O kościołach piszę tylko wówczas,
gdy są przykładem wyjątkowej,pięknej architektury,
lub mają związek z człowiekiem, ważnym przez dokonane czyny dla swojego kraju,
lub z wydarzeniem o podobnym znaczeniu.
W okolicy odbył się… portugalski Grunwald,
z tą różnicą,że Portugalia zaczerpnęła pewność i siłę z tego miejsca,
ruszając na podbój geograficzny nieznanego świata!
Zwycięstwo w bitwie skutkowało 200 letnią niepodległością Portugalii.
Nuno Alvares Pereira 1360-1431.
Święty Nuniusz ,bohater narodowy Portugalii;
rycerz,wojskowy,a po śmierci żony ,karmelita.
Uroczystości kanonizacyjne.
Ogłoszony świętym przez Benedykta XVI w dniu 26.04.2009
Batalha (portug.bitwa) czyt.batalia ,znajome polskie słowo 🙂 o tym samym znaczeniu.
Król Jan I, po zwycięskiej bitwie pod Aljubarrota ,
ufundował kościół , jako dar wotywny dla Matki Boskiej.
Budowany przez 150 lat,poprawiany przez kolejnych władców,
do dziś został niedokończony,
co w niektórych miejscach dodaje mu urody.
Kuratelę nad świątynią od 1388, przejęli dominikanie,
aż do likwidacji zakonów w Portugalii w roku 1834
Najpierw powstał gotycki kościół,następnie osiedlająca się wokół ludność,
nadała miejscowości taką samą nazwę :
Batalha.
Bitwa pod Aljubarrota 14.08.1385 (król Kastylii miał ochotę na tron portugalski )
uznana za najważniejszą bitwę średniowiecza,
została wygrana dzięki genialnej taktyce
dowódcy, świętego rycerza z pomnika.
Chodzi o słynny kwadrat.
Czoło stanowili w znacznej przewadze Kastylijczycy,
trzy pozostałe boki to Portugalczycy,którzy zakleszczyli wroga.
Historia na azulejos.To właśnie jest cudowne w Portugalii i Hiszpanii.
Nie zdjęcia korespondenta wojennego 😀 ale historia układana z płytek.
Tu ciekawostka,ilustracja przedstawia grupę Valentine Ala.
Bardzo młodzi mężczyźni,nawet chłopcy dedykowali walkę za ojczyznę ,
swoim dziewczynom-wszyscy w grupie Valentine Ala,to zakochani <3
Na tarczy upadłego rycerza można odczytać „dla mojej pani”.
autor :Jorge Colaco (1922)
Koniecznie trzeba wspomnieć o bohaterce ludowej:
Brites de Almeida ,
ogromnej kobiecie,o warunkach fizycznych jak mężczyzna .
Prowadziła miejscową piekarnię,ale była waleczna , poszła pomóc swoim.
Po powrocie ,w piecu piekarniczym znalazła siedmiu zbiegów wroga,
którzy czekali do zmroku,aby przeczekać i uciec.
Nie uciekli …
.
Spoczywają tu, król Jan I z żoną
Alfons V,
Jan II
i książę Henryk Żeglarz.
(pierwsza postać z Pomnika Zwycięzców w Lizbonie )
Brazylijki ,Sonia ( w okularach) mama Schnaidar,
która odbywa praktyki studenckie w Batalha.
To są najpiękniejsze momenty moich podróży;
Poznawanie ludzi!
A my widzimy się za kilka miesięcy,już się cieszę !
http://escolaluismadureira7.blogspot.com/2016_01_01_archive.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Aljubarrota
ALCOBACA
Miasto oddalone od Batalhia zaledwie 24 kilometry.
Posiada klasztor i historię wartą opowiedzenia,
bo zakrawa na thriller,a miejscami nawet horror!
Kartka pocztowa z 1906 roku uzmysławia
jakim kolosem jest klasztor Santa Maria de Alcobaca,
budowany przez zakon Cystersów od 1223,
a przez stulecia rozbudowywany.Opactwo uważano za największe na świecie.
Gotycki portal prowadzi do największego kościoła w Portugalii,
będącego integralną częścią klasztoru.
Cystersi kolekcjonowali rzeźby (popularna forma sztuki w Portugalii ),
i księgi,co zaowocowało największym w kraju księgozbiorem.
W szczytowym okresie funkcjonowania klasztoru,przebywało w nim
….999 mnichów.
Przetrzebieni przez epidemię dżumy przywleczoną z Chin,
odbudowali populację,aż do ataku Francuzów w roku 1810.
Po ogłoszeniu przez władze dekretu o likwidacji klasztorów ,
zostali wygnani ostatecznie w 1834.
Niesamowite wrażenie robią kolumny,
które mają 106 metrów długości i 20 metrów wysokości ,
licząc od wewnątrz.
Ogromna kuchnia składająca się kilku pomieszczeń,
do dziś zachowuje swoją świetność.
Jednocześnie można było piec dziewięć wołów !
Do klasztornej kuchni woda doprowadzona była
bezpośrednio z rzeki Rio Alcoa,
więc do kamiennego zbiornika wpływały ryby,wypłynąć nie mogły 🙂
Bez pracy,co za patent!
Alcobaca (56,5 tys ludności )
niczym szczególnym się nie wyróżnia.
Podobna do innych, sennych miasteczek portugalskich.
Mimo tego, miliony turystów przyjeżdżają ,
aby zmierzyć się makabryczną historią tego miejsca.
Zaklętą w przepięknych grobowcach,
króla Pedro I i Ines de Castro .
Bliżej obiektywu Inez,daleko po drugiej stronie pod rozetą,
sarkofag króla Pedro I.
Król Alfons IV (1291-1357) ,
ojciec Pedra I,ożenił się jego matką Beatrycze Kastylijską,
aby ugasić tlące się od lat konflikty z sąsiadami zza miedzy.
Cechował go wysoko pojmowana moralność i bogobojność.
Pedro I 1320-1367 ( nazywany Sprawiedliwym lub Okrutnym)
Pierworodny Alfonsa IV i Beatrycze Kastylijskiej ,sukcesor tronu.
Ożeniony w wieku 8 lat z Blanką Kastylijską,
jak się po latach okazało
księżniczką niepełnosprawną umysłowo i fizycznie,
doprowadził do rozwiązania małżeństwa (1333)
Następną żoną (1339) była kolejna Kastylijka Konstancja Manuel
(1315/1323 – 1345 ). Urodziła Pedro trójkę dzieci.
Ines de Castro
1320/1325 – 1355.
Pochodziła z Galicji, przybyła na dwór Alfonsa IV
jako dwórka Konstancji Manuel.
Ines była olśniewającą pięknością,elegancką blondynką o niezwykłej urodzie,
więc ciąg dalszy był łatwy do przewidzenia.
Rozkochała w sobie Pedra.Z wzajemnością.
Konstancja Manuel wiedziała o namiętnej miłości męża do Ines.
i jak piszą w kronikach , cierpiała męki zazdrości.
Opuszczona emocjonalnie,skompromitowana ,
umiera przy porodzie trzeciego potomka 13.11.1345
Książę Pedro ogłasza śmierć żony, podkreślając zalety i oddanie Konstancji,
wiernej małżonki i kochającej matki.
Jednak dodaje ,że czuje się wolny,bo w jego
sercu, jest miejsce tylko dla Ines…
W 1346 Ines rodzi pierwsze dziecko,
które umiera po urodzeniu.
Następnie kolejną trójkę : Beatriz,Juana de Portugal i Dionizego.
W kraju klęski rolne,wojny w Afryce,wreszcie Czarna Śmierć.
A Pedro i Inez żyją szczęśliwi z dala od świata ,
nad rzeką Arda nieopodal Coimbry.
Pobrali się podobno 1 stycznia 1354,
prawie dziesięć lat po śmierci legalnej żony Pedra,
ślubując przed biskupem Guarda.
Jeśli nawet związek został pobłogosławiony,
to nie ma na to w archiwach, żadnych dowodów.
Król Alfons IV
na tajnym spotkaniu w Montemor-o-Velho , swojej nowej siedzibie
konsultuje sprawę ze szlachtą koronną.
Dzieci Ines,w myśl obowiązującego prawa ,pochodzą z nieprawego łoża .
Zagrożony wydał się tron,po który na pewno ,sięgnęłyby w przyszłości.
Ines ma braci,których też obawiał się król.
Decyzja zostaje podjęta.
7 stycznia 1355 wykorzystując plany Infanta ,
przybyli razem z królem , krótko po tym
jak Pedro udał się na polowanie.
Jeszcze spała.
Karł Brułłov Śmieć Ines de Castro galeria St.Petersburg
Zawlekli przed oblicze króla Alfonsa IV,
i dla Ines nie było ratunku,
Trzech zamachowców godziło ją nożem.
Pedro szalał z rozpaczy,poszedł na wojnę z ojcem.
Ale nadszedł czas zemsty.
Po śmierci króla Portugalii Alfonsa IV,w roku 1357
Pedro jako I, zasiada na tronie.
Rządzenie zaczyna od poszukiwań morderców żony i ich zwolenników.
Tym dwóm zadano okrutną śmierć :
wyrwano im żywcem serca,jednemu prze klatkę piersiową,drugiemu z tyłu
i nakazano sporządzić posiłek dla ich rodzin.
Trzeci zbiegł do Anglii,lub Francji i ocalał.
W 1361, ciało Ines wydobyto z grobu w klasztorze Santa Clara w Coimbrze (stan dzisiejszy)
i przeniesiono do katedry w Coimbrze (pisałam )
następnie, prawie sześcioletniego trupa
ubrano w szaty królewskie, posadzono na tronie ,
przymocowano sznurami
i koronowano 24 kwietnia 1361 roku.
Wszyscy dworzanie
musieli oddawać cześć i
całować dłoń,królowej…
Odbył się uroczysty pogrzeb ,który wyruszył z klasztoru
Santa Clara w Coimbrze (wówczas stolica Portugalii)
do królewskich grobów w klasztorze Alcobaca.
Nakazano dekretem
udział w pogrzebie wszystkim mieszkańcom Coimbry.
Należało zapalić 5 tysięcy świec i tyleż pochodni.
Ustalono w procesji tysiąc żałobników ,śpiewających rzewne pieśni.
Tysiąc rumaków, duchowieństwo w nieprzerwanej modlitwie.
Tysiąc osób z ludu ,wszyscy mieli mieć ogolony włosy i brody i
na głos wypowiadać żałobę,
Obok trumny szło 12 giermków z chorągwiami,
na przodzie franciszkanie niosący ogromny krzyż z Chrystusem.
Pochowana w białym sarkofagu ,
w kościele Alcobaca.
Po przeciwnej stronie również króla po jego śmierci .
Zwróceni są do siebie głowami,
aby mogli natychmiast na siebie spojrzeć w dniu Sądu Ostatecznego.
Biblioteca Nacional de Portugal
Wszystkie trzy żony Pedra I.
Ożenił się jeszcze z Teresą Gille Lourenço,
o której wiadomo tylko, że urodziła się w Lizbonie ( 1333- ? ) i była córką kupców.
Została kochanką Pedra po śmierci Ines,urodziła mu Jana I i nic więcej o niej nie wiadomo.
Nie wiadomo również czy byli małżeństwem,
choć na tych sztychach przedstawiona jest jako trzecia żona.
Wspominam o niej bo przez swojego jedynego syna
została przodkiem imponującej listy monarchów:
Karol Zuchwały
Izabela Kastalijska zwana Katolicką
Maksymilian I Hamburg,
Henryk Żeglarz,
Karol v Habsburg.
Tragedię Ines de Castro przedstawił Jeffrey Lewton
na festiwalu teatralnym w Edynbugu w Scottish Opera.
Na temat zdarzenia powstało wiele pieśni,poematów,sztuk,oper.
A miejscowi opisują tragedię grając w corocznym performansie .
Opuszczam kościół…
o tym ,że jestem tutaj w innych okolicznościach,
przypomina ceramika
ta, produkowana w Alcobaca ,
…i życie toczące się swoim rytmem…
W knajpce vis a vis chorizo rustic bread,
pieczony na oczach klienta.
http://www.aveclassics.net/news/2012-04-24-2271
Sergio Viana
http://bibliovagos.blogspot.com/2015/04/d-pedro-i-de-portugal-o-justiceiro.html
http://purl.pt/13699/3/