieszczono chronologicznie,

malarstwo i rzeźby z XVI – XVIII w.

Drugie piętro przedstawia dzieła najwybitniejszych malarzy,
którzy żyli w tym czasie co Goya i odnieśli sukces,
lub wywarli na niego wpływ, lub byli jego konkurentami.

Drugie piętro zajęli również artyści aragońscy do XIX wieku,
np Antonio Gonzalez Velazquez z wielkiej rodziny artystów Velazquez.
Kolekcję zamykają dzieła z XIX i XX wieku,
wśród nich Aureliano de Beruete
(jego syn,również Aureliano,w latach 1918-1922 dyrektor Prado,
uzyskał w roku 1920 ,od Alfonsa XIII dekret ,
nadający Prado nazwę Muzeum Narodowego)
i Francisco Pradilla.

Trzecie piętro to wyłącznie spuścizna
aragońskiego malarza Francisco Goyy.

I tutaj koniec z aparatem.
W ciemnych,ciemnozielonych pomieszczeniach,podświetlane małymi reflektorami i halogenami,
w towarzystwie kilkunastu pilnujących pięknych hiszpańskich dziewczyn,
rozpoczynam wędrówkę między koszmarami,zjawami i zwidami Franciszka….

http://museogoya.ibercaja.es/en/obras/the-sleep-of-reason-produces-monsters

Znajduję 14 płócien,szkice i bardzo wiele grafik.
Bo jak wiadomo wraz z Durerem i Rembrandtem
Francisco de Goya to wybitny mistrz sztuki grawerowania.

Artystą był wielkim z pokręconym życiorysem.
Pozostawił po sobie ponad 500 obrazów, 300 grafik i ok. 1000 rysunków.
W Sarogossie ,skąd pochodzi rodzina Goyy ,konkurują ze sobą na dzieła mistrza
regionalne Museo de Zaragoza z Goya Muzeum.
Ale największa kolekcja jego dzieł (ok. 130 płócien)
znajduje się obecnie w Museo del Prado w Madrycie.

Pies z cyklu czarnych obrazów (1819 – 1823 )
malowanych na ścianach domu w Madrycie ( Dom Głuchego )

Jestem nim zafascynowana.

Wieś Fuendetodos położona ok 50 km od Saragossy ,
miejsce urodzenia malarza,w domu rodzinnym matki.
Rodzina przyjechała z Saragossy,gdzie mieszkali na stałe ,na krótki okres
i w tej chałupie przyszedł na świat,jeden z bardziej płodnych artystów romantycznych.
Francisco José de Goya y Lucientes, urodził się 30 marca 1746 roku.

Jadalnia i salon

Piękny fajans hiszpański w domu wiejskim mistrza.

Francesco Goya zmarł we śnie,
w nocy z 15/16 kwietnia 1828 w Bordeaux we Francji,po wylewie.
Miał 82 lata.
Jego prochy przenoszono trzykrotnie.

foto net.

Obecnie spoczywa (bez czaszki ,która zaginęła ) w samotni kościoła
San Antonio de la Florida w Madrycie,
pod freskami, które wykonał na zlecenia Karola IV.

**************************************************

Kiedyś,pod nieobecność ojca,dobrałam się do jego biblioteki,
co było dużym wykroczeniem (byłam wówczas ok 5-letnim dziecięciem )
Księga, którą wyciągnęłam,otwarła się na ilustracji
która mną wstrząsnęła.

To był Saturn pożerający własne dzieci.
Ale od tamtej pory ,Franciszka mam we krwi 😀 😀 😀

Acciones
http://museogoya.ibercaja.es/en/
https://www.yelp.com/biz/ermita-de-san-antonio-de-la-florida-madrid

inna opowieść o Saragossie :

https://fotoelzbieta3.wordpress.com/tag/saragossa/

22 stycznia 2017

MADRYT Spain

MADRYT to obfitość :

pięknych dzieci,turystów,knajp,oliwek,
Ronaldo,muzyki,zabytków i pomników.

Jeśli jednak miałabym wybór, gdzie zamieszkać w Hiszpanii,
na pewno nie byłby to Madryt.

Na pierwszym planie :
och,gdyby je zobaczył Diego ! ( Velaquez 😀 )

Na planie drugim:
Królewski Ogród Botaniczny założony w roku 1755, przy Plaza da Murillo .
Kolekcja 30.000 roślin ,wszystkie opisane po łacinie i hiszpańsku.

Przyszłość Hiszpanii 🙂

Tak jest wszędzie.Zwyciężają łokcie.

Portuguese man in Madrid 😉

Oczekiwanie na VIP-a.

Calle Alvarez Gato 5

Na czarnej tablicy :nie nadaje się dla dzieci i błogosławionych 😀

W latach czterdziestych Don Jesus Cerezal ,
hotelarz i restaurator,po powrocie z Włoch
postanowił otworzyć tawernę o nazwie miejsca
które zrobiło na nim wielkie wrażenie.
Mimo zachwalanej kuchni i bogatego repertuaru karty ,
uciekałam stamtąd:
kości ,trupie czaszki,nieudolne „freski” o tematyce seksu.

Szaro-bure wnętrze.
Zrobiło mi się ..niesmacznie..
A lokal ma ogromne powodzenie !

Hiszpanie (?) umiłowali ten temat 🙂
W centrum miasta inscenizacja:
Skamieniałe Pompeje;
odtworzona rzeczywistość z roku 79.

Na drugiej kartce:
Praca moich rąk.
Faktycznie 🙂

Najsłynniejsza w Madrycie :Villa-Rosa

Puerta de Alcala
przy Plaza de la Independencia.
Carlos III zburzył poprzednią z 1599,aby nową bogatszą,oddać w 1778.
Nazwa pochodzi od miejscowości do której zmierza
najstarsza aleja w Madrycie o tej samej nazwie.
Biegnie od Bramy Słonecznej do rogatek miasta.

Palacio de Fomento
Obecnie Ministerstwo Rolnictwa Hiszpanii.
Projekt Ricardo Velaqueza Bosco.
Obiekt oddany do użytku w 1890,
jako Szkoła Główna Sztuki Rzemiosła i Handlu.
Na fasadzie dzieło Augustina Querola z brązu :Gloria i Pegaz.
Budynek znajduje się w kwartale Atocha-Ogród Botaniczny-Prado.

Grand Hotel Raina Victoria zwany przez miejscowych Symeon,
od imienia pierwszego właściciela.

Powstał w 1919,nazwany na cześć żony Alfonsa XIII.

Przez lata funkcjonował jako hotel dla torreadorów,
bo wielu z nich korzystało z noclegów w okresie walk.

Najsłynniejszym z nich był matador Luis Miguel Dominguin
i jego ognisty romans z Avą Gardner,
która w Madrycie przebywała wielokrotnie w latach 1954-55.
Zawsze wynajmowali pokój : 406.
W hotelu przyjmują zwierzęta,a następnie je dopieszczają 🙂
W pierwszej dziesiątce najbardziej luksusowych hoteli Hiszpanii.
Na złotej liście najlepszych hoteli świata według Conde Nast Traveler 2013.

Las Ventas główna arena do walki byków [z bykami 🙁 ] .
Trzecia pod względem wielkości na świecie ,po Meksyku i Wenezueli,
Największa w Hiszpanii 25.000 miejsc.
Postawiona na miejscu starej,mniejszej z 1874.
Ukończona w 1929,ale inauguracja nastąpiła w 1931.
Pochłonęła trzykrotnie więcej pieniędzy ,niż zakładano.
Zamknięta w czasie wojny domowej ( 1936-1939).
Dziś ma się świetnie,sezon trwa od maja,przez ponad miesiąc,
codziennie.
W tym czasie ginie ok 186 byków.
Bilet kosztuje od 10-150 €.
Trwa walka obrońców zwierząt o zakaz tego procederu,ale będzie trudno
bo gorącym zwolennikiem tego barbarzyństwa jest Juan Carlos I.

Torreador jest półbogiem,matador [pol.zabójca] bogiem…

Hotel Westin Palace Plaza de las Cortes 7
Rok oddania 1912 .
Był wówczas najnowocześniejszym hotelem w Europie.
W każdym pokoju był telefon,domofon i toaleta.
Podczas budowy, zastosowano po raz pierwszy nowość : beton zbrojony.
Znajduje się w pierwszej dziesiątce najbardziej luksusowych hoteli Hiszpanii.

Jaki hotel,tacy goście 🙂

Najstarsza część Madrytu,Plaza de la Villa.
Na lewo Casa de Cisneros z roku 1537,w przeszłości również więzienie.
Obok z flagami, Casa de la Villa z roku 1644,madrycki Ratusz.
Na pomniku z 1891, Markiz de Santa Cruz,Alvaro de Bazan.
Pierwszy Admirał Kastylii.

Plaza Mayor 124 ˣ 94 m
najsłynniejszy plac w Madrycie funkcjonuje od 1617.

powstał po przeniesieniu stolicy z Toledo.

Prowadzi doń 9 bram,a okalające budynki posiadają 237 balkonów.
Pomnik króla Hiszpanii i Portugalii Filipa III Habsburga z roku 1616.

Choć królem był kiepskim i nieudolnie zarządzał
największym imperium na świecie, ciągnącym się od Półwyspu Iberyjskiego,
przez Niderlandy,Burgundię,aż po Sycylię,
to jako miłośnik literatury przyczynił się do rozwoju
pisarstwa i dramaturgii,
pozostawiając po sobie tzw. złoty okres w literaturze hiszpańskiej.

[Na tym placu polegli nasi politycy w słynnej aferze madryckiej] 😀

Catedral de la Almudena,
jedyna katedra w Madrycie,umiejscowiona naprzeciwko Pałacu Królewskiego.
Świątynia stosunkowo młoda,budowę rozpoczęto w XIX w ,a zakończono w roku 1993.

Pałac Królewski ,zbudowany przez Filipa V Burbona w XVIII w.
Obecnie,władcy Hiszpanii oddali obiekt we władanie turystom,
sami mieszkają w znacznie mniejszym pałacu na obrzeżach Madrytu.
No bo co może robić współczesna rodzina,nawet królewska na 280 pokojach ? 😀
Zwiedzający mają wstęp do 50 komnat.

Kino Callao otwarto 11 grudnia 1926.
Uroczystości zwieńczone zostały pokazem niemego filmu
Luis Candelas, el bandido de Madrid
(Luis Candelas, madrycki bandyta) w reżyserii Armand Guerra.
Postarałam się i znalazłam :

plakat, i

fotos z filmu !

Plaza de Cibeles

Palacio de Comunicaciones,przepiękny budynek Poczty Głównej z roku 1919 .
Na banerze :Witamy uchodźców.

Torre de Madrid – wieżowiec , zaprojektowany przez architekta Julio Otamendiego.
Oddany do użytku w roku 1957.
Wysokość 165 m ,36 pięter.
Ze względu na centralne położenie jest symbolem miasta.
Mieszczą się się tutaj zarówno biura jak i mieszkania.
Obecnie właścicielem jest francuska firma ,która odkupiła budynek za 400 mln €.

POMNIKI

Paseo del Prado ,wejście główne do muzeum.

Diego Velazquez 1599-1660
urodzony w Sevilli,
proj.Aniceto Marinas 1866-1953
powstał i odsłonięty w roku 1899.

Plaza da Murillo.

Bartolomeo Murillo 1617-1682.
Urodzony również w Sewilli,tam też dokonał żywota (spadł z rusztowania w kościele).
W Madrycie przebywał krótko,doskonaląc warsztat na dworze królewskim.
Replika rzeźby z Sevilli (Plac Muzealny)
Zostawił ponad 500 prac,
proj.Sabino de Medina 1812 -1888,
odsłonięcie 1871.

Józef i żona Potifara.
Intryga kobiety która pragnie uwieść młodego Józefa.
Bardziej dramatyczny niż Rembrandta o tej samej tematyce.
Moje skojarzenie na hasło : Murillo 🙂

Paseo del Prado.

Francisco Goya 1746-1828.
urodzony we wsi oddalonej o 40 km od Saragossy.
Od 1887 mieszkał w Madrycie.
W Prado,znajduje się ogromna kolekcja jego dzieł,
A że był płodnym artystą,
to jego prace można znaleźć w wielu galeriach na świecie.

pomnik,usytuowany na środku schodów,
przeznaczony został do innej lokalizacji w roku 1902.
Zmian adresu nastąpiła w 1945.
Proj.Mariano Benlliure 1862-1947.

Plaza de Santa Ana.

Federico Garcia Lorka 1898-1936

Urodzony nieopodal Grenady.
Wszechstronnie uzdolniony artysta:
pisarz,malarz,poeta,barwna postać.
Jeden z najważniejszy dramaturgów XX w.
W 1919 przyjechał do Madrytu na studia.
Zaprzyjaźnił się z Luisem Bunuelem i Salvadorem Dali (przyjaźń przerodziła się w miłość )

Zamordowany przez skrajnie prawicową bojówkę z powodów obyczajowych.
Pochowany w nieoznakowanym grobie w okolicach Grenady.
Poszukiwania szczątków podjęte w roku 2009 roku w miejscu,
gdzie rzekomo miał spoczywać poeta, nie dały rezultatu.

Niewielki pomnik,postać z symbolicznym gołębiem.
I tylko : Madryt dla…
Odczytuję tu wszystkie emocje,szczególnie pokorę.
Ten minimalizm zrobił na mnie ogromne wrażenie…
Proj.Julio Lopez.
Odsłonięcie 1986.

Plaza de Santa Ana.

Calderon de la Barca 1600-1681.
Ukochany hiszpański poeta i dramaturg ( Życie jest snem)
urodzony i zmarły w Madrycie.
Odsłonięcie 1880.
Proj.Joan Vila Figueras 1829-1881.

Claudio Moyano 1809-1890 prawnik, filozof,polityk.
stoi na wzgórzu o tej samej nazwie,obok uniwersytetu.
W 1853 zasiadł w rządzie z teką ministra Robót Publicznych.
Funkcję senatora piastował do końca życia.
Reformował wydziały nauk na Uniwersytecie w Madrycie.
Wielce zasłużony zarówno dla stolicy jak i Zamory, z której pochodził.

Plaza de la Cortez

Miguel de Servantes ,1547-1616 duma narodowa Hiszpanów !
Urodził się 30 km od Madrytu.
W 2005 roku rzeźbę z powodu zmian urbanistycznych
postanowiono przesunąć na środek placu.
Wówczas,pod cokołem odkryto ołowianą skrzynkę
a w niej
cztery tomy Don Kichota z 1819,
księgę -życiorys Cervantesa,monety i inne dokumenty.
Była to prawdziwa sensacja !
Rzeźbiarz :Antonio Sola 1780-1861.
Odsłonięcie 1835.

Repliki pomnika znajdują się w Moskwie,La Pas,NY i Pekinie.

W tle Congreso de los Diputados, Kongres Deputowanych
dwuizbowy parlament hiszpański. .

Wejście główne do Prado.

Bilet z wizerunkiem,a jakże Velazquza.

Wejście dla zwiedzających.To tyle na tema Prado 🙂

Życie jak w Madrycie 😀 !

Brama Alcala,to znak,że opuszczam Madryt.

Kilkadziesiąt kilometrów za Madrytem, z gór Guadarrama ,
wyłania się

kamienny krzyż usytuowany w Dolinie Poległych.
Ma 152,4 m wysokości,
46 m rozpiętości i 6 m szerokości,
waży 201 tysięcy ton i jest widoczny z odległości
prawie 50 kilometrów.

zdjęcie net

Krzyż góruje nad katedrą i mauzoleum ,które zbudował Generał Franco
i sam spoczął tam w roku 1975.
W kryptach katedry znajduje się 40 tysięcy urn
z prochami żołnierzy frankistowskich i republikańskich.

Hiszpanie już nie chcą tam dyktatora ,
ciało będzie ekshumowane i przeniesione w inne miejsce.

zdjęcie net

Generał odwiedza miejsce pracy 20 tysięcy więźniów ,
w tym wielu politycznych.

************************************************

Polecam: o zamachu i pięknym dworcu Atocha w Madrycie :

MADRID ATOCHA ,SPAIN

W tym miejscu był film Hiszpania – Zmierzch Monarchii.

Dwukrotnie mi go zabrano 🙁 😀

A że film wart jest obejrzenia podaję link :

( https://youtu.be/EqoUW1pOgeo )

http://www.fotomadrid.com/ver/1258
http://www.rutasconhistoria.es/loc/edificio-hotel-reina-victoria
https://es.wikipedia.org/wiki/Anexo:Monumento_a_Cervantes
http://www.wikiwand.com/ro/Filip_al_III-lea_al_Spaniei
http://www.tvp.info/30762918/hiszpanie-zabiora-zwloki-generala-franco-z-doliny-poleglych

Dodaj do listy blokowanych banerów

15 grudnia 2016

BATALHA & ALCOBACA koronacja trupa PORTUGAL

O kościołach piszę tylko wówczas,
gdy są przykładem wyjątkowej,pięknej architektury,
lub mają związek z człowiekiem, ważnym przez dokonane czyny dla swojego kraju,
lub z wydarzeniem o podobnym znaczeniu.

W okolicy odbył się… portugalski Grunwald,
z tą różnicą,że Portugalia zaczerpnęła pewność i siłę z tego miejsca,
ruszając na podbój geograficzny nieznanego świata!
Zwycięstwo w bitwie skutkowało 200 letnią niepodległością Portugalii.

Nuno Alvares Pereira 1360-1431.
Święty Nuniusz ,bohater narodowy Portugalii;
rycerz,wojskowy,a po śmierci żony ,karmelita.

Uroczystości kanonizacyjne.
Ogłoszony świętym przez Benedykta XVI w dniu 26.04.2009

Batalha (portug.bitwa) czyt.batalia ,znajome polskie słowo 🙂 o tym samym znaczeniu.

Król Jan I, po zwycięskiej bitwie pod Aljubarrota ,

ufundował kościół , jako dar wotywny dla Matki Boskiej.
Budowany przez 150 lat,poprawiany przez kolejnych władców,
do dziś został niedokończony,

co w niektórych miejscach dodaje mu urody.

Kuratelę nad świątynią od 1388, przejęli dominikanie,
aż do likwidacji zakonów w Portugalii w roku 1834
Najpierw powstał gotycki kościół,następnie osiedlająca się wokół ludność,
nadała miejscowości taką samą nazwę :
Batalha.

Bitwa pod Aljubarrota 14.08.1385 (król Kastylii miał ochotę na tron portugalski )
uznana za najważniejszą bitwę średniowiecza,
została wygrana dzięki genialnej taktyce
dowódcy, świętego rycerza z pomnika.

Chodzi o słynny kwadrat.
Czoło stanowili w znacznej przewadze Kastylijczycy,
trzy pozostałe boki to Portugalczycy,którzy zakleszczyli wroga.

Historia na azulejos.To właśnie jest cudowne w Portugalii i Hiszpanii.
Nie zdjęcia korespondenta wojennego 😀 ale historia układana z płytek.

Tu ciekawostka,ilustracja przedstawia grupę Valentine Ala.
Bardzo młodzi mężczyźni,nawet chłopcy dedykowali walkę za ojczyznę ,
swoim dziewczynom-wszyscy w grupie Valentine Ala,to zakochani <3
Na tarczy upadłego rycerza można odczytać „dla mojej pani”.

autor :Jorge Colaco (1922)

Koniecznie trzeba wspomnieć o bohaterce ludowej:
Brites de Almeida ,
ogromnej kobiecie,o warunkach fizycznych jak mężczyzna .
Prowadziła miejscową piekarnię,ale była waleczna , poszła pomóc swoim.
Po powrocie ,w piecu piekarniczym znalazła siedmiu zbiegów wroga,
którzy czekali do zmroku,aby przeczekać i uciec.
Nie uciekli …

Spoczywają tu, król Jan I z żoną
Alfons V,
Jan II
i książę Henryk Żeglarz.
(pierwsza postać z Pomnika Zwycięzców w Lizbonie )

Brazylijki ,Sonia ( w okularach) mama Schnaidar,
która odbywa praktyki studenckie w Batalha.

To są najpiękniejsze momenty moich podróży;
Poznawanie ludzi!
A my widzimy się za kilka miesięcy,już się cieszę !

http://escolaluismadureira7.blogspot.com/2016_01_01_archive.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Aljubarrota

ALCOBACA

Miasto oddalone od Batalhia zaledwie 24 kilometry.

Posiada klasztor i historię wartą opowiedzenia,
bo zakrawa na thriller,a miejscami nawet horror!

Kartka pocztowa z 1906 roku uzmysławia
jakim kolosem jest klasztor Santa Maria de Alcobaca,
budowany przez zakon Cystersów od 1223,
a przez stulecia rozbudowywany.Opactwo uważano za największe na świecie.

Gotycki portal prowadzi do największego kościoła w Portugalii,
będącego integralną częścią klasztoru.

Cystersi kolekcjonowali rzeźby (popularna forma sztuki w Portugalii ),
i księgi,co zaowocowało największym w kraju księgozbiorem.

W szczytowym okresie funkcjonowania klasztoru,przebywało w nim
….999 mnichów.
Przetrzebieni przez epidemię dżumy przywleczoną z Chin,
odbudowali populację,aż do ataku Francuzów w roku 1810.
Po ogłoszeniu przez władze dekretu o likwidacji klasztorów ,
zostali wygnani ostatecznie w 1834.

Niesamowite wrażenie robią kolumny,

które mają 106 metrów długości i 20 metrów wysokości ,
licząc od wewnątrz.

Ogromna kuchnia składająca się kilku pomieszczeń,
do dziś zachowuje swoją świetność.
Jednocześnie można było piec dziewięć wołów !
Do klasztornej kuchni woda doprowadzona była
bezpośrednio z rzeki Rio Alcoa,
więc do kamiennego zbiornika wpływały ryby,wypłynąć nie mogły 🙂

Bez pracy,co za patent!

Alcobaca (56,5 tys ludności )
niczym szczególnym się nie wyróżnia.
Podobna do innych, sennych miasteczek portugalskich.

Mimo tego, miliony turystów przyjeżdżają ,
aby zmierzyć się makabryczną historią tego miejsca.

Zaklętą w przepięknych grobowcach,
króla Pedro I i Ines de Castro .

Bliżej obiektywu Inez,daleko po drugiej stronie pod rozetą,
sarkofag króla Pedro I.

Król Alfons IV (1291-1357) ,
ojciec Pedra I,ożenił się jego matką Beatrycze Kastylijską,
aby ugasić tlące się od lat konflikty z sąsiadami zza miedzy.
Cechował go wysoko pojmowana moralność i bogobojność.

Pedro I 1320-1367 ( nazywany Sprawiedliwym lub Okrutnym)
Pierworodny Alfonsa IV i Beatrycze Kastylijskiej ,sukcesor tronu.
Ożeniony w wieku 8 lat z Blanką Kastylijską,
jak się po latach okazało
księżniczką niepełnosprawną umysłowo i fizycznie,
doprowadził do rozwiązania małżeństwa (1333)

Następną żoną (1339) była kolejna Kastylijka Konstancja Manuel
(1315/1323 – 1345 ). Urodziła Pedro trójkę dzieci.

Ines de Castro
1320/1325 – 1355.
Pochodziła z Galicji, przybyła na dwór Alfonsa IV
jako dwórka Konstancji Manuel.

Ines była olśniewającą pięknością,elegancką blondynką o niezwykłej urodzie,
więc ciąg dalszy był łatwy do przewidzenia.
Rozkochała w sobie Pedra.Z wzajemnością.

Konstancja Manuel wiedziała o namiętnej miłości męża do Ines.
i jak piszą w kronikach , cierpiała męki zazdrości.
Opuszczona emocjonalnie,skompromitowana ,
umiera przy porodzie trzeciego potomka 13.11.1345

Książę Pedro ogłasza śmierć żony, podkreślając zalety i oddanie Konstancji,
wiernej małżonki i kochającej matki.
Jednak dodaje ,że czuje się wolny,bo w jego
sercu, jest miejsce tylko dla Ines…

W 1346 Ines rodzi pierwsze dziecko,
które umiera po urodzeniu.
Następnie kolejną trójkę : Beatriz,Juana de Portugal i Dionizego.
W kraju klęski rolne,wojny w Afryce,wreszcie Czarna Śmierć.
A Pedro i Inez żyją szczęśliwi z dala od świata ,
nad rzeką Arda nieopodal Coimbry.

Pobrali się podobno 1 stycznia 1354,
prawie dziesięć lat po śmierci legalnej żony Pedra,
ślubując przed biskupem Guarda.
Jeśli nawet związek został pobłogosławiony,
to nie ma na to w archiwach, żadnych dowodów.

Król Alfons IV

na tajnym spotkaniu w Montemor-o-Velho , swojej nowej siedzibie
konsultuje sprawę ze szlachtą koronną.
Dzieci Ines,w myśl obowiązującego prawa ,pochodzą z nieprawego łoża .
Zagrożony wydał się tron,po który na pewno ,sięgnęłyby w przyszłości.
Ines ma braci,których też obawiał się król.

Decyzja zostaje podjęta.

7 stycznia 1355 wykorzystując plany Infanta ,
przybyli razem z królem , krótko po tym
jak Pedro udał się na polowanie.
Jeszcze spała.

Karł Brułłov Śmieć Ines de Castro galeria St.Petersburg

Zawlekli przed oblicze króla Alfonsa IV,
i dla Ines nie było ratunku,
Trzech zamachowców godziło ją nożem.

Pedro szalał z rozpaczy,poszedł na wojnę z ojcem.

Ale nadszedł czas zemsty.
Po śmierci króla Portugalii Alfonsa IV,w roku 1357
Pedro jako I, zasiada na tronie.
Rządzenie zaczyna od poszukiwań morderców żony i ich zwolenników.
Tym dwóm zadano okrutną śmierć :
wyrwano im żywcem serca,jednemu prze klatkę piersiową,drugiemu z tyłu

i nakazano sporządzić posiłek dla ich rodzin.
Trzeci zbiegł do Anglii,lub Francji i ocalał.

W 1361, ciało Ines wydobyto z grobu w klasztorze Santa Clara w Coimbrze (stan dzisiejszy)

i przeniesiono do katedry w Coimbrze (pisałam )

następnie, prawie sześcioletniego trupa
ubrano w szaty królewskie, posadzono na tronie ,
przymocowano sznurami
i koronowano 24 kwietnia 1361 roku.

Wszyscy dworzanie
musieli oddawać cześć i

całować dłoń,królowej…

Odbył się uroczysty pogrzeb ,który wyruszył z klasztoru
Santa Clara w Coimbrze (wówczas stolica Portugalii)
do królewskich grobów w klasztorze Alcobaca.
Nakazano dekretem
udział w pogrzebie wszystkim mieszkańcom Coimbry.
Należało zapalić 5 tysięcy świec i tyleż pochodni.
Ustalono w procesji tysiąc żałobników ,śpiewających rzewne pieśni.
Tysiąc rumaków, duchowieństwo w nieprzerwanej modlitwie.
Tysiąc osób z ludu ,wszyscy mieli mieć ogolony włosy i brody i
na głos wypowiadać żałobę,
Obok trumny szło 12 giermków z chorągwiami,
na przodzie franciszkanie niosący ogromny krzyż z Chrystusem.

Pochowana w białym sarkofagu ,
w kościele Alcobaca.
Po przeciwnej stronie również króla po jego śmierci .
Zwróceni są do siebie głowami,
aby mogli natychmiast na siebie spojrzeć w dniu Sądu Ostatecznego.

Biblioteca Nacional de Portugal

Wszystkie trzy żony Pedra I.
Ożenił się jeszcze z Teresą Gille Lourenço,
o której wiadomo tylko, że urodziła się w Lizbonie ( 1333- ? ) i była córką kupców.
Została kochanką Pedra po śmierci Ines,urodziła mu Jana I i nic więcej o niej nie wiadomo.
Nie wiadomo również czy byli małżeństwem,
choć na tych sztychach przedstawiona jest jako trzecia żona.

Wspominam o niej bo przez swojego jedynego syna
została przodkiem imponującej listy monarchów:
Karol Zuchwały
Izabela Kastalijska zwana Katolicką
Maksymilian I Hamburg,
Henryk Żeglarz,
Karol v Habsburg.

Tragedię Ines de Castro przedstawił Jeffrey Lewton
na festiwalu teatralnym w Edynbugu w Scottish Opera.

Na temat zdarzenia powstało wiele pieśni,poematów,sztuk,oper.
A miejscowi opisują tragedię grając w corocznym performansie .

Opuszczam kościół…

o tym ,że jestem tutaj w innych okolicznościach,
przypomina ceramika
ta, produkowana w Alcobaca ,

…i życie toczące się swoim rytmem…

W knajpce vis a vis chorizo rustic bread,
pieczony na oczach klienta.

http://www.aveclassics.net/news/2012-04-24-2271
Sergio Viana
http://bibliovagos.blogspot.com/2015/04/d-pedro-i-de-portugal-o-justiceiro.html
http://purl.pt/13699/3/

27 listopada 2016

Ponte VASCO da GAMA Lizbona Portugal najdłuższy most w Europie.

A ja tym mostem śmigałam 😀 ponad 10 minut!
Z Lizbony jadą autobusy o numerach 431,562,565 ,które przejeżdżają przez most,
w kierunku drugiego brzegu.

Flicker

Most Vasco da Gama ,jest najdłuższym w Europie- 17,3 km,
z czego 10 km, znajduje się na ujściach rzeki Tag.
Na miejscu dziewiątym w świecie.
Łączy dzielnicę Lizbony Oriente, z Montijo, miejscowością po drugiej stronie wody.

ARCHITEKT

Autorem projektu jest światowej sławy architekt,
lizbończyk,
ARMANDO RITE.
Właściciel firmy konsultingowej i projektowej,
założonej w Lizbonie w roku 1982 .
Pracownia ma na koncie projekty 600 mostów
i zatrudnia w zależności od potrzeb, od 11- 50 najwyższej jakości pracowników.

Jedna z nagród, z 2015 przyznana przez
Francuskie Stowarzyszenie Inżynierii Lądowej.

RZEKA TAG

Rzeka Tag ( port. Tejo ,hiszp. Tajo),
Najdłuższa- 1007 km, rzeka Półwyspu Iberyjskiego (Wisła 1047 km).
wypływa po stronie hiszpańskiej z Gór Iberyjskich.
Po dotarciu do Portugalii, formuje naturalną granicę z Hiszpanią na odcinku 40 km.
W Lizbonie,wpada do Oceanu Atlantyckiego,tworząc ogromne rozlewisko,

i jak w Hamburgu Łaba (niem.Elbe) ,
rzeka przyczyniła się do powstania portu ,
który odwiedzają największe statki świata.

Rzeka Tag ,jest w sercu każdego Lizbończyka symbolem.
To stąd, z dzielnicy Belem wyruszali wszyscy znani odkrywcy.
To oni ,przybliżyli nam wiedzę o świecie.
To wielkie okno Portugalii.

PARK NARODOWY

Most położony jest na terenie Parku Narodowego,
w skład którego wchodzą między innymi: Sintra , Cabo da Roca i oceanarium.

Teren obfituje w wiele unikatowych gatunków fauny i flory.
Budowa mostu wymagała ogromnych działań logistycznych,
podporządkowanych rytmom przyrody.

Konieczne było również przesiedlenie 300 rodzin.

DANE TECHNICZNE

Rozpiętość centralnego wiaduktu wynosi 420 metry.
Na moście znajduje się sześć torów drogi,
które przy dużym nasileniu ruchu,mogą być przemienione w osiem.
Brak komunikacji pieszej.
Limit prędkości to 120 km/godz,a przy złej pogodzie
ograniczenie do 90 km /godz.
Wytrzymuje napór wichury o prędkości 250 km/godz.
Fundamenty o grubości 2,2 metra ,
znajdują się 98 metrów poniżej lustra wody.

Po moście przebiega autostrada A 12,płatna tylko przy wjeździe.

Most może również wytrzymać trzęsienie ziemi, 4,5 krotnie silniejsze
od tego,które nawiedziło Lizbonę w 1755 roku,
o wartości 8,7 w skali Richtera.
(pisałam szczegółowo przy okazji relacji z Lizbony )
Most ma gwarancję żywotności 120 lat.

Podzielony na cztery panele,każdą część wykonywała inna firma ,
całość nadzorowało niezależne międzynarodowe konsorcjum Lusoponte.

Budowano w latach 1995- 1998.
Prace nad wodą trwały 18 miesięcy.
Brało w nich udział 3.300 pracowników.
Koszt to 897 ml €.

OTWARCIE

Uroczysta inauguracja nastąpiła 29 marca 1998, w pięćsetną rocznicę
odkrycia przez Vasco Da Gama drogi do Indii,
oraz otwarcia wystawy EXPO ’98 w Lizbonie.

Druga strona mostu, kierunek Montijo.Lizbona coraz dalej….Smutny widok 🙁

W Lizbonie jest jeszcze jeden most na Tagu.
Wiszący-Ponte de 25 Abril,oddany do użytku w 1966.
W roku 1999 dobudowano poziom kolejowy.
Podobny do Golden Gate.
Ma 2.227 m. i jest 27 na świecie pod względem długości.

Po zjeździe z mostu,zaczynają się widoki ,
kilometrami ciągnących się plantacji dębu korkowego.
To złoto Portugalii.

Uprawia się tutaj POŁOWĘ całej produkcji światowej korka.
Dąb ma żywotność 200 lat.
Korę zbiera się ręcznie,tylko na wiosnę,wówczas drzewo ratuje się wytwarzając swoisty plaster.
Korowanie jest przestrzegane bardzo restrykcyjnie -pierwsze u 25-latka,
następne dopiero po 10 kolejnych latach.
Jedno drzewo 15-18 w ciągu życia.

http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=723768
https://www.linkedin.com/company/armando-rito-engenharia-sa

7 listopada 2016

SINTRA Portugal

Wracam do Portugalii 🙂

Tak reklamuje się Sintra.
Zapewne w tej dziwnej mieszance , jest miejsce i na romantyzm 🙂

Najbardziej obrazowo o tym miasteczku można powiedzieć,
że Pan Bóg rozsunął chmury
i na każdym wzgórzu
postawił zabaweczkę-zamek lub pałac, ale każdy pochodzący z innego pudełka 🙂

Sintra jest tajemnicza,trochę kiczowata i bardzo oryginalna.

Standardowy dom w Sintrze ,wymoszczony płytkami.

Miasto położone w dolinie,skąd fantastyczne widoki na wzgórza.
Ogromny Park Krajobrazowy dotyka Oceanu,a kończy go Cabo da Roca (opisywałam)
No i mikroklimat,co sprawia,że wiele osób ma tu swoje letnie domy,
lub przyjeżdża ze stolicy na weekendy.

Ok 25 km od Lizbony,30 min autobusem .
pociągiem 50-60 min.Cena biletu :2,25 €
Cały transport działa z częstotliwością co 30 minut.

Stacja kolejowa w Sintrze od strony peronów.

Budynek stacji.

A wewnątrz ,przepiękne azulejos z amorkami.

Przygoda zaczyna się tuż za budynkiem dworca;
ulica ,a raczej aleja prowadząca od stacji do centrum.

Już na starcie 🙂 widać,że mamy do czynienia z czymś niezwykłym.
Dużą ilością zamków i pałaców,umiejscowionych na niewielkiej przestrzeni.

Nieopodal kolei ,znajduje się pierwsza niespodzianka :
Ratusz z 1910 roku.
Styl ekstrawagancki,jak z bajki Disneya.

Budzi powszechne zainteresowanie
bo jest jak pałac królewny 🙂

Iglica jest oszklona i prezentuje motywy portugalskiej flagi.

Willa
Wydział Zabytków.

Fonte da Mourisca ,Fontanna Mauretańska na Volta Duche z roku 1922.
Autorem jest Jose da Fonseca,urodzony w Coimbrze,
znakomity rzeźbiarz,który w Sintrze pozostawił wiele swoich prac.

Sintra, jakby specjalizowała się w tego rodzaju gatunku sztuki-rzeźbie.

Jose da Fonseca 1884-1956

Tuż za pomnikiem kobiety z brązu,
autorstwa Teixeira ,znajduje się jego muzeum:

Muzeum Pedro Anjos Teixeira,
jednego z największych rzeźbiarzy Portugalii.
Urodzony w Paryżu,wrócił z ojcem, również rzeźbiarzem, do ojczyzny.
Najpierw do Lizbony,następnie,
z powodu prześladowań do Sintry.
Zmarł tamże , w roku 1977 ,pozostawiając po sobie 900 różnych prac.

Muzeum wypożyczyło miastu część kolekcji,
a te zostały usytuowane przy Volta do Duche:

Przy Volta da Duche
prezentują swoje prace
różni artyści i rzemieślnicy.

Pomnik doktora Rafaela da Silva .

Średniowieczny Pałac Narodowy, przez osiem wieków służył jako siedziba letnia monarchów.

W nim dokonał żywota 12 września 1683 banita, król Portugalii Alfons VI.

Cela uwięzienia Alfonsa VI
przez dziewięć lat, aż do śmierci.

Widoczne stożki to …kominy kuchenne pałacu ,
zainstalowane w specjalnie, oddzielnie wybudowanym budynku (P/poż 😀 )
Kształt miał spełniać również funkcję ozdobnych wież.

Postanowiłam wybrać się na najwyższe wzgórze,do Zamku Maurów z IX wieku.
Słynną twierdzę w XIII wieku strawił pożar,resztki zniszczyło trzęsienie ziemi.
Ostatecznie padł pod naporem krucjat i stracił na znaczeniu.
Niszczał.
Dopiero w XIX wieku,miłośnik średniowiecza,

król Ferdynand II Koburg zwany Królem-Artystą (1816 – 1885 )
zatrzymał ten proces,przeprowadzając renowację.
Pozostawił go w formie ruin.

Piękna przyroda i mury,mury…

Po drodze groby..

Niżej na mapce, widać fragment obłego muru z bramą,
widoczną też na zdjęciu.
Wejście właściwe na teren zamku.

Była to, niefortunna decyzja,
bo trudności w podejściu pod stromą górę 1,5 h i efekt końcowy ,
czyli widok z góry,choć piękny, nie był wart mojej męki w niewłaściwym obuwiu 🙁 .
Idealna propozycja dla uprawiających trekking

Nieopodal Zamku Maurów ,na pobliskim wzgórzu znajduje się najbardziej kolorowy,
bez stylu,
Pałac Pena.Palacio National da Pena.

Autorem tego pałacu, jest ekscentryczny Ferdynand II Koburg,
a stworzony został z miłości.
Król zakochał się w śpiewaczce operowej Elizie Hensler,(po ślubie hrabina Edla)
i uwił wielobarwne gniazdo.
Tu przyszła na świat ich córka Alicja,…i od razu wkroczyła do krainy czarów 🙂

A króla i tak pochowano
obok pierwszej żony Marii II, w Lizbonie (matki jego 11 dzieci ).

Zawsze staram się pokazać obiekty z góry,
bo dopiero wtedy widać ogrom dzieła.
R.Strauss oczarowany urodą miejsca powiedział,
że pałac zbudowany na skale ,a jakby wymknął się z bajki.

Wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO,1995 ,jako krajobraz kulturowy w Sintrze.

Drugą bajką po pałacu ,są jego ogrody.
PRZEPIĘKNE, z cudowną roślinnością.
Sintra tonie w drzewach,krzewach,kwiatach.
A wśród tej obfitości,dużo kamiennych rzeźb.

Przy każdym pałacu, znajdują się tak ogromne ogrody-parki.

Wszędzie widać pracujących ogrodników
i efekty ich trudu.

Na samym środku Sierra de Sintra stoi ni to pałac ni willa.
Najbardziej tajemnicza Quinta da Regaleira .
Budowana między 1904-1910 na zlecenie milionera
dr.Antonio Augusta de Corvalho Monterio.
1848-1920

Antonio pochodził z Rio de Janeiro,
gdzie rodzina dorobiła się fortuny na handlu kawą i kamieniami szlachetnymi.
W roku 1871 ukończył prawo na Uniwersytecie w Coimbrze ( opisywałam ).

Był wybitnym entomologiem, kolekcjonerem,bibliofilem.
Jednak do historii przeszedł jako budowniczy
Quinta da Regaleira
Postać niezwykła.

Zafascynowała mnie jego aparycja.
W każdym wieku.

Antoni zatrudnił europejską gwiazdę,
najlepszego w tamtym czasie,
włoskiego projektanta i architekta,
nauczyciela scenografii w La Scali.

Luigi Maniniego

Quinta da Regaleira otoczona jest tajemnicą,
którą tworzą ogromne ogrody, podziemia,piwnice tajemne ścieżki,
i gęste mgły,które w tym miejscu spowijają wzgórze.

Styl mauretański,gotycki i symbole.
Wiele symboli:alchemiczne,różokrzyżowców ,masońskie i templariuszy.
Dla tych ostatnich, powstały słynne schody,które są na pozycji 7, cudów architektury
koniecznej do zobaczenia za życia.

W roku 1942 obiekt został kupiony przez
Waldemara D’Orey,dla jego licznej rodziny.
W latach osiemdziesiątych przeszedł w ręce japońskiej firmy.
Dwa lata po wpisaniu na listę UNESCO,odkupiony przez gminę Sintra,wyremontowany i
w roku 1998 oddany turystom.

BARDZO POLECAM zdjęcia kanadyjskiego artysty,
specjalizującego się w fotografii z helikoptera, zakochanego w Portugalii i Sintrze
Taylora Moora,który przebywał w Quinta noc i dzień,noc i dzień,
i który wydobył z tego miejsca DUCHA.
Przepiękne zdjęcia :strach się bać 😀

↓↓↓↓↓↓↓

https://www.kickstarter.com/projects/924468600/a-book-of-light-and-shadows-quinta-da-regaleira

Pastel de Nata.
Ciasteczka,które można zjeść w całej Portugalii.
Oczywiście najsłynniejsze nazywają się Pasteis de Belem
i można je zjeść w 200-letniej cukierni obok klasztoru Hieronimitów w Lizbonie (opisywałam ).
W Sintrze,są równie pyszne…

Maszerują do teatru na spektakl.
Dobrze wyglądają dzieciaki w jednakowych mundurkach,elitarnie .

W mieście, dużo plakatów ze zdjęciami zwierząt do adopcji.
Bardzo mnie to zainteresowało.

Na stronie schroniska , zobaczyłam te oczy….

W roku 2009 oddano w Sintrze na powierzchni 4 tys m ²,
nowoczesny Ośrodek Weterynaryjno – Medyczny,który kosztował 1,5 miliona €.
Część z powierzchni przeznaczono dla 250-300 bezdomniaków.
W ubiegłym roku przybyło tam 1777 zwierząt,
z czego 1394, wróciło do właścicieli lub adopcji.

Brawo Sintra !

https://youtu.be/BCulacxG9cU

http://museuvirtual.cm-sintra.pt/mat/patrono
http://www.tudosobresintra.com/2012/06/camara-inaugura-hoje-o-novo-canil.html
http://www.serradesintra.net/en/quintas-de-sintra/quinta-da-regaleira
Carlos Neves.

13 października 2016

PSZCZYNA (PLESS) MUZEUM ZAMKOWE Poland

zdjęcie lotnicze net.

Zamek zbudowano w XV w.
Po wielokrotnych przebudowach władali nim :
Piastowie – polsko -raciborscy
Podiebradowie – Czesi z Opawy
Tchurzowie – Węgrzy ze Spisza
Promnitzowie – Ślązacy z Żar
Anhaltowie – Niemcy z Kothen
oraz drogą kolejnego dziedziczenia
HOCHBERGOWIE- Niemcy z Miśni ,książęta (tytuł od 1850 )
do roku 1945.

Pałac w Pszczynie kojarzony jest głównie, z tą angielską damą :
DAISY
Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless , z domu:
Mary Theresa Olivia Cornwallis – West, urodzona 28 czerwca 1873 w ojczyźnie Szekspira.

W 1891 jako 18- latka, wyszła za mąż za ambasadora Niemiec w Wielkiej Brytanii,
Hansa Heinrich XV Hochberga,właściciela pałaców w Książu i Pszczynie.

Do ślubu parła sprytna matka Daisy,
stając na drodze zakochanego z wzajemnością,
acz niebogatego,angielskiego fatyganta.

Daisy tej młodzieńczej miłości nigdy nie zapomni, w pamiętniku napisze
że nie miała świadomości iż jest sprzedawana…

Ławeczka na pszczyńskim rynku na której zasiada Stokrotka.

Zanim książę Hans Henrich ożenił z piękną Brytyjką [ talia 50 cm 😉 ]
zażądał od jej rodziny przedstawienia drzewa genealogicznego.
Rodzina nie należała do krezusów,więc choć korzenie powinna mieć imponujące.

Bo on, należał do najpotężniejszego,najbogatszego rodu niemieckiego.
Posiadał ogromny majątek:
Kopalnie, cegielnie, młyny, cementownie, domy handlowe.
I hotele,szczególnie w atrakcyjnych kurortach.
(hotel w Szczawnie Zdroju, posłużył jako wzór do budowy Hotelu w Sopocie).
I Browar w Tychach.
I Książ i Pszczynę.

Książęcy Herb Hochbergów

Główna siedziba,serce rodu to Książ.
Pszczyna była zapasowa 😀

Daisy nie była szczęśliwa ,ale spełniając swój obowiązek, dawała mężowi potomków.

1893-bezimienna – jedyna córka pary,umiera po dwóch tygodniach.
1900-Hans Heinrich XVII, zwany Hanselem.
1905-Aleksander Friedrich Wilhelm ,zwany Lexelem.
1910- Bolko Konrad Friedrich.

Rodzina Hochberg w Książu -lata 20-te XX wieku.
Od lewej Lexel, Hans, Bolko, Daisy i Hansel

Wejście do pałacu.

Brama Wybrańców lub Warta,powstała w roku 1687.
Główny wjazd na teren obiektu.
Jedyny ,oryginalny ,zachowany element kompleksu zamkowego.
W XV wieku była tu warownia nad fosą.

Herr Promnitz,wybierał wśród poddanych chłopów,takich ,którzy …no właśnie.. .
Jakie były kryteria ,nie wiem.
Pewnie byli to duzi chłopcy,z walorami 😉
I to była właśnie posada nad posadą.
Stąd nazwa !

Książę Hochberg z cesarzm Wilhelmem II,na tle niezmiennej Bramy Wybrańców.
Ja też tam maszerowałam !

Korytarz biegnący do tymczasowej sypialni żony cesarza,
udekorowany porożami zdobytymi przez Hochberga w Puszczy Białowieskiej.
Biedne zwierzątka..

Cesarzowa Augusta Wiktoria miała osobną sypialnię,
wpadała do Pszczyny od czasu do czasu ,może na kontrole ? 🙂
Jej pokój otwiera pozostałe, ważne pomieszczenia w amfiladzie.

Następną jest komnata cesarza Wilhelma II.

W latach 1914-1917 ; podczas I Wojny Światowej von Pless użyczył pałac
swojemu przyjacielowi z czasów młodości,
na siedzibę
Głównej Kwatery Wojskowej.

I właśnie temu okresowi ,poświęcony jest parter zamku.

To stąd Wilhelm II,ostatni cesarz Niemiec,
słaby dowódca i strateg,z kompleksem kalectwa,

wysyłał rozkazy,które zmieniły historię Europy.
To bardzo ważne miejsce a my,chyba za mało o tym wiemy.

Sam Hans został wówczas oficerem – ordynansem kaisera.

Pokój narad i słynny stół.
Tu strategiczne decyzje I Wojny Światowej podejmowali

Wilhelm II,Hindenburg i pozostali ważni.

Ferdynand zwany lisem Europy,ekscentryczny,
wybuchowy, apodyktyczny z wielkim nochalem
(dziś w Bułgarii o wielkonosych mówi się ferdynand 😀 ),
opowiedział się po stronie Niemiec,
a następnie ,poddał się jako pierwszy w 1918 roku.
Pisałam o nim,bo za drugą żonę wziął sobie Eleonorę z Trzebiechowa.
Gej.Pierworodnemu dał imię kochanka.
https://fotoelzbieta3.wordpress.com/2011/09/25/eleonoracaryca-bulgarska-z-trzebiechowa/

Gabinet pracy cesarza,tu czytał ,odpoczywał i marzył o Wielkich Niemczech,
patrząc na piękny widok parku za oknem.

Cesarskie SPA 😀

Łóżko cesarza.Oddalone znacznie,
od mniej strojnego łóżka cesarzowej 😀

Ten mebel tak mi się spodobał ,
że jeszcze raz :en face 🙂

Złoty dodatek do łóżka,
pomocny gdy Jego Wysokość raczył zzuwać onuce 🙂

Westybul i 2-metrowa chińska waza,
jedna z trzech, nadająca szyku temu pomieszczeniu.

Przepiękna klatka schodowa z jasnego piaskowa,
imitująca schody w Wersalu.
Widoczne oświetlenie jest mobilne,
w razie potrzeby, można opuścić je aż do podłogi.

Biegłam w teatrze patrzeć jak chłopaki
spuszczali nasze żyrandole na widowni,
do czyszczenia 😀
Bo działo się to nie za często 🙂

Gobelin to dar Carycy Katarzyny II
dla kuzyna Friedricha Anchalta von Pless.

U szczytu schodów ,cudowna rzeźba : z marmuru i trawertynu,
z mediolańskiej pracowni Francesco Barzaghi z 1874.
Egipcjanka Amnesis trzymająca koszyk :
„Znalezienie Mojżesza”
Wspaniały artysta,jego rzeźby świętych, znajdują się w katedrze w Mediolanie.
A oto co znalazłam : czyżby ?

http://www.invaluable.com/auction-lot/francesco-barzaghi-70-c-ceb6cf392c

Obraz Wilhelma z 1892, pędzla niemieckiego malarza Maxa Konera.
W roku 2009 został poddany konserwacji
i wrócił na swoje historyczne miejsce na I piętrze.

Mam dylemat czy to jest zdjęcie ,czy kartka pocztowa ?

Salon Daisy pozostaje niezmieniony , od kiedy tu przebywała księżna.
Sypialnia ,buduar i łazienka są niedostępne dla zwiedzających.

Ale się nie obrażam 🙂 bo jest pełna informacja i uzasadnienie – dlaczego .

Salon Zielony przeznaczony wraz sypialnią i łazienką dla gości.
Obrazy to to głównie portrety członków rodu Anhaltów.

Łazienka dla gości.Biała szafa z lustrami służyła jednocześnie za garderobę.
W odbiciu weduty Rzymu z roku 1771.
Piec ceramiczny i takaż wanna.

Ciekawostka:
Tapetę zamówiono w Anglii w firmie GP & Baker działającej od 1884.
Na podstawie fragmentu starej,dostarczono do Pszczyny tę widoczną na ścinach.
Wzór pochodzi ze szkockiej książki Ornitologia z 1834 .
Pani z personelu powiedziała ,że tapeta była bardzo droga
dlatego ani skrawek nie zmarnował się przy klejeniu.
Precyzyjnie wyliczono ilość 🙂

Historia tapety zrobiła na mnie wrażenie ;
z powodu uporu i determinacji ludzi w Pszczynie ,
którzy kochają swoje zajęcie !

Sypialnia żółta dla gości.
(kiedyś czerwona, do roku 1907,czyli do śmierci teścia Hansa Heinricha X
używała jej Daisy).

Jako zbieraczka wszystkiego starego
pamiętam,że przez moje ręce przewinęło się kilka takich kap.
Nawet wieszałam je w oknach 🙂

Pokój Reussów.
Przeznaczony dla siostry Heinricha XII Hochberga.
Anny Karoliny Hochberg.
Z bawialni na prawo, wchodziło się do małej sypialni.
Oryginalna tapeta z XIX w.
Nieocenione Panie z obsługi <3 ,
ten pokój zajmował prezydent Kwaśniewski podczas pobytu na Śląsku.

Do kontemplacji 😀

Największa,najwyższa,robiąca wrażenie Sala Lustrzana,
Kiedyś była jadalnią z jednym stołem i 32 krzesłami.
Aby trafić łyżką do talerza ,jasność czyniło pięć kryształowych żyrandoli
o wadze ponad sto kilogramów każdy.
Co za próżność ! Taką scenę można zobaczyć w Magnacie .
(dwa lata temu sala była dość długo zamknięta z powodu naprawy
elementów ,utrzymującym 130- letnie oświetlenie).

Dwa lustra mają wielkość 14 m ²,każde.
W tej chwili Sala Lustrzana jest uznaną salą koncertową ,
prowadzącą wysmakowaną działalność muzyczną.

Maszyneria do opuszczania żyrandoli ,
niewidoczna dla oka niewtajemniczonego.

Zostało jeszcze wiele ciekawych komnat,mebli zakamarków i poroży.
Ale na tym zakończę relację.

Muzea w pałacach i zamkach to materialny ślad po ludziach
którzy tam kiedyś mieszkali.

Dlatego zawsze staram się napisać kilka słów o tych,
którzy znaleźli w nich swoje miejsce na ziemi.

DAISY

Podobno najpiękniejsza kobieta w edwardiańskiej Anglii,Walijka,
Wylansowana przez inteligentne lobby 😀 aby dodać Pszczynie bajkowej aury 😀
Bo w zamku przecież, było wiele ważnych historycznych zdarzeń,
jednak księżna wybiła się na czołówkę 😀 .

W rodzinnej Anglii była Niemką,w Niemczech Angielką.
Po upokarzającym rozwodzie nigdy nie znalazła swojego miejsca.
Wysłana do Monachium, po skandalu z synem w roli głównej wracała i do Książa i Pszczyny.

Umarła w samotności i ubóstwie w Wałbrzychu, 29 czerwca 1943 o godz.19,30.
Trumnę z jej ciałem przenoszono kilkakrotnie,dziś nie wiadomo gdzie spoczywa.
Istnieje przypuszczenie ,że pod drogą do osiedla w Szczawienku.

HANZEL

Najstarszy syn Daisy.Dobrze wykształcony,
doktor prawa, szykowany przez ojca na następcę.
Nie mógł się zdecydować czy być Polakiem,czy Niemcem.
Zasłynął podrabianiem dokumentów bankowych.
W zawierusze powstań śląskich i plebiscytu,
skłaniał się w stronę,z której mógł mieć korzyści.
Podobno zadenuncjował nazistom najmłodszego brata.
Dwukrotnie żonaty,dwukrotnie rozwiedziony zmarł bezpotomnie w Londynie ,
jako pan Henryk Pless w roku 1984.

LEXEL

Matka wyraźnie wyróżniała Aleksandra.

Średni ukochany syn księżnej.Wysoki,przystojny blondyn
kochał życie playboya.
Zamieszkał z matką w Monachium a w jej willi dopuszczał się orgii
z młodymi mężczyznami,w konsekwencji których ktoś popełnił samobójstwo.
Przyjął obywatelstwo polskie.
Walczył pod Monte Casino,u boku gen Andersa.
Długo,bezskutecznie próbował po wojnie odzyskać swoje dobra.
Mieszkał w Stanach Zjednoczonych,następnie przeniósł się na Majorkę.
Tam wybudował rezydencję z architektonicznymi elementami Książa.
Zmarł w dobrobycie tamże, w roku 1984, kilka tygodni po bracie w Londynie,

Przekazał swój majątek wieloletniemu młodemu partnerowi,który mieszka tam do dziś.

Hanzel ,starszy brat oskarżył go o zabór majątku,dlatego do końca życia nie mieli kontaktu.

BOLKO

Najmłodszy syn Daisy,urodził się z wadą serca.
Rodzina z powodu tej przypadłości była dla niego bardzo pobłażliwa.

Bolko ,mając lat 18 wdał się w romans z macochą Klotyldą Hiszpańską
dla której ojciec rozwiódł się z Daisy.

Z powodu skandalu ,ojciec nakazał im się pobrać,
przed tym ,uznając pierwszą córkę Matyldę, za swoją.

Po ślubie wyekspediował ich do Monachium ,
gdzie na świat przyszło jeszcze dwoje dzieci pary.
Bolko zmarł w tajemniczych okolicznościach w roku 1936 ,mając lat 26.

Film Magnat i serial Biała wizytówka Filipa Bajona
opowiadały historię rodziny Hochbergów.
Wątek romansu młodej żony starego księcia z pasierbem był bardzo interesujący.
W Książu była kręcona najbardziej pikantna scena Szapołowskiej z Lindą.

Tak wygląda obecnie to miejsce.

Bolko jr. OSTATNI von Hochberg , wnuk Daisy mieszka w Monachium,

ale odwiedza z żoną i Książ i Pszczynę.

Felicitas von Hochberg córka Bolka jr.prawnuczka Daisy.

PS.Jeszcze na chwilę Książ ,ukochana, przebogata w wystroju
siedziba rodu Hochberg.
I jej tajemnice.
Pokaz człowieczeństwa ich wysokości…

Na koniec kilka słów o pracownikach muzeum.
Często idę przed tłumem lub za nim ,aby mieć komfort fotografowania.
Ominęłam jakąś komnatę w biegu.
Podchodzi do mnie pani z obsługi i mówi,
proszę się wrócić i koniecznie to zobaczyć bo….
Te panie mają większą wiedzą od przewodników 😀 bo się tego nasłuchają…
Wyróżnia ich uprzejmość i chęć pomocy.

Czułam się tam jak kuzynka 😀 Daisy a nie turystka 😀
Dziękuję !
Gratuluję muzeum w Pszczynie, tylu prestiżowych nagród
za odtworzenie każdego detalu z przeszłości..

http://pszczyna.naszemiasto.pl/artykul/zamek-w-pszczynie-sala-lustrzana-zamknieta,2186578,artgal,t,id,tm.html
http://www.zamek-pszczyna.pl/
https://daisyvonpless.wordpress.com
https://daisypless.wordpress.com/2012/08/

Pan Mateusz Mykytyszyn,nieoceniona wiedza !

13 września 2016

ŁAŃCUT PALACE Poland

Dedykuję Dyrektorowi Muzeum w Łańcucie
Panu Karolowi Witowi Wojtowiczowi.

choć zapewne nie zrobi to na Panu Dyrektorze wrażenia.

Tuż przed publikacją,pragnąc potwierdzić w internecie

nazwisko dyrektora znalazłam to;

http://www.nowiny24.pl/wiadomosci/lancut/art/6191641,dyrektor-muzeum-zamku-pod-lupa-wicemarszalka,id,t.html

Od niepamiętnych czasów, na dźwięk słowa Łańcut ,
wyobraźnia podsuwała mi obrazy złotych karet barokowych,
obficie zdobionych, takich, jakie miał Kopciuszek 😀 😀 😀

lub Królowa Amelia Orleańska (Muzeum Powozów w Lizbonie ) 😀

Jechałam do Łańcuta z radością i ciekawością .

Chciałam się pochwalić przed moimi zagranicznymi czytelnikami, POLSKIM PAŁACEM !

Zamek w Łańcucie przestał nim być w roku 1783
kiedy to Izabela Czartoryska
zlikwidowała fortyfikacje.
Nadal jednak funkcjonuje nazwa ZAMEK.

Pani przewodnik znudzona zajęciem, przegoniła nas tylko po II piętrze,
informując głównie z jakiego okresu pochodzi dany mebel.
Była tak przejęta pilnowaniem zakazu fotografowania,
że zareagowała nawet w momencie , kiedy w szybach błysnęło słońce 😀

Zakaz fotografowania w MUZEACH to dbałość o optymalne warunki dla obrazów
i innych skarbów,
którym może zaszkodzić błysk aparatu.
Tysiące,nawet miliony błysków.
Oczywiście oryginalne, wielkie dzieła mają kopie i mieszkają w superkomfortowych sejfach.

Zakaz jest dla mnie uzasadniony w Prado,Uffizi czy Zwingerze.

Postanowiłam pokazać zdjęcia,( robione bez błysku ) które nie dotyczą aranżacji ekspozycji 😀
Płaskorzeźba w sieni głównej.

To chyba dzieło elektryka 😀

Mozaika w sieni głównej.

Schody na pierwsze piętro,gdzie zwiedza się wyłącznie korytarz.
Wszystkie drzwi do

tajemniczych pomieszczeń, nie dla turystów !

Piece,ustawiono tam,gdzie jest komin.
Dizajnerzy chyba nie mieli wpływu na ich usytuowanie 🙂 ?

Sufit z oświetleniem.Robota elektryka 😀

Podłoga w sali balowej.

Ta sama Pani przewodnik,
na na moje namolne pytania dlaczego nie wolno fotografować ?
wyjaśniła, że wiele eksponatów to … depozyty.

W muzeach, depozyt OZNAKOWANY jest informacją,
że jest wypożyczony,
poważne muzea, informują od kogo.

Co się tyczy ekspozycji w Łańcucie to śmiem twierdzić,
że to zbieranina ,muzeum – składak 😀
I na pewno nie jest to kolekcja łańcuckiej arystokracji.
Wystarczy wgłębić się w lekturę o ostatni ordynacie hr. Alfredzie Antonim Potockim.

Panie Dyrektorze! Nie musiałam wiele szukać,
pokażę to co zakazane ; obrazy prosto z netu:

co na to autorzy ekspozycji ?
Bezskutecznie szukałam nazwisk tych twórców.

WSZYSTKIE ZDJĘCIA z NETU :

Przewodniczka opowiadała,że w tych świetlanych czasach
bukiety w pałacu zmieniano dwa razy dziennie.
Dziś,na stołach królują suszone,niestety zakurzone,
co nie dodaje urody pomieszczeniu.

Sala balowa

Pan hrabia zabawiał głównie w Afryce na polowaniach,
a trofea przywoził do Łańcuta.
Poroża i inne części zwierząt wiszą wszędzie.
Był pomysłowy,z nóg słonia robił kwietniki… 🙁
GROZA !

Dysponując tak ogromnym terenem,zniszczył palmiarnię,
aby wybudować kort tenisowy …

Miał szczęście; w spadku od paryskiego krewnego , otrzymał ogromny majątek,
głównie dzieła sztuki,takie, że Luwr chciałby mieć tę kolekcję !

Jadalnia wielka.

Pan hrabia bywał i przyjmował.

Balował i grywał z wielkimi w tenisa.
W zgodzie żył z Niemcami,którzy ustanowili
u niego sztab wojsk Wehrmachtu.

Hrabia Alfred Antoni Potocki,
ostatni ordynat na Łańcucie
to egoista,tchórz i oportunista,
którego Ojczyzna w ogóle nie interesowała.
Dzięki wizycie w Łańcucie
przeczytałam wiele materiałów na tema tego człowieka.
W muzeum panuje zmowa milczenia.
Dlaczego ?

Czy Niemcy mieli gest i pozostawili w pałacu coś wartościowego ?
A jak weszli Rosjanie to oprócz zniszczonego
przez beczki z piwem parkietu, zostawili cokolwiek?

Pałac był złupiony do gołych ścian.

Ze wspomnień służącego Aleksandra Świątoniowskiego:

Pierwszą inwentaryzację przeprowadzono dopiero w latach 1948-1950.
Pałacowe antyki od czasu do czasu pojawiają się w Domach Aukcyjnych.
wystawiają je ci,którzy je wcześniej ukradli
lub kupili od patrioty,hrabiego Alfreda Antoniego Potockiego.

Nie wolno fotografować ! Dyrekcja ma obsesję.
Porządku pilnuje dwóch panów.
Pewnie zeszłaby farba z tych popularnych bryczek 😀

A jest ich tyle ,że to już nie kolekcja a składowisko !

KONIEC PREZENTACJI zdjęć z internetu.

Pomieszczenie z kwiatami, jakie znajdują się w każdym domu,
szumnie nazwane oranżerią.
Nie znalazłam ani jednej doniczki z cytrusami ,od których takie pomieszczenie ogrodowe bierze nazwę.
Za to brudne terrarium z podobno świerszczem, który był niewidoczny 🙂

Plan zespołu zamkowo-pałacowego.
Widziałam ojca rodziny ,zdegustowanego jakością tablicy.

W szumnie zwanej storczykarni ,23 doniczki (policzone ) z czego tylko dwa egzemplarze godne tej nazwy. Pozostałe okazy ,jak w marketach budowlano – ogrodniczych .

Namówiona przez przewodniczkę udałam się do kawiarni
będącej integralną częścią storczykarni,na piwo własnej produkcji.

CENY !!!!

Podest na którym stoją stoliki otacza brudna,
bryjowata woda,z osadem widocznym na zdjęciu.
Och ,gdyby tu były roślinki i rybki,byłoby pięknie 🙂

to mnie rozbawiło 🙂

Wiele osób pomstowało na fatalną ich jakość :
pourywane elementy,dziury,brud,brud !
Już nigdzie w muzeach nie stosuje się obuwia ochronnego .
Nigdzie się nie spotkałam,nigdzie !

Za Dziennik pl.z 16.07.2015 ,Tomasz Żółciak :

Jedna z bram,dla mnie wyjściowa.
Za pałacem w Łańcucie tęsknić nie będę,polecać też nie .

**********

Właśnie odwiedziłam wielokrotnie nagradzany
za odtworzenie z pietyzmem detali ,
Pałac w Pszczynie,
który szczyci się posiadaniem
80 % ORYGINALNYCH eksponatów.
Nie ma szmatek na obuwie,można fotografować ( bez błysku ).
A obsługa ,bajecznie miła,pomocna i uprzejma i mnóstwo bezpłatnych folderów o Pałacu !

Będzie relacja ,niebawem 🙂

Informacje na pomarańczowym tle,ze strony Zamku w Łańcucie.
Informacje -wycinki na tle białym z Polskiego Słownika Biograficznego.

A tu jeszcze o tym, jak Pan hrabia pobił mieszkańca Łańcuta :

http://podkarpackie.regiopedia.pl/wiki/proces-karny-alfreda-hrabiego-potockiego
http://lancut.fotopolska.eu/288756,foto.html
http://podroze.dziennik.pl/polska/artykuly/495408,zamek-w-lancucie-ktory-niejedno-juz-widzial.html
http://www.ipsb.nina.gov.pl/index.php/a/alfred-antoni-potocki

A tu najlepsze : ( szczególnie Forum )

http://wiadomosci.onet.pl/rzeszow/dyrektor-muzeum-zamku-w-lancucie-zostaje-na-stanowisku/394q9

A oto odpowiedź na mój wpis od Pana
Dyrektora Muzeum-Zamku w Łańcucie:

Szanowny Panie Dyrektorze !
w moim wpisie nie zmieniłabym niczego.

W muzeum panuje atmosfera napięcia,bo pracownicy,
zamiast pomagać zwiedzającym,jak to bywa w innych muzeach ,
zajmują się śledzeniem ,czy aby ktoś nie wyjmuje aparatu fotograficznego.

Koszmarne onuce,które Pan raczy nazywać „pantoflami,”
to kawałki brudnego,dziurawego sukna,które w elegancko ubranej kobiecie budzą wściekłość.
Zamiast słuchać i oglądać,należy skupić się na chodzeniu w tym dziwolągu.
To relikt przeszłości,do którego Pan się przyzwyczaił,i zmusza turystów do ich przywdziewania.
Sam Pan pisze,że zwiedzający tego nie znoszą
Proszę wskazać jedno muzeum ,które to jeszcze praktykuje ?!

Pałac Pena Sintra Portugalia (dla mnie sprawa świeża).

Również Pałac Pena w Sintrze.

Tam gdzie są znakomite podłogi ,
układa się chodniki,robiąc wąską ścieżkę ze sznura i barierek.

Zespół Pałacowo-Parkowy Fontainebleau (podłogi starsze niż w Łańcucie )

Ale można i tak:

Willa Hugel, Kruppa w Essen.

w zbliżeniu

Pszczyna Sala Lustrzana

Pszczyna ,znalezione w prasie.

Pani pilotka,ciągle patrząca na zegarek, opowieść o historii pałacu zaczęła
od Elżbiety Potockiej (żeby było szybciej ?)
Upomniana,wróciła do korzeni.
Pokazała zresztą niewiele,tylko II piętro,a muzeum ma przecież więcej do zaoferowania ?
Grupa w której były osoby w różnym wieku,biegła za nią na trasie
zamek-powozownia,bo tak się śpieszyła (szczegółów podawać nie będę).
Powozownia,to ustawione ciasno bryczki,w ciemnym pomieszczeniu (na lewo)
bez szans na dostrzeżenie detalu.
W tym miejscu dla mnie czar prysł!

Zarzuca mi Pan ignorancję dotyczącą lampy.
Napisałam dosłownie :

Postanowiłam pokazać zdjęcia,( robione bez błysku ) które nie dotyczą aranżacji ekspozycji.

Tu nie ma mowy o artyście.
Aż szkoda ,że nie dowiedziałam się tego od przewodniczki.

Infantylną określił Pan moją refleksję na temat poczynania ze słoniem.
Moja wyobraźnia podpowiedziała mi ,
jak mogło wyglądać obcinanie zwierzęciu nóg,
żeby zrobić z nich kwietniki.

No cóż,każdy czuje inaczej,bez względu na czas rzezi.

pisze Pan:…dom na bardzo wysokim poziomie…

Kim zatem byli ci, których śladami chodzimy zwiedzając muzeum?
Mury są nierozerwalnie związane z ich budowniczymi.
Gdzie były kuchnie; na poddaszu,czy w piwnicach ?
Gdzie pomieszczenia dla służby i jakie one były.
Ile osób służyło państwu,dla utrzymania tak wysokiego poziomu?
To wszytko mówi o tych,którzy zaistnieli w polskiej historii.
Zasłużenie,lub nie !Muzeum od tych informacji ,odcinać się nie powinno.

Na temat robienia zdjęć,wypowiadać się nie będę,nie mam już siły.<

Do inwestycji do których jest Pan zobowiązany,
odnosić się nie będę.

Teatr Dworski,
który chciałam opisać i zrobić reklamę w świecie,
bardzo mnie interesował,

ale …nie miałam czym zilustrować.

Moim zdaniem,
atmosfera poprawi się, po zniesieniu nakazu noszenia tego czegoś na nogach,
i zakazu fotografowania.
Pracownicy przestaną być stale spięci i skupieni na jednym,
(Pan tego nie wie,nie był Pan gościem u siebie )
I będą mieli czas zwrócić się z życzliwością w kierunku tego,
który płaci za wejście– turysty.
I może w drzwiach się uśmiechną,witając nowych gości.

A przy okazji :dlaczego u Pana,
szef grupy musi kupić bilet ?
On się natrudził,organizował,przywiózł autobus ludzi z końca Polski,
i musi jeszcze kupić bilet ?
Takich praktyk,nikt nie stosuje .

Z wyrazami szacunku

Fotoelzbieta3

PS Byłabym wdzięczna, gdyby wskazał Pan źródła,
z których mogę pobrać wiedzę na temat zdarzeń I Wojny Światowej,
i szkód poczynionych Pałacowi w Łańcucie.

Na fali upadających mężczyzn z imperium filmowego,polityki,sportu i innych, sięgnęłam na najwyższą półkę: po arystokrację. Zatem,jak to onegdaj miały się sprawy damsko-męskie ?